Νοέ
03
Η προϊστορία της συγκλήσεως της «Πανορθοδόξου Συνόδου»
Η προϊστορία της συγκλήσεως της «Πανορθοδόξου Συνόδου»
Στο «Συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως», από την 10η Μαΐου έως την 6η Ιουνίου 1923, άρχισε να συζητείται το θεματολόγιο της μέλλουσας Πανορθoδόξου Συνόδου
του Αριστείδη Πανώτη, Μ. Ιερομνήμονα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ιστορικού - για το Amen.gr
7 Μαρτίου 2014, 11:42
3525 αναγνώσεις
Μοιραστείτε το:
Share on facebook Share on twitter Share on email Share on gmail More Sharing ServicesΤο Οικουμενικό Πατριαρχείο από τις αρχές του 20ου αιώνα ασκεί και πάλι το κανονικό του προνόμιο που ρητά μαρτυρείται στον γ΄ κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ας σταθούμε για λίγο και ας κοιτάξουμε ένα μικρό κομποσκοίνι, σαν αυτό που κατασκευάζεται από μαύρο μαλλί στο Άγιον Όρος. Είναι μία ευλογία από έναν Άγιο τόπο. Όπως τόσα άλλα που έχουμε στην Εκκλησία, είναι κι αυτό μία ευλογία ετοιμασμένη και δοσμένη σε μας από κάποιον εν Χριστώ αδελφό η πατέρα, έναν ζωντανό μάρτυρα μιας ζώσης παραδόσεως. Είναι μαύρο το χρώμα του πένθους και της λύπης και αυτό μας θυμίζει να είμαστε νηφάλιοι και σοβαροί στη ζωή μας. Έχουμε διδαχθεί ότι η προσευχή της μετανοίας, ειδικά η προσευχή
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Η Εκκλησία λοιπόν είναι σώμα καθότι ο Χριστός είναι η κεφαλή της και είναι πληρότης καθότι το Άγιο Πνεύμα την ψυχώνει, την πληρώνει Θεότητος, διότι η Θεότης κατοικεί σ’αυτή σωματικά όπως κατοικούσε στην θεωμένη ανθρωπότητα του Χριστού. [Ο Χριστός, δεν είχε σώμα, ήταν το σώμα της ανθρωπότητος, κατοικεί μόνον στα Ευαγγέλια. Είναι ένα σύμβολο. Ο Βλαδίμηρος όλα αυτά πώς τα χώρεσε απορούμε]. Μπορούμε λοιπόν να πούμε μαζί με τον Ειρηναίο. «Εκεί όπου υπάρχει η Εκκλησία εκεί είναι το πνεύμα, εκεί όπου το πνεύμα
Η προϋπόθεση για να ωφεληθεί ο άνθρωπος από την δοκιμασία της αρρώστιας του είναι να την αντιμετωπίσει πνευματικά.
Τότε ευχαριστεί τον Θεό, ο οποίος σαν καλός πατέρας τον αξίωσε της παιδείας Του, ενθυμούμενος τον προφητικό λόγο: Ον αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται. Ενθυμείται ακόμη τον λόγο του Αποστόλου «Τις εστιν υιός ον ου παιδεύει πατήρ», και αφήνεται στην πρόνοια του Θεού, του μοναδικού Ιατρού της ψυχής και του σώματος. Ας δούμε αναλυτικότερα ποια είναι η πνευματική αντιμετώπιση της ασθενείας.
α. Με προσευχή