Κατά κόσμον ονομαζόταν Γεώργιος Ονούφριος του Ονουφρίου και της Κυριακής. Γεννήθηκε στο Πάνορμο της Τήνου το 1887.
Στη μονή Ξενοφώντος προσήλθε το 1911. Μοναχός εκάρη το 1913.
Αναφέρουν γι’ αυτόν πως ήταν μεγάλος αγωνιστής του πνεύματος. Τα καλοκαίρια κοιμόταν έξω στα πεζούλια και στις πλάκες της αυλής. Ήταν άνθρωπος προσευχής. Αγαπούσε τις αναγνώσεις της τραπέζης του κοινοβίου. Ήταν φιλόπονος κι εργατικός.
Μέχρι τα γεράματά του έκτιζε πεζούλια. Ένα τελευταίο πεζούλι του ήταν στους κήπους, κοντά στην περιοχή Ξυνά Νερά. Κατά το σώμα ήταν κοντός και Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιούλ
24
Τιμόθεος μοναχός Ξενοφωντινός (1887 – 1973)
Κατά κόσμον ονομαζόταν Γεώργιος Ονούφριος του Ονουφρίου και της Κυριακής. Γεννήθηκε στο Πάνορμο της Τήνου το 1887.
Στη μονή Ξενοφώντος προσήλθε το 1911. Μοναχός εκάρη το 1913.
Αναφέρουν γι’ αυτόν πως ήταν μεγάλος αγωνιστής του πνεύματος. Τα καλοκαίρια κοιμόταν έξω στα πεζούλια και στις πλάκες της αυλής. Ήταν άνθρωπος προσευχής. Αγαπούσε τις αναγνώσεις της τραπέζης του κοινοβίου. Ήταν φιλόπονος κι εργατικός.
Μέχρι τα γεράματά του έκτιζε πεζούλια. Ένα τελευταίο πεζούλι του ήταν στους κήπους, κοντά στην περιοχή Ξυνά Νερά. Κατά το σώμα ήταν κοντός και Διαβάστε Περισσότερα [...]
Κατά κόσμον ονομαζόταν Γεώργιος Θεοδωράκης του Νικολάου. Γεννήθηκε στο χωριό Σελλιά Αγίου Βασιλείου Ρέθυμνου Κρήτης το 1910. Ήταν το μεγαλύτερο από τα εννέα παιδιά των ευσεβών γονέων του. Από μικρός ήταν φίλεργος και φιλομαθής. Εικοσάχρονος εισήλθε να μονάσει στην ιερά μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πρέβελη. Συνέχισε και στη μονή την εργατικότητά του, τη μελέτη και την προσευχή. Έτσι χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς.
Κατά τον πόλεμο του 1940-41 πήγε εθελοντής στο μέτωπο. Κατά την επιστροφή στη μονή του συνέχισε την προσφορά του, φυγαδεύοντας Άγγλους,
Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Γερασίμου Πυλαρινός γεννήθηκε στο χωριό Ιλάριον της Κεφαλλονιάς. Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη. Εργάσθηκε καπετάνιος στα πλοία, μηχανοδηγός στα τρένα, γνώριζε αγγλικά και με τον κόπο του απόκτησε μεγάλη περιουσία. Ήλθε και σε γάμου κοινωνία. Από τον γάμο του απόκτησε έναν υιό που έγινε αξιωματικός και φονεύθηκε κατά την οπισθοχώρηση του αλβανικού μετώπου. Μετά τον θάνατο και της συζύγου του μοίρασε την περιουσία που είχε στη Θεσσαλονίκη σε συγγενείς κι έφυγε για το Περιβόλι της Παναγίας μας το 1958.
Ερχόμενος
Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Μάδης γεννήθηκε στο χωριό Γεράκι της Λακωνίας το 1834. Μεγάλωσε ασχολούμενος με τα πατρικά του κτήματα.
Στη μονή Ξηροποτάμου εισήλθε το 1865. Μοναχός εκάρη το 1866 μετονομασθείς Ακάκιος. Το 1869 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1872 πρεσβύτερος. Το 1876 προήχθη σε Προϊστάμενο της μονής του.
Αγαπούσε ιδιαίτερα την εκκλησία και τις ιερές ακολουθίες. Είχε ευλάβεια, προσοχή και κατάνυξη. Διετέλεσε επί έτη και καλός τυπικάρης.
Το μοναχολόγιο της μονής λακωνικά αναφέρει περί αυτού: «Ήτο πολύ φιλακόλουθος, ιστάμενος μετ’ ευλαβείας και προσοχής
Γεννήθηκε στο χωριό Βουλισμένη Λασιθίου Κρήτης το 1875, ο κατά κόσμον Μιχαήλ Βλασσάκης. Τα πρώτα του γράμματα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του. Οι φτωχοί γονείς του, Παντελεήμων και Καλλιόπη, για να μη ξοδεύουν λάδι για το λυχνάρι, δεν το άναβαν το βράδυ. Ο μικρός Μιχαήλ, που αγαπούσε τη μελέτη και την πρόοδο, μάζευε την ημέρα ξύλα, τη νύχτα τα έκαιγε κι έτσι διάβαζε. Για ένα διάστημα εργάσθηκε ως γραμματεύς δικηγορικού γραφείου.
Στη μονή Ξηροποτάμου προσήλθε το 1893. Το 1896 εκάρη μοναχός από τον Γέροντά του Ευγένιο (†1924). Διάκονος χειροτονήθηκε