4. Το υπόβαθρο τής έριδας
Α. Ουσιοκρατία και θεολογία των ακτίστων ενεργειών
Τον 5ο αιώνα σημειώνεται η κατάλυση της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα εδάφη της οποίας αποκόπτονται πλέον από την ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το γεγονός αυτό, σε πολιτισμικό επίπεδο, έχει ως συνέπεια την αποκλειστική χρήση της λατινικής γλώσσας στην παιδεία του δυτικού Χριστιανισμού. Μαζί με τους πολιτικούς λύνονται και οι ασθενείς πολιτισμικοί δεσμοί ανάμεσα στους ανατολικούς-ελληνόφωνους και τους δυτικούς-λατινόφωνους χριστιανούς.
Από τους Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μαρ
21
Οι Ησυχαστικές Έριδες τού 14ου αιώνα Ιστορική ανασκόπηση Τού π. Ευάγγελου Μάγειρα
4. Το υπόβαθρο τής έριδας
Α. Ουσιοκρατία και θεολογία των ακτίστων ενεργειών
Τον 5ο αιώνα σημειώνεται η κατάλυση της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα εδάφη της οποίας αποκόπτονται πλέον από την ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το γεγονός αυτό, σε πολιτισμικό επίπεδο, έχει ως συνέπεια την αποκλειστική χρήση της λατινικής γλώσσας στην παιδεία του δυτικού Χριστιανισμού. Μαζί με τους πολιτικούς λύνονται και οι ασθενείς πολιτισμικοί δεσμοί ανάμεσα στους ανατολικούς-ελληνόφωνους και τους δυτικούς-λατινόφωνους χριστιανούς.
Από τους Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ὡς εἰσαγωγή: Ποιοί εἶναι
οἱ Φραγκολατῖνοι
Κατά πρῶτον, θεωρῶ ἀπαραίτητο νά γράψω λίγα λόγια γιά τούς Φραγκολατίνους, πού ἡ θεολογία τους εἶναι ἄκρως ἀντίθετη ἀπό τήν δική μας, αὐτό ἀκριβῶς πού εἶναι τό θέμα μας. [1] Ἡ ἑνωμένη κάποτε χριστιανική ρωμαϊκή αὐτοκρατορία λεγόταν ὁλόκληρη «Ρωμανία» καί χωριζόταν στό δυτικό καί τό ἀνατολικό της τμῆμα. Ἡ πρωτεύουσα τῆς αὐτοκρατορίας Ρώμη βρισκόταν στό δυτικό τμῆμα, ἀλλά θά ἦταν καλύτερα νά ἦταν στήν Ἀνατολή. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος μετέφερε τήν πρωτεύουσα στό Βυζάντιο
Περί τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1351 μ.Χ. συγκληθείσης Συνόδου ὡς Ἐνάτης Οἰκουμενικῆς
Μακαριώτατε Δέσποτα
καί Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Πατέρες,
Κατά πρῶτον εὐχαριστῶ γιά τήν τιμή στό ταπεινό μου πρόσωπο νά ὁμιλήσω ἐνώπιον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας μας καί μάλιστα νά ὁμιλήσω γιά τήν ἐν Κων/πόλει Σύνοδον τοῦ ἔτους 1351, ἡ ὁποία γιά τήν σπουδαιότητα τοῦ θέματος μέ τό ὁποῖο ἀσχολήθηκε ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς Θ´ Οἰκουμενική Σύνοδος. Στό θέμα τῆς Συνόδου αὐτῆς συγκρούεται καί μάλιστα σφοδρῶς ἡ πίστη
«...Πρός τούτοις προσκυνοῦμεν σχετικῶς τήν ἁγίαν εἰκόνα τοῦ περιγραφέντος ὡς δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πρός τό πρωτότυπον ἀναφέροντες σχετικῶς τήν προσκύνησιν· καί τό τίμιον τοῦ σταυροῦ ξύλον, καί τά σύμβολα πάντα τῶν αὐτοῦ παθημάτων, ὡς ὄντα τρόπαια θεῖα κατά τοῦ κοινοῦ πολεμίου τοῦ γένους ἡμῶν· πρός δέ καί τόν τύπον τοῦ τιμίου σταυροῦ σωτήριον, καί τούς θείους ναούς καί τόπους καί τά ἱερά σκεύη καί θεοπαράδοτα λόγια διά τόν αὐτοῖς ἐνοικοῦντα Θεόν. Ὡσαύτως προσκυνοῦμεν καί τάς τῶν ἁγίων πάντων εἰκόνας διά
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς Χθὲς συνεκκλησιάζοντας καὶ συνεορτάζοντας μὲ σᾶς ποὺ προεωρτάζατε τὴν ἡμέρα τῶν Φώτων σᾶς ἀνέπτυξα τὰ ἀπαραίτητα λέγοντας πρὸς τὴν ἀγάπη σας τὰ σχετικὰ μὲ τὸ βάπτισμα κατὰ Χριστόν, τὸ ὁποῖο ἀξιωθήκαμε ἐμεῖς· ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ καὶ ὑπόσχεσις πρὸς τὸν Θεό· πίστις μὲν καὶ ἐπίγνωσις τῆς ἐν Θεῷ ἀλήθειας, συμφωνία δὲ καὶ ὑπόσχεσις ἔργων καὶ λόγων καὶ τρόπων ἀρεστῶν στὸν Θεὸ ποὺ τελοῦνται διὰ τῶν ἱερῶν συμβόλων. Ἀλλά διδάσκοντας προσθέσαμε καὶ τοῦτο, ὅτι ἂν δὲν μετατρέψωμε