Οκτ 13

ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ

ΕΡ. Άκουσα ότι ο άνθρωπος είναι δισυπόστατος. Αποτελείται από το υλικό σώμα και την αθάνατη ψυχή. Το σώμα μετά το θάνατο τοποθετείται στη μητέρα γη και μεταβάλλεται σε χώμα, η ψυχή όμως συνεχίζει να ζει. Ζουν πραγματικά οι ψυχές των κεκοιμημένων ; Που βρίσκονται τώρα; ΑΠ. Ναι, ο άνθρωπος αποτελείται από δυο στοιχεία. Σώμα και ψυχή. Ο Δημιουργός σύμφωνα με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης τη Γένεση, κατασκεύασε τον άνθρωπο με χώμα και στη συνέχεια ενεφύσησε Πνοήν ζωής . Αυτή η πνοή ζωής είναι η πνευματική μας υπόσταση, η ψυχή δηλαδή που δεν πεθαίνει, Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 13

Κυριακή Γ΄Λουκά. Οι κεκοιμημένοι ζούν ΟΙ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ!

«Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι» Μια πονεμένη χήρα οδηγεί στον τάφο το μονάκριβο παιδί της. Θέαμα τραγικό. Ό Κύριος τη συμπονεί: «Μή κλαίε», της λέει με στοργή. Έπειτα στρέφεται προς το νεκρό παιδί και με τόνο προστακτικό λέει: «Νεανίσκε, σοι λέγω, έγέρθητι». Νέε, σε σένα μιλάω, σήκω επάνω! Αμέσως ό νεκρός νέος ανασηκώνεται και αρχίζει να μιλάει. Όλοι γύρω σαστίζουν. Τα δάκρυα της λύπης γίνονται τώρα δάκρυα χαράς... Αυτό το εκπληκτικό θαύμα του Κυρίου μας δίνει την αφορμή να εξετάσουμε τί γί­νεται ό άνθρωπος όταν πεθαίνει και ποιά σχέση μπορούμε να Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 13

Η Επαφή με τους κεκοιμημένους

Share Button
Οκτ 13

Λόγος στούς κεκοιμημένους (Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης)

Όσοι θεωρούν συμφορά την αναπόφευκτη ακολουθία της ανθρώπινης φύσης μας για εκείνους που εξέρχονται από τη ζωή και πενθούν βαρύτατα γι’ αυτούς που μεταβαίνουν από το βίο αυτόν στο νοερό και ασώματο δε μου φαίνεται ότι σκέφτηκαν τι είναι η ζωή μας, αλλά παθαίνουν ό,τι και οι πολλοί, που από κάποια ανόητη συνήθεια ό,τι έχουν το αγαπούν ως καλό, ό,τι κι αν είναι. Και βέβαια όποιος προηγείται από την άλογη φύση στο λόγο και στη νόηση θα ταίριαζε να έχει σ’ αυτό μονάχα ροπή, που παρουσιάζεται στην κρίση του λόγου καλό και προτιμητό και να μην προτιμά Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 13

Παπα-Χαραλάμπος Διονυσιάτης: «…καί μέ τά κομποσχοίνια σώζονται οἱ κολασμένοι…»

«Χριστιανός χωρίς εκκλησιασμό, χωρίς προσευχή, χωρίς Θεία Κοινωνία, είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου ανά πάσα στιγμήν η πόρτα είναι ανοιχτή να μπουν μέσα οι κλέφτες, δηλαδή οι δαίμονες, να το αλωνίσουν». «Βρε-βρε… εγώ μέχρι τώρα ενόμιζα ότι οι πεθαμένοι σώζονται μόνο με λειτουργίες και μνημόσυνα. Τώρα όμως είδα και κατάλαβα ότι και με τα κομποσχοίνια σώζονται οι κολασμένοι… Και με τα κομποσχοίνια σώζεται ο κόσμος». *** «Ομολογώ γνώρισα πολλούς, που ξεκίνησαν να λένε ευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) και πλανήθηκαν. Όμως γιατί πλανήθηκαν; Γιατί Διαβάστε Περισσότερα [...]