Για την Αγάπη, για τον Έρωτα Η Αγάπη, ο Ερωτας, είναι το ωραιότερο πράγμα που πρωτοβγαίνει στην ζωή του ανθρώπου. Όπως ένα λουλούδι που ανθεί γιατί ακόμα δεν ξέρει τι του γίνεται: Δηλαδή, μπερδεύει μέσα του την αγάπη που πρόκειται να δώσει στον Θεό, και την δίνει σ’έναν άνθρωπο. Αυτή, είναι η πρώτη Αγάπη. Γιατί βασικά, δεν αγαπά τον άλλο άνθρωπο…Μπορεί αυτός να είναι με όλα τα ελαττώματα του κόσμου. Δεν τα βλέπει. «Ήρθε αυτός,γιατί ήταν έτοιμη η ψυχή μου να αγαπήσει».Αγαπά αυτό το πρόσωπο, γιατί αγαπά την Αγάπη…Και η Αγάπη αυτή, είναι ο Θεός. Διαβάστε Περισσότερα [...]

ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ   -Θυμάμαι ένα πάρα πολύ χαριτωμένο περιστατικό... στην Αμερική το γνώρισα. Ήταν ένα ζευγάρι που ήταν αρραβωνιασμένοι, πραγματικά αγαπούσαν ο ένας τον άλλονε. Και μάλιστα επρόκειτο να γίνει και ιερέας ο νεαρός. Κάποια στιγμή, λοιπόν, συνειδητοποιείται ότι η κοπέλα έχει καρκίνο. Η κοπέλα, λοιπόν, όταν διαπίστωσε όλη την κατάσταση της υγείας της, τότε είπε στο παλληκάρι, «κοίταξε να δεις, θέλω να ξέρεις πως από μένα είσαι ελεύθερος, δεν θέλω να δεσμεύσω τη ζωή σου, ξέρω ότι θέλεις να γίνεις κληρικός και επέλεξες Διαβάστε Περισσότερα [...]

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΤΟ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟ Το αληθινό στη ζωή μας δεν είναι  ότι βλέπουμε αλλά ότι βρίσκεται μέσα στην ψυχή μας. Η αλήθεια της αγάπης δεν κυβερνάται από το νου της λογικής αλλά από την καρδιά του συναισθήματος. Αναζήτησε την αγάπη μέσα από την καρδιά του άλλου. Γίνε ρυάκι για τον διψασμένο.. Γίνε δενδράκι για τον φτωχό. Γίνε πέτρα για τον ασθενή. Γίνε όλο ζωή για τον πονεμένο. Το θαυμαστό στη ζωή μας δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά εκείνο που νιώθουμε με την καρδιά μας. Διδάξου από τη ζωή την πουλιών την χαρά της καρδιάς σου και Διαβάστε Περισσότερα [...]

H αγάπη του ΘΕΟΎ είναι αρχοντική. Είναι ευγενική ,δεν καταπιέζει την ελευθερία του ανθρώπου,δεν φοβίζει τον άνθρωπο με το μέγεθος της δύναμης της. Αναρτήθηκε από Areti Maurogianni στις 3:34 μ.μ. Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908), από τη Ρωσία, διηγείται αυτό το όραμα που είχε τον Ιανουάριο του 1901 Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε: «σήκω δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!» Σηκώθηκα και είδα κοντά στο παράθυρο έναν ένδοξο Διαβάστε Περισσότερα [...]