Πριν από μερικές δεκαετίες, και για την ακρίβεια πριν από το 1940, σε μια κωμόπολη της Ηλείας ζούσε μια χαριτωμένη από τον Θεό ψυχή, η κυρία Κατερίνα. Δεν ήξερε καθόλου γράμματα. Ήταν όμως ένας πολύ φωτισμένος άνθρωπος, με ακλόνητη ζωντανή την πίστη, σαν εκείνη που είχαν οι πρώτοι χριστιανοί, που έπεφταν και στη φωτιά για το Χριστό, προκειμένου να μην τον αρνηθούν. Και έτσι εκπληρώθηκαν τα λόγια του Κυρίου στη ζωή της ευλογημένης αυτής ψυχής «και πάντα όσα αιτήσετε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε». Διότι όντως ήταν άνθρωπος της πολλής προσευχής. Όταν Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ο Αββάς και υποτακτικός στη Νεκρά θάλασσα Περπατούσε ένας αββάς, λέει το Γεροντικό, δεν ξέρω πόσοι από σας θα το θυμάστε, για μέρες στην έρημο και έφθασε εκεί στην Ερυθρά θάλασσα, στην αλμυρά, στη Νεκρά θάλασσα, αλλά δεν μπορούσαν να πιούν από αυτό το νερό. Αυτό το νερό είναι αλάτι. Εκεί ούτε ζωή υπάρχει, ούτε τίποτα. Με τον υποτακτικό του πάντοτε αυτός ο αββάς. Και λέει ο υποτακτικός: - Γέροντα, λέει, διψάω, έσκασα. Δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να βαδίσω καθόλου. Γονάτισε ο αββάς, έκανε προσευχή. Πήρε μια χούφτα, μάλλον γέμισε ένα παγούρι, Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Αναρτήθηκε από ARETI MAUROGIANNI στις 9:56 μ.μ. Διαβάστε Περισσότερα [...]

Μια υϊκή Διαμαρτυρία Ονομάζομαι Στέφανος Αναγνωστόπουλος του Κωνσταντίνου, είμαι συνταξιούχος έγγαμος ιερεύς, 88 ετών, πατέρας 7 παιδιών, έχω 18 εγγόνια και 19 δισέγγονα. Αν και ελάχιστος εν μέσω αξίων συμπρεσβυτέρων μου, σάς είμαι λίγο ή καθόλου γνωστός. Είμαι ο συγγραφέας του βιβλίου «Εμπειρίες κατά τη Θεία Λειτουργία», 10.800 αντίτυπα του οποίου απέστειλα δωρεάν εις όλες τις Μητροπόλεις της Ελλάδος, Κρήτης και Δωδεκανήσου, με έξοδα μεταφοράς δικά μου, προς διάθεση στους προσφιλείς μου ιερείς. Είδα και άκουσα με πολλή προσοχή τις ανακοινώσεις Διαβάστε Περισσότερα [...]

Το ακοίμητο μάτι του Θεού σαν καθρέπτης μας παρακολουθεί με φοβερή ακρίβεια σε κάθε στιγμή χρόνου και καταγράφει, στο δικό του κομπιούτερ το Θεϊκό, όλες τις σκέψεις, τα νοήματα και τις κινήσεις της καρδιάς. Αυτήν την αίσθησι της παρουσίας του Θεού (κατά φύσι), πόσο θα μας ωφελούσε (χάριτι Θεού) αν την ζούσαμε! Αν την φιλοσοφούσαμε! Αν την νοιώθαμε μέσα στην ψυχή μας! Ο φόβος του Θεού, σαν φως νοητό, θα φώτιζε τα μονοπάτια της ζωής, να τα ξεπεράσουμε ακίνδυνα έως να φθάσουμε στη χρυσή πόλη της Άνω Ιερουσαλήμ… Λοιπόν, παιδιά μου, ενδυθείτε την πανοπλίαν Διαβάστε Περισσότερα [...]