Μὲ ἰδιαίτερη χαρά προβαίνω στὴ δημοσίευση αὐτοῦ τοῦ ἐλεγκτικοῦ ἄρθρου τοῦ σεβαστοῦ ὁσιολογιωτάτου μοναχοῦ π.Σεραφεὶμ Ζήση. Ἡ ἐμπνευσμένη γραφίδα τοῦ πατρός, γιὰ μία εἰσέτι φορὰ, μᾶς ἐντυπωσιάζει. Ὁ χαριτωμένος τρόπος ἔκφρασης, ἡ εὐφυής σύζευξη τοῦ κινδύνου προδοσίας τῆς μοναδικότητας τῆς Μακεδονίας μὲ τὴν ἤδη συντελεσθεῖσα προδοσία τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τοὺς διοικούντας τἠν Ἐκκλησία, ἀφοπλίζει τοὺς ἐναντίους καὶ ἐνδυναμώνει ὅλους ἑμᾶς τοὺς παραδοσιακοὺς πιστοὺς. Εἶχα τὴν τιμὴ κατά τὴν περασμένη Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μάι
19
π.Σεραφείμ Ζήση, Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική. Η Εκκλησία είναι Μία και Ορθόδοξη Τοῦ π. Νικολάου Μανώλη
Μὲ ἰδιαίτερη χαρά προβαίνω στὴ δημοσίευση αὐτοῦ τοῦ ἐλεγκτικοῦ ἄρθρου τοῦ σεβαστοῦ ὁσιολογιωτάτου μοναχοῦ π.Σεραφεὶμ Ζήση. Ἡ ἐμπνευσμένη γραφίδα τοῦ πατρός, γιὰ μία εἰσέτι φορὰ, μᾶς ἐντυπωσιάζει. Ὁ χαριτωμένος τρόπος ἔκφρασης, ἡ εὐφυής σύζευξη τοῦ κινδύνου προδοσίας τῆς μοναδικότητας τῆς Μακεδονίας μὲ τὴν ἤδη συντελεσθεῖσα προδοσία τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τοὺς διοικούντας τἠν Ἐκκλησία, ἀφοπλίζει τοὺς ἐναντίους καὶ ἐνδυναμώνει ὅλους ἑμᾶς τοὺς παραδοσιακοὺς πιστοὺς. Εἶχα τὴν τιμὴ κατά τὴν περασμένη Διαβάστε Περισσότερα [...]
Έχει χαρακτηριστεί 'ο αναρχικός παπάς'. Δεν αποδέχεται ούτε απορρίπτει τον χαρακτηρισμό.
Ηλίας Αναστασιάδης , Πριν από 12 μήνες
Σοφός. Εργάστηκε για χρόνια ως κληρικός και ψυχοθεραπευτής, από νοσοκομεία και κλινικές στη Βοστώνη μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Νικόλα του Ραγκαβά στην Πλάκα. Πιστεύει ότι ο έρωτας (απ' όπου κι αν προέρχεται), είναι η πιο βασική ανθρώπινη ανάγκη. Οι παραδοσιακοί κληρικοί, αυτοί με τα χρυσά και τα ακριβά αυτοκίνητα, τον αποφεύγουν μετά βδελυγμίας. Επιμένει ότι έχουμε σκοτώσει τον Θεό μέσα μας, και πιθανότατα έχει
Ἀπίστευτο! Κληρικός στηρίζει το
«Σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων»!
'Αρχιμ. Δανιήλ 'Αεράκη
Καλῶς ὁ πατήρ Φιλόθεος Φάρος καυτηριάζει κακῶς γινόμενα καί φαινόμενα στο χῶρο τῶν κληρικῶν. Λέει π.χ.: «Ὁ Χριστός καταδικάζει την ὑποδούλωση στα ὑλικά ἀγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Ὅλα αὐτά ἀφοροῦν ἑμᾶς τούς παπάδες. Ζοῦμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τίς κράϊσλερ καί τίς μερσεντές, μᾶς ὑπηρετεῖ ἕνα σωρό κόσμος. Φορτωνόμαστε ὅλα αὐτά τά χρυσᾶ καί ἔχουμε καί την ἀπόλυτη ἐξουσία στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων».
Δέν τά εἶπε ὅμως
Ομιλία εις την E΄ Κυριακήν των Νηστειών (1965) – Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Ιδού η πέμπτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Κυριακή [που σφραγίζει την εβδομάδα] των μεγάλων αγρυπνιών και των μεγάλων ασκήσεων, την εβδομάδα των μεγάλων θρήνων και αναστεναγμών, η Κυριακή της πιο μεγάλης μεταξύ των αγίων γυναικών Αγίας, της οσίας μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας.
Σαράντα επτά χρόνια έκανε στην έρημο, και ο Κύριος της έδωσε εκείνο που σπάνια δίνει σε κάποιον από τους Αγίους. Χρόνια
Δύο ἀγαπημένοι μαθητές ζήτησαν ἀπό τόν Κύριο θρόνους δόξης
– Αὐτός τούς ἔδωσε τό Ποτήριό Του (Μτ. κ΄, 23).
Τό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ὀδύνες.
Σέ ὅσους τό πίνουν ἐδῶ στή γῆ, τό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ ὑπόσχεται μετοχή στή Βασιλεία τῆς χάρης τοῦ Χριστοῦ. Προετοιμάζει γι’ αὐτούς τίς καθέδρες τῆς ἐπουράνιας αἰώνιας δόξης.
Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά στό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ , δέν μπορεῖ κανείς οὔτε νά παραπονεθεῖ γι’ αὐτό, οὔτε νά τό ἀπορρίψει γιατί Αὐτός πού μᾶς ἔδωσε ἐντολή νά τό γευτοῦμε, πρῶτος ὁ Ἴδιος τό ἤπιε.
Ὦ,