Σεπ 29

π. Αλεξάνδρου Σμέμαν: «Το πρόσωπο που πεινά για ισότητα…»

Ο τάφος του μακαριστού π. Αλεξάνδρου Σμέμαν (1921-1983) Η όλη ιδέα της απελευθέρωσης είναι εντελώς αρνητική. Η ιδέα «όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι» είναι a priori μια από τις πλέον εσφαλμένες ρίζες. Κατόπιν ακολουθεί το: «όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι», «η αγάπη είναι πάντα θετική» (εξ ου, παραδείγματος χάριν, και η δικαίωση της ομοφυλοφιλίας), κάθε περιορισμός είναι καταπιεστικός. Όσο οι ίδιοι οι Χριστιανοί αποδέχονται αυτές τις «αρχές», όσο αποδέχονται τον πολιισμό πού έχει χτιστεί πάνω σ΄ αυτές τις αρχές, κανένα επιχείρημα για την αδυναμία της γυναίκας Διαβάστε Περισσότερα [...]
Σεπ 29

Ημερολόγιο ¨ π.Αλεξάνδρου Σμέμαν

  Χθες, στο τρένο με το οποίο επέστρεφα από το Γουίλμινκτον του Ντελαγουέαρ, σκεφτόμουν: «Είμαι εδώ, πενήντα δύο ετών, ιερέας και θεολόγος για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα -τι να σημαίνουν άραγε όλα αυτά; Πως να τα συνδέσω μεταξύ τους, πως να εξηγήσω στον εαυτό μου τι συνεπάγονται όλα αυτά, με σαφήνεια και διάκριση; Χρειάζεται ένα τέτοιο ξεκαθάρισμα;» Πριν από είκοσι πέντε χρόνια, όταν άρχιζε η ζωή μου όπως αυτή είναι τώρα, μου φαινόταν πως, σήμερα ή αύριο, θα καθόμουν κάτω, θα σκεφτόμουν λίγο, και θα την έβαζα σε μια τάξη. Σκεφτόμουν Διαβάστε Περισσότερα [...]
Σεπ 29

Η ειδωλολατρία της σύγχρονης «πνευματικότητας» (Σχόλιο στο Ημερολόγιο του πατρός Αλεξάνδρου Σμέμαν)

Χρυσόστομος Α. Σταμούλης-Επίκουρος Καθηγητής Α.Π.Θ. (Γιάννενα 3-5 Σεπτεμβρίου 2003) «Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου, 1976 Συνέλευση του συλλόγου των Καθηγητών της Σχολής όπου διαβάστηκαν οι αναφορές των απεσταλμένων στη συνέλευση των Ορθοδόξων θεολόγων που έγινε στην Αθήνα. Και σκεφτόμουν, τι παράδοξη εποχή, πόσα έχουν απλώς εφευρεθεί – η αναγωγή όλων των πραγμάτων της Ορθοδοξίας στους ‘Πατέρες’ και στην ‘Πνευματικότητα’! Τους μετατρέψαμε σ’ ένα είδος καρικατούρας, τους κάναμε είδωλα, πανάκεια, θεραπεία όλων των κακών. Ο θρίαμβος του σεκταριστικού ‘μόνο’ Διαβάστε Περισσότερα [...]
Σεπ 29

“Φιλία” Alexander Schmemann

Alexander Schmemann: Φιλία Η φιλία από την ίδια της τη φύση, δεν μπορεί να είναι απρόσωπη. Ενσαρκώνεται στον άλλο, στον φίλο. Είναι δύσκολο να την καταλάβεις, είναι απόλυτη. Ο Ρέπνιν ήταν αυτός ο φίλος, όλα εκείνα τα χρόνια που τώρα φαίνονται ατελείωτα, μία σχεδόν αιώνια περίοδος της ζωής μου. Έπειτα από λίγο εξαφανίστηκε από την πραγματική μου ζωή, παρά τις κανονικές συναντήσεις μας και τις σύντομες σπουδές του στο Ινστιτούτο του αγίου Σεργίου. Δεν είχε καμιά θέση στην πραγματική μου ζωή, ούτε κι εγώ στη δική του. Αλλά και οι δυο θυμόμασταν τη φιλία μας Διαβάστε Περισσότερα [...]
Σεπ 29

Τι είναι ευτυχία; Πηγή: π. Αλεξάνδρου Σμέμαν, Ημερολόγιο,

...Τί είναι ευτυχία; Είναι τό νά ζει κανείς όπως ζούμε τώρα εμείς, μέ τή Λ., οί δυό μας, απολαμβάνοντας τήν κάθε ώρα -τόν πρωινό καφέ, δυό-τρείς ώρες ησυχίας τό βράδυ. Καμιά «ειδική» συζήτηση. Τά πάντα είναι σαφή, καί γι' αυτό τόσο ωραία! Αν αρχίζαμε νά ορίζουμε τήν ουσία αυτής της προφανούς ευτυχίας, ο καθένας θά τό έκανε μέ διαφορετικό τρόπο. Ίσως νά είχαμε καί κάποια διαφωνία! Τά λόγια μου δέν θά της φαίνονταν σωστά, καί τό αντίστροφο. Παρεξήγηση! Καί η ευτυχία θά συννέφιαζε. Καθώς πλησιάζουμε τήν ουσία ενός πράγματος, όλο καί λιγότερα λόγια χρειάζονται. Στην Διαβάστε Περισσότερα [...]