«Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ’ ο ευηγγελισάμεθα υμίν ανάθεμα έστω. Γαλ.1,8»
Μετά την αθώωσή του, ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ, περιφέρει πομπωδώς την πία ταπεινότητά του, σε διάφορα σαλόνια γραικολατίνων.

Ο άγευστος των μύχιων πόθων του Έλληνα, για τη Βασιλίδα των Πόλεων, Βατοπαιδινός ηγούμενος Εφραίμ, επισκέφθηκε το Φανάρι και εκεί, στην αίθουσα του θρόνου της επισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, κοινοποίησε στην ομήγυρη, σύμφωνα με απομαγνητοφωνημένο λογύδριό του, που δημοσιεύτηκε στην επ’ εσχάτων επαμφοτερίζουσα εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» ότι τάχα, ο «παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, του εξομολογήθηκε ότι εμνημόνευε μυστικά τον Αρχιεπίσκοπον Αθηναγόρα» φοβούμενος τους προκατειλημμένους αγιορείτες πατέρες!
Και συνεχίζει, ο ηγούμενος Εφραίμ πως, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, που τον αξίωσε ο «Θεός να βλέπει τη μεταβολή των θείων δώρων σε κάθε Λειτουργία», «όταν δεν μνημόνευε φανερά τον Αρχιεπίσκοπο η <θεία> χάρις ερχόταν μετ’ εμποδίων ενώ, όταν άρχισε να μνημονεύει κανονικά τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως τότε ερχόταν άνευ εμποδίων»!!!
«Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…», δηλαδή, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο ηγούμενος Εφραίμ παρουσιάζει έναν από τους πρυτάνεις του Ορθόδοξου μοναχισμού, ως διχασμένη προσωπικότητα. Επίσημα, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης δεν μνημονεύει τον πατριάρχη Αθηναγόρα και, μυστικά και κατ’ ιδίαν, μνημονεύει έναν αιρετικό από φόβο!
Ο ηγούμενος της Ι.Μ.Βατοπαιδίου Εφραίμ, πέρα από το ότι θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του που, σαν πνευματικός, «καρφώνει» όσα του λεν εξομολογητικά οι άνθρωποι, πιθανότατα νομίζει ότι, μόνο αυτός γνώρισε τον παπά Εφραίμ τον Κατουνακιώτη.
Κατ’ αρχάς, είναι επαίσχυντη προσβολή της μνήμης του οσιακής τελευτής Γέροντα, είναι ντροπή, μεγάλη ντροπή, να παρουσιάζει ο Βατοπαιδινός ηγούμενος τον παπά Εφραίμ ως ένα φοβισμένο καλογεροπαίδι, ως έναν ασκητή χωρίς αυτοπεποίθηση, που άλλα ήθελε και άλλα έπραττε από τον φόβο των «ζηλωτών» πατέρων ή, αλλιώς, κατά τον ηγούμενο Εφραίμ, αναρχικών. Αυτό ξεπερνά τα όρια της ντροπής, είναι βλασφημία στο πρόσωπο του Γέροντα Εφραίμ, που έζησε ως στρατιώτης και αθλητής του Χριστού.
Πώς τολμά, ο Βατοπαιδινός ηγούμενος και προσβάλει τη μνήμη του «χαρισματούχου υποτακτικού»; Τι σόι «χαρισματούχος υποτακτικός» θα ήταν ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, εάν παράκουε το Γέροντά του Νικηφόρο, τον κατά γενική ομολογία απόλυτο στις Ορθόδοξες απόψεις του και σκληρό στην μοναχική άσκηση;
Είναι αλήθεια, ότι ο παπά Εφραίμ έτρεμε, μη τυχόν και γίνει σχίσμα επί των ημερών του λατινόφρωνα Αθηναγόρα, όπως αγωνιούσε και ο Άγιος Παΐσιος που, καρτερούσε «…τούς Μάρκους, τούς Ευγενικούς και τούς Γρηγορίους Παλαμάδες διά να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, διά να ομολογήσουν την Ορθόδοξον πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας Εκκλησίαν», συνιστώντας με επιστολή του, στις αρχές του 1969: «να μην αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φορά πού θα πταίη ο Πατριάρχης <Αθηναγόρας>» τον οποίο όμως, τελικώς, στο τέλος του 1969, με παρότρυνσή του οι αγιορείτες πατέρες έπαψαν να μνημονεύουν. Την ίδια αγωνία, με τους νεοφανείς στύλους της Ορθοδοξίας, Άγιο Παΐσιο και Εφραίμ Κατουνακιώτη έχουν και σήμερα, όσοι διέκοψαν το μνημόσυνο του ιερατικώς προϊσταμένου τους, που «γυμνή τη κεφαλή» διδάσκει την αίρεση του οικουμενισμού. Προβληματίζονται, όπως πατήρ Θεόδωρος Ζήσης, όχι για την ορθότητα της αποφάσεώς τους αλλά για τον τρόπο προστασίας του χριστεπώνυμου πληρώματος και της Εκκλησίας από το σχίσμα, παρά το γεγονός πως, ο Άγιος Σωφρόνιος αποφαίνεται ότι όποιος αποτειχισθεί από τον αιρετικό προϊστάμενό του, πρέπει να τύχει τιμής και αποδοχής.
Δεν είναι προφανώς βέβαιο πως, ο ηγούμενος της Βατοπαιδίου Εφραίμ, εξιστόρησε στον Επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο την δήθεν «εξομολόγηση» του μακαριστού γέροντα Εφραίμ, για να δείξει ότι όσοι Ορθόδοξοι αποτειχίζουν τον αιρετικό επίσκοπό τους, βρίσκονται σε πλάνη.
Όμως, το να καταγγέλλει ο ηγούμενος της Βατοπαιδίου πως, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, μνημόνευε τάχα μυστικά και από φόβο τον αιρετικό Αθηναγόρα, είναι ύβρις!
Τάχα και, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακώτης, που είχε εντρυφήσει στην «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών», δεν διάβασε ποτέ του τα όσα είπε ο Άγιος Κύριλλος, για τον αιρετικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, όταν ο τελευταίος δίδαξε τη βλασφημία του για την Υπεραγία Θεοτόκο. Δεν γνώριζε ο παπά Εφραίμ πως, ο Άγιος Κύριλλος, έκοψε κάθε κοινωνία με τον αιρετικό πατριάρχη Νεστόριο, διότι «ου γάρ ήθελον έτι κοινωνείν αυτοίς τοιαύτα φρονούσιν;».
Ούτε ανέγνωσε ποτέ του ο παπά Εφραίμ, τη συμβουλή του Αγίου Ιγνατίου στον Ήρωνα: «πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα, κάν αξιόπιστος ή, κάν νηστεύη, κάν παρθενεύη, κάν σημεία ποιεί, κάν προφητεύη, λύκος σοι φαινέσθω, εν προβάτου δορά προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος»;
Πόσο πιθανό είναι ο «φοβητσιάρης», για την πίστη του παπά Εφραίμ, κατά τον Βατοπαιδινό ηγούμενο, να μη γνώριζε τους κεραυνούς του Ιερού Χρυσοστόμου, για κάθε αιρετικό: «ει μέν πίστεως ένεκεν, φεύγε αυτόν και παραίτησαι, μή μόνον εάν άνθρωπος ή, αλλά κάν άγγελος εξ ουρανού κατιών»;
Μα ούτε και την ορθόδοξη απάντηση του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, που όντας φυλακισμένος έλεγε στους μονοθελήτας όταν τον ρωτούσαν: «ου κοινωνείς τω θρόνῳ Κωνσταντινουπόλεως;» ότι: «ου κοινωνώ…ότι τας αγίας τέσσαρας συνόδους εξέβαλον», πόσο μάλλον τας εννέα, γνώριζε ο παπά Εφραίμ;
Φαίνεται πως, κατά τον Βατοπαιδινό ηγούμενο, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης δεν άκουσε ποτέ του τον Άγιο και Μεγάλο Φώτιο που συνιστούσε στους Ορθοδόξους «Αιρετικός εστίν ο ποιμήν; Λύκος εστί…φύγε την κοινωνίαν αυτού και την προς αυτόν ομιλίαν ως ιόν όφεως».
Ας γίνει παραδεκτό ότι, ο παπά Εφραίμ, δεν διάβασε ποτέ του τα όσα είπαν οι άγιοι της Εκκλησίας για τους αιρετικούς. Δεν έμαθε ότι η Ι. Κοινότητα τού Αγίου Όρους, με έγγραφο της δήλωνε το 1969 ότι: «Η διακοπή του Μνημοσύνου αποτελεί άρνησιν και πράξιν αντιστάσεως, εν όψει διαγραφομένου κινδύνου»;
Ούτε άκουσε τον Άγιο Παΐσιο, τον ηγούμενο Βασίλειο Γοντικάκη και τον Ιερομ.Γρηγόριο να δηλώνουν πως: «η άρνησι προς τον Πατριάρχη δεν είναι άρνησι προς την αγάπην ούτε πρός την ενότητα. Είναι “όχι” πρός το ψεύδος και “ναι” πρός την Αλήθεια»;
Τελικά, για τον Βατοπαιδινό ηγούμενο Εφραίμ, φαίνεται ότι, ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, αυτός ο πρύτανης του ασκητισμού είχε διαφορετική γνώμη από τον Άγιο Παΐσιο που έλεγε: «Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει!».
Εάν δεν υπήρχε η βεβαιότητα, για την εντιμότητα της Ελληνικής Δικαιοσύνης, μπορεί κάποιος να απέδιδε στον ηγούμενο της Ι.Μ.Βατοπαιδίου Εφραίμ, το ελαφρυντικό της ευγνωμοσύνης, προς το πρόσωπο κάποιου, που επηρέασε δικαστικές αποφάσεις υπέρ του. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει, οπότε, ποιος ο λόγος να προσβάλει τον όσιας βιοτής παπά Εφραίμ Κατουνακιώτη, στην έδρα του ανατολικού κέντρου της αίρεσης του οικουμενισμού;
Εάν ο ηγούμενος της Βατοπαιδίου π. Εφραίμ βρισκόταν στους κύκλους όσων «ληξιαρχικώς μόνο ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία», θα υπήρχε μια κάποια εξήγηση της πράξης του, καθώς, οι οικουμενιστές, ενοχλημένοι από τις αποτειχίσεις, ψάχνουν και στρατολογούν υποστηρικτές των ολέθριων σχεδίων τους.
«Κάτι φοβερό εγκυμονούν οι καιροί μας. Συνεχώς προετοιμάζω την ψυχή μου», έλεγε ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, «προετοιμάζω το ποίμνιό μου, καθώς και τις ψυχές των φίλων, για την κρίσιμη ώρα της Ορθοδοξίας. Είθε ο Κύριος να αποτρέψη από μας το πικρό ποτήριο. Είθε να μη διασπασθή η ενότης δια της πραγματοποιήσεως ενδομύχων πόθων ωρισμένων οικουμενιστών ταγών της Εκκλησίας».
Όμως, δυστυχώς, το πρόβλημα του σκανδαλισμού των πιστών από τη διδαχή της αίρεσης του οικουμενισμού κάθε μέρα διογκώνετε, και δεν αποκλείετε ακόμη και η συντεταγμένη αποτείχιση.
Μη γένοιτο! Τουλάχιστον έως ότου η υπουλώτερη από όλες τις αιρέσεις, ο Οικουμενισμός, «το κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης…», όπως έλεγε ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, η έχουσα δια την Ορθόδοξη Εκκλησία «το κοινόν ευαγγελικόν άνομα παναίρεσις» αναθεματισθεί σε Σύνοδο.