Η μονογραφική αυτή κατάθεση παρουσιάζει την ιστορική διαχρονικά της αδιαλείπτου και νοεράς προσευχής της νηπτικής ορθοδόξου παραδόσεως, συνθέτοντας την με την κοινή λατρεία και συνεξετάζοντας όλα τα σχετικά προβλήματα. Καταιγιστικές μαρτυρίες εκ των πατέρων και των λειτουργικών κειμένων της Εκκλησίας θέτουν τις βάσεις της ερεύνης περί την ιστορία και τη θεολογία της αενάου λατρείας του Θεού. Ως επιβεβαίωση της θεωρίας καταγράφεται η ασκητική πράξη ενός νεωτέρου εμπειρικού της νοεράς αδιαλείπτου προσευχής του Γέροντος Ιωσήφ του Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιούν
30
Αρχιμ. Νικοδήμου Σκρέττα, Επ. Καθηγητού Α.Π.Θ. Η Νοερά Προσευχή έκφραση αληθούς λατρείας του Θεού
Η μονογραφική αυτή κατάθεση παρουσιάζει την ιστορική διαχρονικά της αδιαλείπτου και νοεράς προσευχής της νηπτικής ορθοδόξου παραδόσεως, συνθέτοντας την με την κοινή λατρεία και συνεξετάζοντας όλα τα σχετικά προβλήματα. Καταιγιστικές μαρτυρίες εκ των πατέρων και των λειτουργικών κειμένων της Εκκλησίας θέτουν τις βάσεις της ερεύνης περί την ιστορία και τη θεολογία της αενάου λατρείας του Θεού. Ως επιβεβαίωση της θεωρίας καταγράφεται η ασκητική πράξη ενός νεωτέρου εμπειρικού της νοεράς αδιαλείπτου προσευχής του Γέροντος Ιωσήφ του Διαβάστε Περισσότερα [...]
Αρχιμ. Διονυσίου Καραγιάννη για την Romfea.gr
Κυριακή Β’ Νηστειών και η Εκκλησία μας φέρνει παράδειγμα πίστεως και ζωής τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, που κατά τον υμνογράφο είναι ‘’τὸν τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον τοῦ φωτὸς τοῦ θείου τὸν κήρυκα’’.
Η διάκριση ουσίας και ενεργειών στο Θεό συνεπάγεται με το μεθεκτό και το αμέθεκτο του Θεού. Η ουσία του θεού είναι απρόσιτη και άγνωστη στην δημιουργία, συμπεριλαμβανομένων και των άνθρωπών. Ωστόσο ο άνθρωπος μπορεί να έρθει σε σχέση και κοινωνία με τον θεό μέσα από τις
Στην δεκαετία 1959-1969, σε μια από τις συχνές επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος, είχα συναντήσει έναν αγιασμένο Γέροντα, ο οποίος και με φιλοξένησε στη καλύβη του.
Στην ερώτηση μού «τι είναι θεωρία και έκστασις κατά την διάρκεια της νοεράς προσευχής», μου απάντησε περίπου ως εξής:
«Πριν από χρόνια, πάτερ μου, και μετά την πρωινή έγερση, ένας νεαρός μοναχός μιας απόμακρης και απόκρημνης καλύβης στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, βγήκε έξω, στην πλαγιά του βουνού, για να μαζέψει λίγα χορταράκια για βράσιμο. Παντού βασίλευε ερημιά και ησυχία. 

