ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ Εν Πειραιεί τη 24η Απριλίου 2017 ΕΙΝΑΙ «ΕΡΩΤΙΚΗ» Η «ΑΝΕΡΑΣΤΗ» Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ; Είναι πράγματι ενδεικτικό της σύγχρονης ακαδημαϊκής θεολογίας να επιχειρεί να πρωτοτυπήσει, ακροβατώντας και να χαράξει δικούς της δρόμους, με σκοπό να γίνει αρεστή στον σύγχρονο αποστατημένο άνθρωπο. Είχε απόλυτο δίκαιο ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, όταν έλεγε ότι είναι πολύ επικίνδυνο να καταπιάνεται ο καθένας με θέματα θεολογικά και να επιχειρεί να θεολογήσει, χωρίς προηγουμένως να έχει απεκδυθεί Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 30ῃΜαρτίου 2017 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΟ ΚΡΑΤΟΣ; Ἡ πρόταση τοῦ Ἐξοχ. Ἀν. Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Γ. Κατρούγκαλου καί τῶν συνυπογραψάντων ἐλλογιμωτάτων πέντε Καθηγητῶν γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, ὅσον ἀφορᾶ στήν σχέση Κράτους-Ἐκκλησίας προβάλλει τήν «ρητή κατοχύρωση τῆς θρησκευτικῆς οὐδετερότητος τοῦ Κράτους μέ ἀναγνώριση τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς ἱστορικά ἐπικρατούσας θρησκείας». Ἡ πρόταση αὐτή ἐπιβάλλει τήν πληροφόρηση γιά τήν σημερινή νομική πραγματικότητα πού ἀποδεικνύει Διαβάστε Περισσότερα [...]

Οι συκοφάντες τού Παγανισμού όσο κι αν κατηγορούν τον άγιο Κύριλλο για την ΠΟΛΙΤΙΚΗ δολοφονία τής ΧΡΙΣΤΙΑΝΗΣ ΠΡΟΣΥΛΗΤΗΣ Υπατίας, δεν έχουν το παραμικρό στοιχείο εναντίον του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τα ίδια τα γεγονότα ΤΟΥΣ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ. Ο εθνικός Δαμάσκιος (περ. 480-550 μ.Χ.) συνέγραψε τα έργα του έναν αιώνα περίπου μετά τη δολοφονία της λαμπρής εθνικής φιλοσόφου Υπατίας (415 μ.Χ.). Παραταύτα προσπαθεί να αποδώσει ατεκμηρίωτα το θάνατό της σε μια ... κρυφή ζήλια εκ μέρους του αγίου Κυρίλλου (Σουΐδας Υ 166). Στις πληροφορίες του Δαμασκίου βασίστηκε και ο Διαβάστε Περισσότερα [...]

Η πρώτη και η πλέον συνεχής επαφή μας με το θάνατο πραγματοποιείται μέσα από το αίσθημα της απώλειας. Μαθαίνοντας να κατανοούμε το θάνατο των άλλων και να τον βιώνουμε μέσα στους άλλους και στον εαυτό μας, μπορούμε να μάθουμε να τον αντικρίζουμε, και τελικά να αντιμετωπίζουμε το δικό μας θάνατο, κατ' αρχάς ως δυνατότητα -και όντως ως μια βεβαιότητα, μια βεβαιότητα όμως που τόσο συχνά και τόσο εμφανώς έχει απομακρυνθεί από μας, ώστε να μην τη χαρακτηρίζουμε πλέον βεβαιότητα- και κατόπιν ως την ίδια την πραγματικότητα που μας πλησιάζει. Ένα από Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ἀλλά γιατί ὅλα αὐτά, ἐκτὸς ἀπὸ µιά στιγµιαία χαρά, δὲν ἔχουν µιά µεγαλύτερη καί διαρκέστερη ἐπίδραση; Πόσος θυµός, ἀµοιβαῖος πόνος, προσβολή. Πόση - δίχως ὑπερβολὴ -κρυµµένη βία. Τί εἶναι αὐτὸ πού θέλει ὁ ἄνθρωπος; Γιὰ ποιὸ πράγµα διψᾶ; Ἂν δὲν τὸ λάβει, µεταµορφώνεται σ’ ἕνα πρόσωπο τοῦ κακοῦ, κι ἂν τὸ λάβει,τὸν κάνει νὰ ἐπιθυµεῖ περισσότερο. Θέλει τὴν ἀναγνώριση, δηλαδὴ τὴ «δόξα τῶν ἄλλων». Νὰ εἶναι «κάποιος» γιά τόν ἄλλο, γιά τούς ἄλλους, «κάτι»: µιά ἀρχή, µιά ἐξουσία, ἕνα ἀντικείµενο φθόνου, κ.λπ. Ἐδῶ βρίσκεται, Διαβάστε Περισσότερα [...]