Φωνή εκ του τάφου: Μελαγχολικοί ενοράσεις διά την Ελλάδα Η ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ  Του Γέροντος μοναχού π. Θεοκλήτου Διονυσιάτου Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μεταξύ άλλων, λέγει, ότι «οι Μοναχοί είναι οι κήρυκες της ερχόμενης Βασιλείας, οι προφήται της Καινής Διαθήκης». Την φράση αυτή μού θύμισαν κάποιες συζητήσεις, που είχα τελευταίως με τρεις φίλους ησυχαστές, που και οι τρεις, ωσάν από προφητική διαίσθηση, ισχυρίζοντο για την επέλευση απίθανων εθνικών καταστάσεων. Και ποιες καταστάσεις είναι αυτές; Ότι, τάχα, η Ελλάς, σταδιακώς, Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης.  τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου (*) ........Στό ὄρος Γάνος, ἐκτός ἀπό τά κοινόβια μοναστήρια ὑπῆρχαν καί μικρές ἤ μεγαλύτερες μοναστικές  ὁμάδες, τίς ὁποῖες συνιστοῦσαν μοναχοί πού ζοῦσαν μία πιό ἀσκητική ζωή, ἦσαν  πιθανότατα ἐγκατεστημένοι σέ πλησιόχωρα μεταξύ τους κελλιά καί ἀσκοῦνταν ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση ἑνός γέροντος. Σ’ ἕναν ἀπ’ αὐτούς, τόν  Γέροντα Μᾶρκο, πού διακρινόταν γιά τήν ἀρετή του, ἔ­γι­νε μο­να­χός ὁ  ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης.   Ὁ ἐρχομός τοῦ Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ένας Μοναχός, ο Διονύσιος ο Κοντοστέφανος, έπασχε από πόνο της κεφαλής  πολλές ημέρες. Έτρεξε στον τάφο του Αγίου και τον παρακαλούσε με πίστη  και με δάκρυα, να του δώσει την υγεία του. Εκεί παρακαλώντας  εκοιμήθη λίγο. Και, ω του θαύματος! ξύπνησε υγιής και δόξαζε τον Αγιον.  Κατόπιν επήρε λίγο χώμα από τον τάφο του Αγίου, αισθάνθηκε μύρο θαυμάσιο, που γέμισε τις αισθήσεις του. Και ο τόπος ολόκληρος ευωδίασε. Ακόμη και εγώ, λέγει ο βιογράφος του, που τον είδα να πετά στον αέρα, όταν  αρρώστησα βαριά και τον παρακάλεσα με δάκρυα, με όραμα φανερώθηκε Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ας κάνουμε τάματα στον Θεό καλοπροαίρετα σε περίπτωση μεγάλης θλίψεως η  όταν θέλουμε να μας χαρισθεί κάτι εξαιρετικά ωφέλιμο. Σε όλην την Αγία  Γραφή επαινείται η τήρηση του τάματος, ενώ η αθέτησή του προκαλεί ενοχές ενώπιον του Θεού.  Έτσι στην Αγία Γραφή διαβάζουμε: «Εύξασθε και απόδοτε Κυρίω τώ Θεώ ημών»[1].  Ο δε μακάριος Ιωνάς εντός του κήτους προσεύχεται λέγοντας: «Εγώ δε μετά φωνής αινέσεως και εξομολογήσεως θύσω σοι, όσα ηυξάμην αποδώσω σοι εις  σωτηρίαν μου τώ Κυρίω»[2]. Αλλά και ο Δαυίδ, ο του Θεού προπάτορας, λέγει: «Σοί θύσω θυσίαν  Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ὁ Ὅσιος Εὐφρόσυνος, κατὰ κόσμον Ἐλεάζαρ, γεννήθηκε περὶ τὸ 1386 στὸ χωριὸ Βιντελεμπιέ, κοντὰ στὸ Πσκώφ. Ἀπὸ τὸ ἴδιο χωριὸ καταγόταν ὁ Ὅσιος  Νίκανδρος τοῦ Πσκὼφ († 24 Σεπτεμβρίου). Οἱ γονεῖς του Ἐλεάζαρ ἤθελαν νὰ νυμφεύσουν τὸν υἱό τους, ἀλλὰ αὐτὸς  ἐγκατέλειψε τὴν πατρικὴ οἰκία καὶ κατέφυγε στὴ μονὴ τοῦ Σνετνογκόρσκϊυ,  ὅπου ἔγινε μοναχός. Περὶ τὸ 1425, ἐπιθυμώντας ὁ Ὅσιος νὰ ζήσει σὲ ἀπομόνωση, γιὰ νὰ ἀφοσιωθεῖ  στὴν ἀδιάλειπτη προσευχή, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἡγουμένου τῆς μονῆς  ἐγκαθίσταται σὲ ἕνα ἀπομονωμένο Διαβάστε Περισσότερα [...]