Γνωρίζεις πολλούς που θα ήθελαν να τους αναγνωρίζει ο κόσμος από το λυπημένο τους πρόσωπο; … Καθώς επικράτησε σιγά σιγά και ύπουλα η φιλοσοφία της διαφήμισης, μετατοπίζοντας το νόημα από το σημαντικό στο ασήμαντο, από το βαθύ στο επιφανειακό κι από τη φιλότιμη προσπάθεια στη φυγόπονη ευκολία, αισθάνθηκα να πνίγομαι στο βούρκο της ασάφειας. (Σαλβαδόρ δελ Πόθο, 60 Μαθήματα Ζωής από τον Δον Κιχώτη) Βούρκος ασάφειας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας διακριτικά την αξιοποιούν ως υφολογικό μέσο που έχει την ικανότητα να κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον Διαβάστε Περισσότερα [...]

Υπήρξαν φορές που αισθανθήκαμε μόνοι και πνιγμένοι σα να ‘μασταν μέσα σ’ ένα λεωφορείο χωρίς καθίσματα και χειρολαβές, που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Παλλόμαστε μες το ταξίδι της ζωής: στις επιλογές, στις αποφάσεις, εκεί που ο δρόμος δημιουργεί διχάλες -όχι μια και δυο αλλά χιλιάδες. Σε τίποτε απ’ ό, τι γίνεται ο Θεός δεν είναι απών. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να φτάσουμε σε σημείο οι απόντες να ‘μαστε εμείς: ο Θεός όμως είναι ο πάντοτε παρών. Αυτός ολοκληρώνει τα πάντα. Εμείς, απ’ την άλλη, μπορεί να είμαστε απόντες όταν στην αναμέτρησή Διαβάστε Περισσότερα [...]

Πρὶν βιαστεῖς νὰ βγάλεις συμπέρασμα γιὰ κάποιον… Κάποτε στὸ Ἅγιον Ὅρος ἦταν ἕνας μοναχὸς πού διέμενε στὶς Καρυές. Ἔπινε καθημερινὰ καὶ μεθοῦσε καὶ γινόταν αἰτία νὰ σκανδαλίζονται οἱ προσκυνητές. Κάποια στιγμὴ πέθανε καὶ ἀνακουφισμένοι κάποιοι πιστοὶ πῆγαν στὸν Ἅγιο Παΐσιο νὰ τού ποῦν μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ ὅτι ἐπιτέλους λύθηκε αὐτὸ τὸ τεράστιο πρόβλημα. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος τοὺς ἀπάντησε ὅτι γνώριζε γιὰ τὸ θάνατο τού μοναχοῦ, ἀφοῦ εἶδε ὁλόκληρο τάγμα ἀγγέλων πού ἦρθαν νὰ παραλάβουν τὴν ψυχή τοῦ. Οἱ προσκυνητὲς ἀπόρησαν Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ήταν κάποιος Γέροντας που έτρωγε καθημερινά τρία παξιμάδια. Τον επισκέφθηκε κάποιος αδελφός και όταν κάθησαν να φάνε, έβαλε και για τον αδελφό τρία παξιμάδια. Είδε κατόπιν ο Γέροντας ότι ο αδελφός είχε ανάγκη να φάει περισσότερο και τού ’φερε άλλα τρία. Αφού χόρτασαν και σηκώθηκαν, κατέκρινε ο Γέροντας τον αδελφό και του είπε: «Δεν πρέπει, αδελφέ, να υπηρετούμε τη σάρκα μας». Ο αδελφός έβαλε μετάνοια στον Γέροντα και έφυγε.Την επόμενη ημέρα όταν έφθασε η ώρα για φαγητό, έβαλε ο Γέροντας τα τρία παξιμάδια για τον εαυτό του. Αλλά αφού τα έφαγε, Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ποτέ μην ακούσεις και πο τέ μη σεβαστείς εκείνον που κατακρίνει τον πλησίον. «Πάψε, αδερφέ!», να του πεις. «Εγώ καθημερινά κάνω μεγαλύτερα σφάλματα. Πώς μπορώ, λοιπόν, να κατακρίνω τον άλλον;». Έτσι, με το ίδιο φάρμακο, και τον εαυτό σου θα προστατεύσεις και τον πλησίον σου θα θεραπεύσεις. Γιατί κατακρίνουμε τόσο εύκολα τον πλησίον; Επειδή δεν γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας. Όποιος αποκτάει πλήρη αυτογνωσία, ποτέ δεν κοιτάζει τα παραπτώματα του αδερφού του. Πώς μπορούμε ν’ απαλλαγούμε από την κακή συνήθεια της κατακρίσεως του πλησίον; «Πριν κρίνεις, Διαβάστε Περισσότερα [...]