
Πρωτεύουσα η πιο μικρή, χωρά στην αγκαλιά της
τα τέκνα όλα του Θεού, τα νέα, τα παλιά της…
Αδέλφια είναι εν Χριστώ πολυαγαπημένα
Στα χείλια έχουν την ευχή, ψηλά αφιερωμένα…
Η Παναγία οικονομεί ο Άγιος μετανίζει
Χτυπά την πέτρα με ραβδί, νεράκι ξεχειλίζει.
Δροσίζει χώμα και ψυχές που σφάλισαν ανοίγει…
Αστείρευτο το ευλόγησε, με θάλασσα το σμίγει.
Δέκα το πρωί και οι Καρυές ήδη είχαν σχεδόν ολοκληρώσει το ζωγράφημα της ημέρας… Κοινός ο προορισμός, Ένα το μέσο…. Αρμονία ασυνήθιστη στον έξω κόσμο… Μοναχοί με βήμα αέρινο πηγαινοέρχονται σε
Διαβάστε Περισσότερα [...]