Έζησε και αυτός κατά την περίοδο της εικονομαχίας και διακρίθηκε μεταξύ των ακούραστων υπερασπιστών και ατρόμητων φρουρών και συνηγόρων της Ορθοδοξίας. Πλήθη ομοφρόνων του διώκονταν, εξορίζονταν, βασανίζονταν, φυλακίζονταν, σκοτώνονταν, άλλοι ήταν με κομμένη τη μύτη και τη γλώσσα. Αλλά η πιθανότητα να πάθει κι αυτός τα ίδια, δεν εμπόδισε την ευσεβή ζέση του Παύλου.
Πήγαινε λοιπόν σε διάφορα μέρη και ενεθάρρυνε την αντίσταση κατά των αυτοκρατορικών διαταγών. Δίδασκε, ότι οι χριστιανοί κανένα σεβασμό δεν οφείλουν και καμιά υπακοή σε Πατριάρχες και Επισκόπους εικονομάχους και διαμαρτυρόταν κατά της ανίερης ανατροπής, που ήθελαν να επιβάλουν στην Εκκλησία. Για τη διαγωγή του αυτή καταδιώχθηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Αλλά αυτός έμεινε ακλόνητος στον τίμιο αγώνα του και παρέδωσε την πνοή του μαχόμενος μέχρι τελευταίας στιγμής.Πηγή: “Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας” του Χρήστου Δ. Τσολακίδη