Άνθρωπος μεγάλης υπομονής ήτο και ό Πνευματικός του Γέροντος Παϊσίου, ό παπά-Νικόδημος. Απλούς άνθρωπος. Ιερομόναχος πολλής προσευχής, αρετής μεγάλης. Άρχιζε μετά τα μεσάνυκτα την ακολουθία του και τελείωνε αργά το μεσημέρι! Διάβαζε τα πάντα μόνος του.
Δεν άφηνε τίποτε. Καθημερινώς αυτό… Είχε πέντε τετράδια γεμάτα ονόματα πού του έδιναν κατά καιρούς και τα μνημόνευε κάθε μέρα στην προσκομιδή. Δεν πετούσε τίποτε. Μπορεί να έκανε πέντε ώρες να μνημονεύει ονόματα, όπως μου έλεγε ό π. Γερόντιος πού τον γνώριζε πολύ καλά.
Ό παπά-Νικόδημος πριν έλθει στο Όρος ήτο ηγούμενος στην Μονή Κουδουμά, στην Κρήτη. Μου διηγήθηκε μοναχός πού είχε ασκηθεί στον Κουδουμά, κοντά στον περίφημο παπά-Νικόδημο, oτι πήγαιναν οι βοσκοί της περιοχής να του δώσουν λογαριασμό για τα κοπάδια. Εκείνος έλεγε: «Δεν θέλω να μου κάνετε λογαριασμό. Ότι δικαίωμα νομίζετε oτι είναι του μοναστηριού, αφήστε το εκεί στην Παναγία. Μ’ Εκείνη έχετε να κάνετε»! Όταν ήλθε στο Περιβόλι της Παναγίας, έμεινε στην κουτλουμουσιανή Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος. Διετέλεσε δίκαιος της. Στην συνέχεια για περισσότερη ησυχία ήλθε σε κελί της Παναγίας, στο Μπουραζέρι πιο πάνω.
«Επίγειοι άγγελοι οι αγιορείται»,Μανώλη Μελινού/πηγή
