Φεβ 19

Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης (1916-2006). Εις μνημόσυνον αιώνιον

  Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου Δεν θα' θελα να μείνω στα γνωστά ψυχρά βιογραφικά στοιχεία του Γέροντος. Ούτε να επεκταθώ σε υψηλές, βαθυστόχαστες και μακρές αναλύσεις κι εκτιμήσεις του βίου και του έργου του. Θα μιλήσω απλά, λιτά κι εγκάρδια. Τον Γέροντα τον γνώρισα πριν 35 έτη στο κονάκι-αντιπροσωπείο της Μονής Διονυσίου, του Αγίου Στεφάνου, πριν τη σημερινή του ανακαίνιση, στις Καρυές του Αγίου Όρους. Ήταν στο πλάϊ του ναού το κελλί του, δίπλα στο μπαλκόνι, σ' ένα χώρο γεμάτο βιβλία, περιοδικά κι εφημερίδες, κάπως ακατάστατο. Με δέχθηκε φιλόφρονα Διαβάστε Περισσότερα [...]
Φεβ 19

Ο χρόνος της ζωής μας (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

Οι χριστιανοί ζουν «εν σοφία», εάν ζουν κατά το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι «η σοφία του Θεού» (A’ Κορ. 1. 24, 30). Έξω απ’ Αυτόν υπάρχει «η των αφρόνων ανθρώπων αγνωσία» (Α’ Πέτρ. 2. 15). Οτιδήποτε δεν είναι από το Χριστό, ο Οποίος είναι η μόνη και αληθινή και αιώνια σοφία, πράγματι είναι και μωρία και ανοησία. Και οι άνθρωποι γίνονται ανόητοι και παράφρονες από την αμαρτία και τα πάθη. Στην ουσία της η αμαρτία είναι η κύρια παραφροσύνη της ανθρώπινης ψυχής. Η φιλαμαρτησία είναι πάντοτε παραφροσύνη της ψυχής εμπρός στο Θεό. Μόνο η Διαβάστε Περισσότερα [...]
Φεβ 19

Ποιο είναι το νόημα της φράσεως: «Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί εστί» (Ιωάν. 14, 10) (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Επιστολή στον θεολόγο Μπ. P. Γιατί ερευνάς υψηλά, επουράνια μυστήρια, τα οποία ούτε τα Χερουβείμ δεν αντιλαμβάνονται πλήρως; Πίστευε μόνο πως έτσι είναι, ο Κύριος έτσι είπε, και η πίστη σου θα φέρει επιβράβευση. Εφόσον η αιώνια μακαριότητα, η αθάνατη ζωή και η βασιλεία, δεν έχουν ταχθεί στη γνώση αλλά στην πίστη. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αρκετή ικανότητα για την πίστη και λιγότερη για την γνώση. Δεν το αναγνώρισε άραγε αυτό και ο φιλόσοφος Κάντ, ο κριτικός του ανθρώπινου λόγου; Εκφωνώντας τις παραπάνω λέξεις ο Χριστός τις απηύθυνε στην πίστη και Διαβάστε Περισσότερα [...]
Φεβ 19

Οι δέκα οφθαλμοί τού ανθρώπου (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

  Γίνεται κατανοητό, ὅτι τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα δὲν εἶναι ἕνα αὐτόματο καὶ νεκρὸ μηχάνημα, μὲ τὸ ὁποῖο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ καὶ πράττει, ἀλλὰ ζωντανὸς συνεργάτης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μὲ τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅλος ὁ ἄνθρωπος μετατρέπεται σὲ «πράξη», «ἐνέργεια». Καὶ μὲ τὴν βοήθεια τῶν ἁγίων ἀρετῶν μετατρέπει τὶς «Θεοκεχαριτωμένες» δυνάμεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σὲ δικές του δυνάμεις. Τὶς μεταφέρει σὲ κάθε «συστατικό» της ὑπάρξεώς του, τὶς ἐκχέει σ’ ὁλόκληρο τὸν ἑαυτό του καὶ αὐτὲς συμμετέχουν σὲ ὅλες Διαβάστε Περισσότερα [...]
Φεβ 19

Μνήμη του τέλους και της δίκης (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)

Να έχεις, αγαπητέ, πάντοτε στον νου σου την ημέρα του τέλους σου, όταν θα είσαι ξαπλωμένος στο στρώμα σου και θα ψυχορραγείς. Αλίμονο, τι μεγάλος φόβος και τρόμος σφίγγει την ψυχή εκείνη την ώρα, και μάλιστα αν έχει τη συνείδηση να την κατηγορεί! Αν έκανε κάτι καλό σε αυτή τη ζωή, αν δηλαδή υπέμεινε θλίψεις και προσβολές για χάρη του Κυρίου και αν έκανε όσα είναι αρεστά σε Αυτόν, οδηγείται με πολλή χαρά από αγίους αγγέλους ψηλά στον ουρανό. Όπως ο εργάτης που μοχθεί στη δουλειά όλη τη μέρα, περιμένει τη δύση του ηλίου για να πάρει μετά από τον κόπο τον Διαβάστε Περισσότερα [...]