Γεννήθηκε στο χωριό Κοντογουράτα της Κεφαλλονιάς από ευσεβή οικογένεια. Ο παππούς του και ο πατέρας του προείδαν το τέλος τους. Ο πατέρας του ονομαζόταν Γεράσιμος Σπετσιέρης και η μητέρα του Διαμαντούλα Φαραντάτου. Ο πατέρας του πατέρα του ήταν ο ιερεύς Ιωάννης (†1859), ο οποίος προείπε την ιερατική εξέλιξη του εγγονού του. Στην αγία κολυμβήθρα, κατά τη θέληση εκείνου, έλαβε τ’ όνομα του παππού του. Όταν ήταν παιδί, όλοι τον φώναζαν παπά. Πολλές φορές κινδύνεψε να πεθάνει από διάφορες ασθένειες, αλλά η σωστική βοήθεια της Παναγίας τον προφύλαξε. Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Μαραγκός του Ανδρέα γεννήθηκε στην Ανάσταση Καλαβρύτων το 1910. Προσήλθε στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Νέα Σκήτη το 1928 και εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1934 και πρεσβύτερος το 1938. Στην Καλύβη αυτή μόναζε με τον αδελφό του μοναχό Θεοδόσιο (1887-1970) και τους αδελφούς θείους του Θεοδόσιο Σιναΐτη και Γεώργιο († 1957). Ο ιερομόναχος Βαρλαάμ ήταν καλός αγιογράφος και ευλαβής ιερουργός. ‘Υπήρξε ασκητικός και βιαστής στην καλογηρική του. Κατά τη διάρκεια των ιερών αγρυπνιών, ακολουθιών, και ιδιαιτέρως Διαβάστε Περισσότερα [...]

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας, στην πατρίδα του οσίου Γερασίμου του Νέου ( 1579), ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Ιωάννου Κοΐνης το 1886. Το 1905 μετέβη στην Αμερική προς εργασία επί πενταετία. Το 1910 προσήλθε στην ιερά Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Νέας Σκήτης, στη συνοδεία του ιερομονάχου Κυρίλλου. Εκάρη μοναχός το 1912. Διακρίθηκε για την υπακοή, την ταπείνωση και την υπομονή στις ασθένειες. Επί τρία έτη έπασχε από καρκίνο. Με θείες Λειτουργίες και Παρακλήσεις στην Παναγία και τον άγιο Παρθένιο έγινε καλά. Την εικόνα του αγίου Παρθενίου, προστάτου Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Μαργαρίτης του Κωνσταντίνου και της Αικατερίνης γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας το 1866 από ευσεβείς γονείς. Νέος προσήλθε προς μονασμό, το 1884, στην Καλύβη της Ζωοδόχου Πηγής της Νέας Σκήτης. Εκάρη μοναχός το 1885. Απόκτησε τρεις υποτακτικούς: τον μοναχό Παΐσιο (†1956) και τους κατά σάρκα αδελ­φούς Κύριλλο (†1960), τον εξαίρετο ξυλογλύπτη, και τον ιερομόναχο Νεόφυτο (†1975) τον Πνευματικό. Στα τέλη του ήλθε και μόνασε πλη­σίον τους και ο πατέρας τους Γεώργιος, που για την απλότητά του και ταπείνωσή του αξιώθηκε να δει στο ναό της Καλύβης Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ο κατά κόσμον Δημήτριος Παναγιώτου Λυγερός γεννήθηκε στο Πλωμάρι της Μυτιλήνης το 1871. Είχε εφτά αδέλφια. Στην Καλύβη του Αγίου Χαραλάμπους-Χαλδέζων της Νέας Σκήτης ήλθε το 1888. Εκάρη μοναχός το 1889. Ήταν εξαίρετος αγιογράφος. Αγιογράφησε εικόνες σε πολλούς ναούς της Ελλάδος. Για την αγιογραφική του τέχνη βραβεύθηκε από διεθνή έκθεση αγιογραφίας στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ευλαβής μοναχός και ό,τι ζητούσε από τον Θεό τού το έκανε, όπως λέγουν. Το 1937, σε μία πανήγυρη του Αγίου Χαραλάμπους, δεν είχαν ψάρια για την εορτή. Πήγε στην εικόνα του αγίου Διαβάστε Περισσότερα [...]