Μεγάλες μορφὲς, ὁσιακές πού ὁμιλοῦν μέσα ἀπό τή σιωπή τή θαυματουργική τους μέσα ἀπό τήν ἔκδηλη παρουσία τους στά γεγονότα τά ἀπρόσμενα.

Θά διηγηθῶ συγκινημένη μέ ὅσο λιγότερες λεπτομέρειες μπορῶ ἕνα προσωπικό θαῦμα στή ζωή μου ἀπό τόν γέροντα Ἐφραίμ.
Πρίν περίπου δέκα ἔτη διάβαζα γιά πολλοστή φορά τό γνωστό τοῖς πᾶσι καί θεοφόρο βιβλίο τοῦ γέροντος Ἐφραίμ “Ὁ γέροντας μου Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής”.
Ἕνα βιβλίο πού ὁμιλεῖ γιά τό πῶς ξεκίνησε τό κούτσικο, ὁ γέροντας Ἐφραίμ ἀπό τήν πατρίδα του τό Βόλο γιά νά γίνει μοναχός στό Ἅγιον Ὄρος στή συνοδεία τοῦ ἁγ. Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ.
Πιστεύω ὅτι δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού νά ἔχει διαβάσει αὐτό τό βιβλίο καί νά μήν ἔχει συγκινηθεῖ, νά μήν ἔχει κατανυχθεῖ, νά μήν ἔχει αἰσθανθεῖ τήν ἐπιθυμία νά ἀσπασθεῖ τάς χεῖρας καί τούς πόδας αὐτῶν τῶν ὑπερφυσικῶν ἀγωνιστῶν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μέσα σέ αὐτό λοιπόν τό κλίμα κατάνυξης καί ἱερῶν πόθων καί καθώς διάβαζα γιά τήν κοίμηση τοῦ γέροντος Ἰωσήφ καί τήν ἐπιθυμία τοῦ “κούτσικου” τοῦ γέροντος Ἐφραίμ νά πάρει τό ἱερό κεφάλι τοῦ γέροντος Ἰωσήφ, δηλ. τήν ἱερή του κάρα, ὅπερ καί ἐγένετο ἀναφώνησα ἐν τῆ καρδίᾳ μου: “Ἅγιε γέροντά μου Ἐφραίμ σέ παρακαλῶ ἀξίωσέ με νά προσκυνήσω κι ἐγώ τήν κάρα αὐτή τοῦ γέροντος Ἰωσήφ”.
Μάλιστα τό εἶπα ἐκφώνως μέσα στή σιγαλιά τῆς νυχτός καί κατόπιν πάλι ἐκφώνως-συνηθίζω νά ὁμιλῶ καί μόνη ἀλλά ὄχι “μόνη” γιατί μέ τούς ἁγίους νιώθεις πολύ οἰκεία καί ἄνετα καί βιώνεις τήν παρουσία τους ἁπλά- “Μά τί λέω;; Πῶς εἶναι δυνατόν νά βρεθῶ ἐγώ στήν Ἀμερική, στήν Ἀριζόνα ἐκεῖ πού βρίσκεται ἡ κάρα τοῦ γέροντος Ἰωσήφ;;” Ἦταν πρᾶγμα ἀδύνατον λογικά. Οὔτε νά τό φανταστῶ μποροῦσα. Καί …τό ξέχασα. Ξέχασα τήν προσευχή μου καί ἡ ζωή κύλησε κανονικά καί ὁμαλά.
Μετά ἀπό ἀκριβῶς ἕνα χρόνο ἐπιλέχθηκα μέ εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ μας νά συνοδεύσω τή γερόντισσα μαζί μέ μιάν ἄλλη ἀδελφή-ἀνάμεσα σέ 30 περίπου ἀδελφές-στό ταξίδι της γιά δύο ἑβδομάδες στήν Ἀριζόνα!!!Ὅταν μοῦ ἀνακοινώθηκε ἡ καρδιά μου πέταξε στόν οὐρανό!
Ἤμουν σίγουρη ὅτι ὁ γέροντας ἄκουσε τήν προσευχή μου, εἶδε τόν πόθο μου, καί ἄνοιξε τούς οὐρανούς!!! Μία καί μοναδική φορά.
Ἔκτοτε δέν εἶχα ξανά τήν εὐκαιρία νά ξαναπάω στήν μονή Ἁγ. Ἀντωνίου στήν Ἀριζόνα. Ἀλλά αὐτή ἡ μία φορά ἦταν γιά μιάν ὁλόκληρη ζωή. Ἔζησα δύο ἑβδομάδες ἐκεῖ καί προσκυνοῦσα κάθε βράδυ τήν ἱερή κάρα τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τοῦ ἡσυχαστοῦ. Θεῖες ἐμπειρίες καί βιώματα ἀπό ἐκεῖνες τίς δύο ἑβδομάδες μέ συνοδεύουν ἀκόμα μέχρι σήμερα δέκα χρόνια μετά ἀπό τήν ὅλη ζωή μου στό μοναστήρι ἀλλά καί ἀπό τή μία φορά ἐξομολόγησης στόν γέροντα Ἐφραίμ. Ἤξερε τά πάντα καί ἔμπαινε στό βάθος τοῦ κάθε προβλήματος. Μοναδική θέση του;; Ὅτι ὅλα τά προβλήματα λύνονται διά τῆς εὐχῆς!!!
Η Γερόντισσα Σωφρονία στην Ιερά Μονή Μεγάλου Αντωνίου – Αριζόνα
Η Γερόντισσα Σωφρονία στην Ιερά Μονή Μεγάλου Αντωνίου – Αριζόνα
Λάτρης τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶχε στό πρόσωπο καί στήν παρουσία του τά σημάδια τῆς ἐξαγιαστικῆς της δύναμης. Κάθε μέρα μετά τά μεσάνυχτα στή 1και 15πμ πού πηγαίναμε γιά τόν ὄρθρο καί τή θεία Λειτουργία καί παίρναμε τήν εὐχή του νιώθαμε ὅτι φιλᾶμε τό χέρι ἑνός ἁγίου σέ τοιχογραφία! Κι ἀμέσως χωρίς νά τό καταλαβαίνεις ἔνιωθες δάκρυα νά κυλᾶνε στά μάτια σου!!!
Ὅλα αὐτά τά χρόνια ἔνιωθα τήν παρουσία του κοντά μου…
Σέ δύσκολες ἀλλά καί σέ χαρούμενες εὐλογημένες ὧρες.
Νιώθω τεράστια εὐγνωμοσύνη στό Θεό πού τόν γνώρισα, πού ἀσπάσθηκα τό ἅγιο χέρι του πού ἡ προσευχή του μέ ἀξίωσε νά προσκυνήσω τήν εὐωδιάζουσα κάρα τοῦ Ἁγίου Γέροντός του Ἰωσήφ τοῦ ἡσυχαστοῦ.
Πρό ἡμερῶν μάλιστα μέ εἰδοποίησαν ὅτι θά μου στείλουν ἅγιο Λείψανο τοῦ ἁγ. γέροντός του -Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ- πρός μεγάλη μου ἔκπληξη.
Αὐτό τή μικρή παρουσία τοῦ ἁγίου γέροντος εἶχα στή ζωή μου, πού ἡ ταπεινότητά μου τή θεωρεῖ μεγάλη καί ἡ καρδιά μου ζεῖ τό θαῦμα τῆς προσευχῆς του ἀπό ἐκείνη τήν ὥρα καί γιά χρόνια μετά.
Αἰωνία ἡ μνήμη του καί ἄς πρεσβεύει γιά μᾶς στούς οὐρανούς!!!
Σωφρονία μοναχή
Ἱερά Μονή Ἁγίας Τριάδος Ἀκράτας
8 Δεκεμβρίου 2019