Γερώ - Δαυίδ Διονυσιάτης. (Μέρος Β'). Τελευταῖο. Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση  Γερώ - Δαυίδ Διονυσιάτης. (Μέρος Β'). Τελευταῖο Το κελί του ήταν πολύ ατημέλητο και λερωμένο γι' αυτό είχε πολλούς ψύλλους και κοριούς. Όταν ήρθε η συνοδεία του παπα-Χαράλαμπου από το Μπουραζέρι, θέλησαν να το καθαρίσουν και πέταξαν στη θάλασσα πολλά άχρηστα πράγματα. Ο γερω-Δαυίδ δεν αντέδρασε, μόνο έλεγε: "Δόξα τω Θεώ που ήρθαν οι πατέρες και μας καθαρίζουν".    Στο ταπεινό, μικρό, μισοσκότεινο, απεριποίητο κελάκι του καταγινόταν στην ευχή. Διαβάστε Περισσότερα [...]

Γερώ - Δαυίδ Διονυσιάτης. (Μέρος Α') Γερώ - Δαυίδ Διονυσιάτης. (Μέρος Α') Ο κατά κόσμον Δήμος Φλώρος, ο μετέπειτα μοναχός Δαυίδ, γεννήθηκε το έτος 1889 στο χωριό Κτιστάδες της ορεινής Άρτας. Είχε άλλα δύο αδέλφια. Οι γονείς τους δίδαξαν με το παράδειγμά τους την ευλάβεια και την αγάπη στο Θεό· τους έμαθαν να πηγαίνουν στην Εκκλησία και να προσεύχονται.    Όταν ο Δήμος ήταν πέντε χρονών, είδε ουράνιο φως, ενώ η μητέρα του, στην οποία το έδειχνε, δεν έβλεπε τίποτε.    Άλλη φορά είδε να ανοίγει ο ουρανός και είδε μέσα σε απερίγραπτη δόξα τάγματα Αγίων Διαβάστε Περισσότερα [...]

Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Γ'). Τελευταῖο. Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση    Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Γ'). Τελευταῖο Είχε μεγάλη αυταπάρνηση. Για να μη βγει στον κόσμο να εγχειρισθεί στα  μάτια του έμεινε τυφλός. Δεν έκανε εγχείριση κήλης, παρ' όλο που πονούσε και υπέφερε. Δε θέλησε να βάλει ξένα δόντια. Έμεινε χωρίς ούτε ένα  δόντι, και δυσκολευόταν στις σκληρές τροφές. Δεν ήθελε να του κάνουν ιδιαίτερα φαγητά. Όταν τον ρωτούσαν τι φαγητό θέλει, απαντούσε: "Ό, τι έχει το κοινό". Πάντα έτρωγε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Β'). Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Β'). Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Β') Ο ίδιος είχε κάνει πράξη στη ζωή του το "αδιαλείπτως προσεύχεσθε", και μάλιστα έφτασε σε προχωρημένη κατάσταση πνευματική, ώστε να λέγει την  ευχή και στον ύπνο του, όπως με απλότητα απεκάλυψε στο γέροντα Παΐσιο.    Άλλοτε είπε ο ίδιος, όντας τυφλός, ότι, "όταν λέω την ευχή βλέπω στο  δεξιό μέρος φως. Αυτό Διαβάστε Περισσότερα [...]

Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Α'). Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση Νηπτικός Αυξέντιος Γρηγοριάτης. (Μέρος Α') Γεννήθηκε το έτος 1893 στην Μάνδρα (Κούντουρα) Ελευσίνος από τον  Κωνσταντίνο Κωσταντώνη και την Ευαγγελία. Ήταν Αρβανίτης. Η μακρινή  καταγωγή των προγόνων του ήταν από τη μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο. Στη  βάπτιση τον ονόμασαν Αθανάσιο. Ήταν πρωτότοκος από άλλα δύο αδέλφια και δύο αδελφές, εκ των οποίων η  Αντιγόνη έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Ανυσία. Όταν ο Αθανάσιος ήταν βρέφος, δε θήλαζε τις Τετάρτες Διαβάστε Περισσότερα [...]