Γέροντας Ιάκωβος ΤσαλίκηςΘαύματα που έζησε ο γέροντας. . . . ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ…  Όταν νύχτωνε και οι πατέρες ησύχαζαν στα κελιά τους, ο Γέρονταςάνοιγε το πίσω πορτάκι της Μονής και μέσα στη νύχτα ξεκινούσε για τοασκητήριο-σπηλιά του Οσίου Δαβίδ. Από το πυκνό σκοτάδι όμως δενέβλεπε καθόλου να προχωρήσει ανάμεσα στους γκρεμούς, τα βράχια και την πυκνή βλάστηση, οπότε παρακαλούσε τον Όσιο να τον βοηθήσει:-Εσύ, Άγιε μου, προστάτη μου βοήθησέ με να φτάσω στο ασκητήριό σου.Και τότε, ω του θαύματος, ένα αστεράκι κατέβαινε από τον ουρανό και φώτιζε το Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία» Το Ηγουμενείο και το ταγάρι που δεν άδειαζε. Κάποιοι, τρία χρόνια μετά, τον προτρέπανε να φτιάξει ένα καλό Ηγουμενείο, γιατί λείπει στη Μονή. Και τους ξένους, από διάκο μέχρι πατριάρχη κι από κλητήρα μέχρι υπουργό, συνήθως τους δεχότανε σε μια στενή, απέριττη και χωριάτικη τραπεζαρία, εκεί που τρώγανε και τρώνε οι μοναχοί. Ένα δωμάτιο με λίγες καλές καρέκλες επάνω, είναι κι αυτό ανεπαρκές. Δεν του άρεσε η ιδέα του μεγάλου Ηγουμενείου και, όταν τον πίεσαν, τα είπε κάπως Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Την περίπτωση της Γιαγιάς Λαμπρινής, μιας σύγχρονης αγίας, δεν περιμένω να την καταλάβουν άνθρωποι "καθώς πρέπει" (το βάζω σε εισαγωγικά), δηλαδή κρυφο-εγωιστές. Αυτοί μάλλον θα τη θεωρήσουν παλαβή, θα την πουν "θεούσα", και τους ανθρώπους που την είχαν/την έχουν για πνευματική τους δασκάλα θα τους ειρωνευτούν ως θρησκόληπτους και χαζούς. Ας είναι ευλογημένοι αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί που δε θα καταλάβουν και θα κοροϊδέψουν. Ανεβάζω όμως αυτό το post για εκείνους τους ταπεινούς ανθρώπους (ελπίζω μέσα σ' αυτούς να βρεθούν και έφηβοί και νέοι Διαβάστε Περισσότερα [...]