Η Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού για να βιωθεί χρειάζεται πίστη, αλλά προπάντων αγάπη προς Εκείνον, γράφει ο Ντοστογιέφσκι . Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Τον αγάπησε και Τον λάτρεψε με όλο του το είναι.
Γράφει σχετικά ο σύγχρονος Σέρβος Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς): «Το πάγκαλο πρόσωπο του Χριστού είναι το μόνο το οποίο ο Ντοστογιέφσκι λατρεύει χωρίς δισταγμό.
»Γι’ αυτόν είναι η προσωποποίηση του κάθε υψηλότερου, του κάθε τελειότερου, του κάθε ανθρωπινότερου… Για τον Ντοστογιέφσκι ο Χριστός προσελκύει προς τον Εαυτόν Του ό,τι καλύτερο υπάρχει Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν
07
Ο Χριστός, ο Ντοστογιέφσκι και ο Σαραντάρης Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς)
Η Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού για να βιωθεί χρειάζεται πίστη, αλλά προπάντων αγάπη προς Εκείνον, γράφει ο Ντοστογιέφσκι . Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Τον αγάπησε και Τον λάτρεψε με όλο του το είναι.
Γράφει σχετικά ο σύγχρονος Σέρβος Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς): «Το πάγκαλο πρόσωπο του Χριστού είναι το μόνο το οποίο ο Ντοστογιέφσκι λατρεύει χωρίς δισταγμό.
»Γι’ αυτόν είναι η προσωποποίηση του κάθε υψηλότερου, του κάθε τελειότερου, του κάθε ανθρωπινότερου… Για τον Ντοστογιέφσκι ο Χριστός προσελκύει προς τον Εαυτόν Του ό,τι καλύτερο υπάρχει Διαβάστε Περισσότερα [...] 




Με την ευλογία του Θεανθρώπου το «ον» τους διαδόθηκε και «επεκτάθηκε» σε «παν-όν» και αυτοί πλέον με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και των θαυματουργικών δυνάμεων Του, μόνιμα αισθάνονται τον «εαυτό» τους ένα με όλους τους ανθρώπους και με όλα τα δημιουργήματα. Δηλαδή αισθάνονται ένα με όλες τις «θλίψεις», τα «βάσανα» και «στενοχώριες» των ανθρώπων στη γη, αλλά και με όλες τις «χαρές» τις «εκστάσεις» και «μακαριότητες» των αγγέλων στον ουρανό. Αυτοί είναι θεοειδείς παν-αισθανόμενοι και παν-συναισθανόμενοι. Η καρδιά τους σαν παν-καρδιά, αισθάνεται
(Ἐπιμέλεια π. Ἀθανασίου Μηνᾶ)
(Ἕνα μικρό ἀντίδωρο στούς ἀπανταχοῦ ἀγωνιζομένους ὀρθοδόξους χριστιανούς)
Σέ τοῦτον τόν κόσμο, ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται πάντοτε μεταξύ τοῦ διαβόλου καί τοῦ Θεοῦ, συμφιλιώνεται εἴτε μέ τόν ἕνα εἴτε μέ τόν Ἄλλο, ζεῖ εἴτε μέ τόν ἕνα εἴτε μέ τόν Ἄλλο. Εἶναι φίλος τοῦ διαβόλου καί ζεῖ μέ αὐτόν, ὅταν βαδίζει στίς ἁμαρτίες καί τά πάθη, ἐπειδή αὐτά εἶναι ἡ ψυχή, ἡ καρδιά τοῦ διαβόλου. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ, ζεῖ μέ Αὐτόν, ὅταν πορεύεται μέ τίς ἅγιες ἐντολές τοῦ Κυρίου, ὅταν γίνεται σύσσωμος