Ο γέροντας Αρσένιος Παπατσιόκ γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1914 στην Γιαλόμιτσα.Τον Ιανουάριο του 1947 έγινε δεκτός ως δόκιμος στην μονή Κόζια,ενώ τον Ιανουάριο του 1949 πήγε στην Σιχαστρία όπου ηγούμενος ήταν ο γέροντας Κλεόπας Ιλίε.Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τον έστειλαν στη Μονή Κόζια όπου και εκάρη μοναχός,έχοντας ως πνευματικό ανάδοχο τον γέροντα Πετρώνιο Τανάσε(νυν ηγούμενος της Σκήτης Τιμίου Προδρόμου -Αγίου Όρους).Το 1950 μετά από επιθυμία του πατριάρχη Ιουστινιανού ο οποίος ήθελε να μετατρέψει τη μονή σε λάυρα του ρουμανικού μοναχισμού,στάλθηκε Διαβάστε Περισσότερα [...]

  H  γερόντισσα Παταπία ήταν ηγουμένη στο ελληνικό γυναικείο μοναστήρι του  Αγίου Παταπίου στο βουνό Γεράνεια, στο Λουτράκι, στην Ελλάδα. Έχει  βοηθήσει πάρα πολύ στη δημιουργία της μονής. Έχει αναφέρει επίσης πολλά  θαύματα από τον Άγιο Πατάπιο. Γεννήθηκε στην Κόρινθο, στην Ελλάδα, το 1931 και σε ηλικία 21 ετών αποφάσισε να  γίνει μοναχή στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου το οποίο σε αυτό το  διάστημα είχε μόνο μια – δυο μοναχές και 2 – 3 μικρά δωμάτια. Εκεί χρίσθηκε ηγουμένη από το 1963 έως το 1970. Η γερόντισσα Παταπία βοήθησε πάρα πολύ στην Διαβάστε Περισσότερα [...]

Οσίας Συγκλητικής διδαχές… (5 Ιανουαρίου) 1. Είπε η αμμάς Συγκλητική· «Εκείνους που πλησιάζουν προς τον Θεό στην αρχή τους περιμένει αγώνας και πολύς κόπος, ύστερα όμως χαρά ανείπωτη. Γιατί όπως ακριβώς αυτοί που θέλουν να ανάψουν φωτιά στην αρχή καπνίζονται και δακρύζουν και μόνον τότε κατορθώνουν αυτό που γυρεύουν να κάνουν – γιατί βέβαια λέει πως ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει – έτσι κι εμείς πρέπει να ανάψουμε μέσα μας τη θεία φωτιά με δάκρυα και πόνους». 2. Είπε ακόμη ότι «Εμείς που διαλέξαμε τη μοναχική ζωή οφείλουμε να έχουμε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Μόνον ο Θεός γνωρίζει πόσους κρυφούς δούλους έχει Ανέβηκε ο αββάς Δανιήλ από τη Σκήτη, μαζί με τον μαθητή του, στην άνω Θηβαΐδα, όταν γιόρταζαν τη μνήμη του αββά Απολλώ. Εκεί έτρεξαν να τον συναντήσουν οι πατέρες που απείχαν μέχρι και εφτά μίλια και ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Και μπορούσε να τους δει κανείς να προσκυνούν πεσμένους πάνω στην άμμο, σαν να ήταν τάγματα αγγέλων, τα οποία με φόβο υποδέχονται τον Χριστό, γιατί άλλοι έστρωναν τα ρούχα τους μπροστά του, άλλοι τα κουκούλλια τους, και έβλεπες τα δάκρυά τους να τρέχουν σαν πηγές που ανάβλυζαν. Διαβάστε Περισσότερα [...]

Νίψη και πνευματική ζωή στο βιβλίο ΝΕΟ ΜΗΤΕΡΙΚΟΝ Νίψη και πνευματική ζωή στο βιβλίο ΝΕΟ ΜΗΤΕΡΙΚΟΝ ...Σ' ένα σπουδαίο βιβλίο, «Το Νέον Μητερικόν», πού περιέχει «φοβερές ιστορίες από τον πόλεμο των πειρασμών στην πόλη και στην έρημο», βρήκα διηγήσεις οί οποίες έχουν τόση σχέση με το θέμα μου και θα μου δώσουν την ευκαιρία να διατυπώσω μερικές σκέψεις. Τις μεταφέρω εδώ, όπως τις έχει μεταφράσει ο καθηγητής και λογοτέχνης Π. Β. Πάσχος. «Κάποτε, στην ώρα της προσευχής στο κελί του, ο μέγας Μακάριος άκουσε μια φωνή άνωθεν, να του λέγει: -Μακάριε, Διαβάστε Περισσότερα [...]