ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ (+1927) Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καί θά πλανήσουν πολλούς ἀνθρώπους. Ο ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά ἐνεργεῖ μέ πονηρία μέ σκοπό νά ἑλκύση ἐντός τῆς αἱρέσεως ἐάν εἶναι δυνατόν ἀκόμη καί τοὐς ἐκλεκτούς. Δέν θά ἀρχίση ἀπ᾿ εὐθείας νά ἀπορρίπτη τά δόγματα της ῾Αγίας Τριάδος, τήν θεότητα τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀρετή τῆς Θεοτόκου. ἀλλά θά ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νά διαστρέφη τίς διδασκαλίες καί τούς θεσμούς τῆς ᾿Εκκλησίας καί τό πραγματικό Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ, «Ἱερομόναχος Χαράλαμπος Διονυσιάτης», ὁ Διδάσκαλος τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς. Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας, ὁρισμένα πράγματα τὰ θεωροῦσεν ἀπαραίτητα, ὡς προϋπόθεσιν προόδου τοῦ μοναχοῦ. Τὸ πρῶτον εἶναι ἡ ὑποκαὴ καὶ τὸ δεύτερον ἡ ἀκριβὴς ἐπιτέλεσις τῶν πνευματικῶν καθηκόντων, δηλαδή: ὁ ἐνδιάτακτος κανόνας στὸ κελλί, ἡ κατ΄ ἰδίαν προσευχὴ καὶ ἡ συστηματικὴ συμμετοχὴ στὶς κοινὲς ἀκολουθίες. Ἐπειδὴ ὅμως κατὰ παρεξήγησιν, πολλοὶ νομίζουν ὅτι οἱ πνευματικοὶ ἀγῶνες ἀφοροῦν μόνον τοὺς Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ, ἐλέησόν με πρὸ τῆς ἐμῆς τελευτῆς. Οἶδα γὰρ ὅτι φρικτὸν καὶ φοβερὸν ἀναμένει με δικαστήριον ἐνώπιον πάσης τῆς κτίσεως, ὅτε καὶ τῶν ἐναγῶν καὶ παμβεβήλων μου πράξεων ἁπασῶν φανέρωσις γίνεται· ἀσύγγνωστα γὰρ ὡς ἀληθῶς καὶ ἀνάξια ὑπάρχουσι συγχωρήσεως, ὡς ὑπερβαίνοντα τῷ πλήθει ψάμμον θαλάσσιον.  Διὰ τοῦτο καὶ οὐ τολμῶ τὴν αἴτησιν τῆς ἀφέσεως τούτων ποιήσασθαι, Δέσποτα, ὅτι πλεῖον πάντων ἀνθρώπων Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ιωάννης ο Σιναΐτης, Άγιος: Κλίμαξ - Λόγος Στ΄ (Περί Μνήμης Θανάτου) 1. ΠΡΙΝ ΑΠΟ κάθε λόγο προηγείται η σκέψις. Έτσι και η μνήμη του θανάτου και των αμαρτιών μας προηγείται από τα δάκρυα και το πένθος. Διά τούτο και τα ετοποθετήσαμε στην φυσική τους θέσι και σειρά του λόγου. 2. Η μνήμη του θανάτου είναι καθημερινός θάνατος. Και η μνήμη της εξόδου μας από την ζωή αυτή, είναι συνεχής στεναγμός. 3. Η δειλία του θανάτου είναι φυσικό ιδίωμα του ανθρώπου, το οποίον οφείλεται στην παρακοή του Αδάμ. Ο τρόμος όμως του θανάτου αποδεικνύει ότι υπάρχουν αμαρτίες Διαβάστε Περισσότερα [...]

«Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται και προσφέρεται στους άλλους… Έχει καταλάβει ότι μέσα στην ιερουργία της αγάπης ο άνθρωπος κατά χάρη μελίζεται και δεν διαιρείται, εσθίεται και ουδέποτε δαπανάται. Έχει γίνει κατά χάρη Χριστός και έτσι η ζωή του τρέφει και ποτίζει τον αδελφό » Το πιο πάνω κείμενο είναι του Αρχιμ. Βασιλείου Ιβηρίτη από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου “Θεραπευτική αγωγή”. Είναι ένα μικρό κείμενο με μεγάλη σημασία. Δίνει το στίγμα της ευτυχίας που αναζητούμε όλοι. Συνήθως θεωρούμε την ευτυχία Διαβάστε Περισσότερα [...]