Μαρ 05

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ 'Οταν το σκοτάδι την γη τυλίγει.. Όταν ο πόνος την ψυχή μου ραγίζει.. Τότε, τον Σταυρό Σου Χριστέ μου ατενίζω.. Και από συγκίνηση, τρέμω και δακρύζω.. Τούτη την ώρα την μοναχική, Τούτη την ώρα που χάνεται από τα πόδια μου η γη, Τούτη την ώρα που που ερημώνει η ψυχή.. Σε Σένα προσβλέπω Κύριε τον μόνο Λυτρωτή.. Δως μου Κύριε δύναμη να πορευτώ, Εν μέσω σκιάς θανάτου, Και ποτέ μην λησμονώ  πως είμαι ένα τίποτα Χωρίς την Χάρητι Σου τη Αφάτω.. Και όταν βγω στην κορυφή, Το Φως Σου αντικρύσω Η θεια Δόξη Σου θα με πληρεί Και Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μαρ 05

Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;

Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιο βαθμό βέβαια είναι δυνατόν. Μέσα στην εκκλησία, πάλι, μερικές φορές δεν ακούμε ή δεν καταλαβαίνουμε όσα ψάλλονται, διαβάζονται ή εκφωνούνται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σταθείτε νοερά ενώπιον του Κυρίου και αφοσιωθείτε Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μαρ 05

»Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», Το κομβοσχοίνι δεν είναι κάτι διακοσμητικό

    Είναι φτιαγμένο (το κομποσχοίνι) για να κάνουμε την αδιάλειπτη προσευχή. Ως ο απόστολος Παύλος προτρέπει (Α΄ Θεσ. ε΄ 17): «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Με το κομποσχοίνι κάθε ορθόδοξος χριστιανός μπορεί να κάμει την πιο σύντομη, την πιο θερμή προσευχή, είτε για τον εαυτό του, είτε για τους άλλους. Κάθε κόμπος αποτελείται από εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των αγίων Αγγέλων. Με κάθε κόμπο που γυρνάμε λέμε και την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με Βέβαια αυτή η ευχή λέγεται και χωρίς το κομποσχοίνι, μόνο με τον Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μαρ 05

Απίστευτη χαρά η προσευχή

Share Button
Μαρ 03

Τύχων μοναχός ο Γεωργιανός (1868-1956)

Τύχων μοναχός ο Γεωργιανός (1868-1956)   Τό κοσμικό του όνομα ήταν Τιμόθεος Σεραζαντασβίλι του Γεωργίου. Αγρότης από την περιφέρεια της Τυφλίδας, από την κωμόπολη Τσχινβάλι. Το όνομα της μητέρας του ήταν Μαρία. Γεννήθηκε το 1868 ή το 1870. Προσήλθε στο Άγιον ‘Ορος, στο κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της μονής των Ιβήρων, στις 10 Ιανουαρίου 1890 και εκάρη μοναχός στις 15 Φεβρουαρίου 1893. Το 1919, μαζί με άλλους 17 Γεωργιανούς μοναχούς, εγκαταστάθηκε στο κελλί του Αγίου Στεφάνου της μονής Αγίου Παντελεήμονος στις Καρυές, όπου είχε ζήσει και ο περίφημος ασκητής Διαβάστε Περισσότερα [...]