Συμπληρώνονται φέτος δέκα* χρόνια απ’  την οσιακή κοίμηση του αγίου γέροντος π. Ιακώβου Τσαλίκη, ο οποίος έζησε  στην Ι. Μονής Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος στην Εύβοια (1952-1991). Στο  πρώτο μέρος ενός αφιερώματος στη μορφή του, παρουσιάζουμε γεγονότα από  τη ζωή του χαρισματούχου γέροντος. Ανταποκρινόμενοι στην ευγενική και  φιλάδελφη πρόσκληση του εγκρίτου περιοδικού ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ και  παροτρυνόμενοι απ’ την προτροπή του μακαριστού πλέον κι αυτού αγίου  Γέροντος Παϊσίου, η οποία περιέχεται στον πρόλογο του βιβλίου του για  τον Χατζη-Γιώργη, Διαβάστε Περισσότερα [...]

Γέροντας Ιάκωβος - Συζητάει με τους Οσίους Δαβίδ και Ιωάννη Ρώσο Το 1977 ο π. Ιωάννης Βερνέζος, στο Προκόπι Εύβοιας, του ζήτησε να προσευχηθεί, γιατί παρ’ όλες τις προσπάθειες δεν μπορούσε να βρει νερό και όλα είχανε ξεραθεί. Την εποχή μάλιστα της οργανωμένης εξέγερσης για τα δάση του Μπέκερ, όταν πολλοί στραφήκανε και κατά του π. Ιωάννη. Τότε ο π. Ιάκωβος υποσχέθηκε ως εξής: -Θα πάω αμέσως να κάνω την προσευχή μου στον άγιο Δαβίδ, να βρεις νερό. Θα πω στον Όσιο να έρθει εκεί, να πάρει και το θείο Ιωάννη (το Ρώσο) και όπως με το ραβδί του χτύπησε κι έβγαλε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Γέροντας Ιάκωβος ΤσαλίκηςΘαύματα που έζησε ο γέροντας. . . . ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ…  Όταν νύχτωνε και οι πατέρες ησύχαζαν στα κελιά τους, ο Γέρονταςάνοιγε το πίσω πορτάκι της Μονής και μέσα στη νύχτα ξεκινούσε για τοασκητήριο-σπηλιά του Οσίου Δαβίδ. Από το πυκνό σκοτάδι όμως δενέβλεπε καθόλου να προχωρήσει ανάμεσα στους γκρεμούς, τα βράχια και την πυκνή βλάστηση, οπότε παρακαλούσε τον Όσιο να τον βοηθήσει:-Εσύ, Άγιε μου, προστάτη μου βοήθησέ με να φτάσω στο ασκητήριό σου.Και τότε, ω του θαύματος, ένα αστεράκι κατέβαινε από τον ουρανό και φώτιζε το Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία» Το Ηγουμενείο και το ταγάρι που δεν άδειαζε. Κάποιοι, τρία χρόνια μετά, τον προτρέπανε να φτιάξει ένα καλό Ηγουμενείο, γιατί λείπει στη Μονή. Και τους ξένους, από διάκο μέχρι πατριάρχη κι από κλητήρα μέχρι υπουργό, συνήθως τους δεχότανε σε μια στενή, απέριττη και χωριάτικη τραπεζαρία, εκεί που τρώγανε και τρώνε οι μοναχοί. Ένα δωμάτιο με λίγες καλές καρέκλες επάνω, είναι κι αυτό ανεπαρκές. Δεν του άρεσε η ιδέα του μεγάλου Ηγουμενείου και, όταν τον πίεσαν, τα είπε κάπως Διαβάστε Περισσότερα [...]