Η λύπη εξαντλεί τις ψυχικές και σωματικές μας δυνάμειςΓέροντα, συχνά μου πονάει το στομάχι και δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ στα πνευματικά μου καθήκοντα. -Εσύ κάθεσαι και συζητάς με τους λογισμούς σου, τα βλέπεις όλα μαύρα και βασανίζεσαι χωρίς λόγο έτσι τσακίζεσαι ψυχικά και σωματικά. Έπειτα από ένα τέτοιο τσάκισμα πονάει και το στομάχι, και πού να βρεθή μετά κουράγιο για πνευματικά; Μπορεί να πάρης κάτι και να σου περάση το στομάχι, αλλά, αν δεν λείψη η στενοχώρια, πάλι θα πονέση. Μη δέχεσαι τους λογισμούς που σε απογοητεύουν, για να μην Διαβάστε Περισσότερα [...]

ΤΗΝ περασμένη φορά σου περιέγραψα την όλη διαδικασία της μεταβάσεως από τον απλό λογισμό στην εμπαθή επιθυμία κι από εκεί στην εφάμαρτη πράξη. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα τόσο αργά όσο φάνηκε από την περιγραφή μου. Συχνά , αν όχι τις περισσότερες φορές, όλες οι φάσεις διαδέχονται η μία την άλλη αστραπιαία. Έτσι, πριν καλά-καλά προλάβει να εμφανιστεί ο λογισμός , τελείται η πράξη. Αυτό συμβαίνει κατεξοχήν στην περίπτωση του προφορικού λόγου. Δεν μπορείς, αλλά και δεν χρειάζεται ν’ αναλύεις όλα αυτά τα απρόβλεπτα και αλλεπάλληλα περιστατικά. Διαβάστε Περισσότερα [...]

Αποσπάσματα από το μνημειώδες έργο του αγίου Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως (σε μετάφραση)    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Γι’ αυτά που είναι δυνατόν να λεχθούν [για το Θεό] και γι’ αυτά που είναι άρρητα, και για όσα μπορεί να είναι γνωστά και όσα άγνωστα. [… ] Πολλά λοιπόν που αντιλαμβανόμαστε ατελώς με το νου για το Θεό δεν μπορούμε να τα διατυπώσουμε κατάλληλα, αλλά αναγκαζόμαστε με δικές μας εκφράσεις να ομιλούμε γι’ αυτά που είναι πάνω από μας (θεία)· έτσι αποδίδουμε στο Θεό ύπνο, οργή, αμέλεια, χέρια, πόδια και τα όμοια. Γνωρίζουμε και ομολογούμε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή. Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου. Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έρθει η Διαβάστε Περισσότερα [...]

Εφόσον εξαντλήθηκε το πρώτο μέρος της εργασίας του κ. Δ. Τσιολακίδη για τη σύνδεση της Νηπτικής Γραμματείας με την Ποιμαντική Ψυχολογία (προηγούμενο άρθρο:www. pemptousia.gr/?p=58650), προχωρούμε από σήμερα στο επόμενο, που ανατέμνει την παρουσία των παθών στην ανθρώπινη πνευματική ζωή. Κεφάλαιο 2ο. Η νηπτική ανατομία των παθών 2.1   Ο πατερικός λόγος ως φαρμακολογία κατά των παθών Οι νηπτικοί λόγοι ως απαύγασμα της προσωπικής εμπειρίας των πατέρων είναι το αποτέλεσμα του φυσικού και πνευματικού τους αγώνα, το οποίο αντανακλά το φωτισμό της προσωπικότητάς Διαβάστε Περισσότερα [...]