Ιαν 10

Ο άρτος της ζωής

Ο άρτος της ζωής του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., για το AMEN.GR   Ο χορτασμός του πεινασμένου λαού στην Παλαιστίνη αποτελούσε σημάδι μεσσιανικό: Αυτός που δίνει τροφή στα πλήθη και μάλιστα με τρόπο υπερφυσικό δεν μπορεί παρά να είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας. Γι’ αυτό και τη στιγμή του συγκλονιστικού πειρασμού μετά τη βάπτιση λέγει ο σατανάς στον Χριστό: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν αυτές οι πέτρες ψωμιά» (Ματθ. 4, 3. Λουκ. 3-4), για να λάβει την απάντηση: «Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με το ψωμί αλλά με κάθε λόγο Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν 10

Πες με το νου σου «Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου. 12 ΑΥΓ 2011

«Και πώς είναι δυνατό, λέγει, άνθρωπος κοσμικός, που είναι προσηλωμένος στο δικαστήριο, κάθε τρεις ώρες της ημέρας να προσεύχεται και να τρέχει στην Εκκλησία; Είναι δυνατό και πολύ εύκολο. Γιατί, κι αν δεν είναι εύκολο να πας στην Εκκλησία, καθώς στέκεσαι εκεί μπροστά στις πόρτες κι είσαι προσηλωμένος στο δικαστήριο, είναι δυνατό να προσευχηθείς. Γιατί δε χρειάζεται τόσο φωνή, όσο σκέψη, ούτε έκταση των χεριών, όσο τεντωμένη ψυχή, ούτε κάποια στάση, αλλά πίστη.Γιατί κι αύτη η Άννα δεν εισακούστηκε επειδή έβγαλε δυνατή και μεγάλη φωνή, αλλ' επειδή Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν 10

ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΘΕΆΡΕΣΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΉΣ

                Γιά νά εἶναι θεάρεστη καί καρποφόρα ἡ προσευχή, εἶναι ἀνάγκη νά ὑπάρχουν μερικές προϋποθέσεις καί ἀναγκαῖα στοιχεῖα, στά ὁποῖα θά ἀναφερθοῦμε στή συνέχεια.                 Πρώτη καί καλλίτερη προϋπόθεση εἶναι ἡ φλογερή ἐ­πι­θυ­μί­α, ἡ δί­ψα καί ὁ πό­θος τοῦ προ­σευ­χο­μέ­νου νά συ­ναν­τή­σει τό Θε­ό, ὅ­πως τήν πε­ρι­γρά­φει ὁ Δαυ­ΐδ: « Ὅ­πως ἀ­κρι­βῶς πο­θεῖ τό ἐ­λά­φι τίς πη­γές τῶν ὑ­δά­των, ἔ­τσι καί ἡ ψυ­χή μου σέ  ἐ­δί­ψα­σε Θε­έ μου»(Ψαλμ. 41.23). Αὐ­τή ἡ δί­ψα πρέ­πει νά δι­α­κα­τέ­χει τήν ψυ­χή κά­θε Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν 10

ΤῚ ΠΡΈΠΕΙ ΝᾺ ΞΈΡΟΥΜΕ ΓΙᾺ ΤῊΝ ΨΥΧΡΌΤΗΤΑ ΣΤῊ ΠΡΟΣΕΥΧΉ

Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος Ἡ ψυχρότητα στήν προσευχή ὀφείλεται εἴτε σέ ψυχική κόπωση εἴτε σέ πνευματικό κορεσμό εἴτε σέ σωματικές ἀπολαύσεις καί ἀναπαύσεις εἴτε σέ πάθη, πού κυριεύουν τήν ψυχή, προπαντός στήν ἔπαρση. Ὅλα αὐτά εἶναι ἐνάντια στήν πνευματική ζωή, μέσα στήν ὁποία κεντρική θέση κατέχει ἡ προσευχή. Ἔτσι, πρῶτα καί κύρια προκαλοῦν τό στέρεμα τῆς πηγῆς τῆς προσευχῆς μέσα μας. Αὐτό, ὅμως, μπορεῖ νά oφείλεται καί σέ ἀπομάκρυνση τῆς χάριτος, πού συμβαίνει μέ θεία παραχώρηση. Καί νά γιατί: Ὅταν ἡ ψυχή μας φλέγεται ἀπό Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν 10

ΜῈ ΤῸ ΜΈΤΡΟ ΠΟῪ ΚΡΊΝΕΙΣ ΘᾺ ΚΡΙΘΕΙ͂Σ, ΓΙ΄ΑΥ̓ΤῸ ΜῊ ΚΡΊΝΕΙΣ ΚΑΝΈΝΑΝ! ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ: ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΑΓΊΑΣ ΝΆΠΑΣ: ΜῈ ΤῸ ΜΈΤΡΟ ΠΟῪ ΚΡΊΝΕΙΣ ΘᾺ ΚΡΙΘΕΙ͂Σ, ΓΙ΄ΑΥ̓ΤῸ ΜῊ ΚΡΊΝΕΙΣ ΚΑΝΈ

Δυστυχῶς, πέφτουμε συχνὰ στὴν ἁμαρτία τῆς κατακρίσεως. Θὰ μποροῦσα νὰ τὴν κατατάξω στὴν κυριότερη ἁμαρτία ποὺ μαστίζει τὴν κοινωνία καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους. Ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχει στὴν Γραφὴ ξεκάθαρη ἐντολὴ νὰ μὴν κρίνουμε κανέναν.   Ἀλλὰ ἂς ἑστιάσουμε στοὺς ἀνθρώπους «τῆς Ἐκκλησίας» ποὺ ὅπως εἴπαμε συνηθίζουμε νὰ κατακρίνουμε συνεχῶς, νὰ βάζουμε ἀριστεροὺς λογισμοὺς καὶ νὰ μὴν δικαιολογοῦμε τοὺς ἄλλους παρὰ μόνο τὸν ἑαυτό μας. (Πόσο τῆς Ἐκκλησία εἴμαστε τελικά;).   Γινόμαστε κριτὲς Διαβάστε Περισσότερα [...]