.Κάποια γυναίκα πήγε να εξομολογηθεί και άρχισε να κατηγορεί την νύμφη της. Ο Γέροντας Επιφάνιος τη σταματούσε και με αυστηρό ύφος της έλεγε:
-Άφησε τη νύμφη σου! Τα δικά σου αμαρτήματα πες μου!
Εκείνη λες και δεν άκουγε, συνέχιζε ακάθεκτη το κατηγορητήριο. Κάποτε τελείωσε. Σηκώνεται τότε ο Γέροντας και της λέει:
-Να πεις στη νύφη σου να έλθει να της διαβάσω την ευχή!
Οπότε εκείνη με απορία ρωτά:
-Κι εμένα;
-Σε εσένα θα διαβάσω, όταν εξομολογηθείς τα δικά σου αμαρτήματα!
*Από το βιβλίο ''Υποθήκες ζωής'' απο την ζωή και διδασκαλία του πατρός Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ
16
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
.Κάποια γυναίκα πήγε να εξομολογηθεί και άρχισε να κατηγορεί την νύμφη της. Ο Γέροντας Επιφάνιος τη σταματούσε και με αυστηρό ύφος της έλεγε:
-Άφησε τη νύμφη σου! Τα δικά σου αμαρτήματα πες μου!
Εκείνη λες και δεν άκουγε, συνέχιζε ακάθεκτη το κατηγορητήριο. Κάποτε τελείωσε. Σηκώνεται τότε ο Γέροντας και της λέει:
-Να πεις στη νύφη σου να έλθει να της διαβάσω την ευχή!
Οπότε εκείνη με απορία ρωτά:
-Κι εμένα;
-Σε εσένα θα διαβάσω, όταν εξομολογηθείς τα δικά σου αμαρτήματα!
*Από το βιβλίο ''Υποθήκες ζωής'' απο την ζωή και διδασκαλία του πατρός Διαβάστε Περισσότερα [...]
Άλλος υποτακτικός Μ. Κ. Μοναχός (το όνομα του οποίου δεν αναφέρομε, διότι βρίσκεται ακόμα στην παρούσα ζωή), μου διηγήθηκε το ακόλουθο φρικτό θαύμα, πού έγινε στις ήμερες μας: Ο αδελφός Ν. Κ. βρέθηκε στο πανηγύρι ενός μεγάλου Μοναστηρίου, στις εορτές των οποίων συνήθως συρρέει πλήθος προσκυνητών Μοναχών και κοσμικών. Κατά το μέσον της αγρυπνίας του Πανηγυριού, βρέθηκε στην ανάγκη ο Μοναχός αυτός, να πάει στο μέρος για σωματική του χρεία. Μόλις μπήκε στο αποχωρητήριο, ένας κοσμικός κρυμμένος ή παρακολουθών τον ευειδή αυτόν νέον Μοναχό, με οπλισμένο
Ο ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ (1886 – 1983)
Σε μια μικρή συνάθροιση με λαϊκούς , ένας ευλαβής νέος είπε στο γέροντα Αρσένιο.
Παππού, σε παρακαλώ να εύχεσαι για μένα.
Πώς σε λένε;Με λένε Ανδρέα.Εγώ να εύχομαι για τον Ανδρέα, αλλά για να πιάσει η δική μου προσευχή πρέπει να ενδιαφέρεται και να εύχεται και ο Ανδρέας για τον εαυτό του.
Ο άγιος Αντώνιος λέει, «ούτε εγώ σ` ελεώ ούτε ο Θεός σ` ελεεί, αν δεν ελεήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου».Δηλαδή, Γέροντα;Μα δεν το καταλαβαίνεις;Καλά, τότε να σου πω κάτι που συνέβη επί των ημερών μου.Πέρασε ένας
Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.
Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.
Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη
«Δεν θέλω, αδελφοί μου, να αγνοείτε όσα έχουν σχέση με εκείνους που έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάσθε, όπως όλοι οι άλλοι που δεν έχουν ελπίδα. Γιατί, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, εκείνους που έχουν κοιμηθεί, όντας ενωμένοι μαζί του με την πίστη στον Ιησού, θα τους πάρει κοντά Του» (Α' Θεσ. 4, 13).
1. Ας δούμε λοιπόν, πρώτα απ' όλα αυτό: Γιατί δηλαδή, όταν μιλάει ο Απόστολος για τον Χριστό, χρησιμοποιεί τη λέξη «θάνατο», ενώ όταν μιλάει για το τέλος του ανθρώπου, ονομάζει το θάνατο «κοίμηση», και όχι θάνατο. Μιλάει