Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της περασμένης Κυριακής (Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη), ο Κύριος, έκανε λόγο για τον ασθενή από την αμαρτία άνθρωπο, και την μεταφορά του από τον καλό Σαμαρείτη, τον Χριστό δηλ. στο Πανδοχείο, την Εκκλησία δηλ. για να θεραπευτεί ο άνθρωπος από την αμαρτία.
Στη σημερινή περικοπή ο Κύριος μας μιλά για την φύση της αμαρτίας. Ο Κύριος όπως ο ίδιος μας λέει στο ευαγγέλιο του Ματθαίου, μιλούσε με παραβολές, ώστε αυτοί που βλέπουν μόνο με τα σωματικά τους μάτια και δεν βλέπουν με τα μάτια της ψυχής και αυτοί που ακούν μόνο με τα Διαβάστε Περισσότερα [...]
Απρ
06
Ο Νους Συντάκτης π.Παναγιώτης Βαρδουνιώτης
Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της περασμένης Κυριακής (Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη), ο Κύριος, έκανε λόγο για τον ασθενή από την αμαρτία άνθρωπο, και την μεταφορά του από τον καλό Σαμαρείτη, τον Χριστό δηλ. στο Πανδοχείο, την Εκκλησία δηλ. για να θεραπευτεί ο άνθρωπος από την αμαρτία.
Στη σημερινή περικοπή ο Κύριος μας μιλά για την φύση της αμαρτίας. Ο Κύριος όπως ο ίδιος μας λέει στο ευαγγέλιο του Ματθαίου, μιλούσε με παραβολές, ώστε αυτοί που βλέπουν μόνο με τα σωματικά τους μάτια και δεν βλέπουν με τα μάτια της ψυχής και αυτοί που ακούν μόνο με τα Διαβάστε Περισσότερα [...]
"Έθελξας πόθω με Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω σου έρωτι".
Με τράβηξες κοντά σου Χριστέ με θείο πόθο και με άλλαξες με τον θείο σου έρωτα για μένα. Όλοιοι άγιοι που ζουν αυτόν τον θείο έρωτα ομολογούν ότι ο Θεός είναι "μανικός εραστής" του ανθρώπου. Δηλαδή ο Θεός είναι τρελλά ερωτευμένος με τον άνθρωπο. Δεν μπορεί να γνωρίσει ποτέ ο άνθρωπος, πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού γι αυτόν. Ακόμη και οι άγιοι, μέρος αυτής της αγάπης γνωρίζουν. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει στην πρώτη του επιστολή: "Εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, γιατί γνωρίσαμε και αισθανθήκαμε
Μας κυνηγούν δυστυχώς οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες και οι προσδοκίες που έχουμε για τους άλλους με αποτέλεσμα όταν αυτές δεν ικανοποιούνται μας έρχεται θλίψη και απογοήτευση.
Κάνουμε παράπονα και ζητιανεύουμε αγάπη, φιλία, και καλοσύνη από τους άλλους και δυστυχώς απογοητευόμαστε. Η λαχτάρα να ξεδιψάσουμε από τους ανθρώπους βρίσκει τελικά την πηγή χωρίς νερό και εμάς τραυματισμένους και πονεμένους.
Προσπαθούμε στην έρημο της ζωής να φυτεύουμε προσδοκίες και επιθυμίες αλλά τελικά αντί αυτή η έρημος να βγάλει καρπούς μετατρέπεται σε ναρκοπέδιο.
«Λέγω γαρ υμίν ότι ουδείς των ανδρών εκείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου» (Λουκ. 14, 24)
«Γιατί σας βεβαιώνω πως κανένας από κείνους που κάλεσα δε θα γευτεί το δείπνο μου».
Η αναβλητικότητα και η μετάθεση για το μέλλον αποφάσεων ή εκπλήρωσης ευκαιριών που μπορούν να αλλάξουν την ζωή μας είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της ζωής μας. Άλλοι από οκνηρία, γιατί η κάθε απόφαση θέλει κόπο για να εκπληρωθεί, άλλοι από δειλία, μην τυχόν και το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο και δεν θέλουν είτε να ηττηθούν είτε να πληγωθούν, άλλοι από
Δυστυχώς ο άνθρωπος δεν παρέμεινε σταθερός στη θεοειδή πορεία του, αλλά εξέπεσε. Έτσι άρχισε το τρομακτικό μαρτύριο του κατρακυλίσματός του στους σκοτεινούς λαβυρίνθους του θανάτου και της φθοράς. Αν και δημιουργήθηκε προικισμένος με θεοειδείς δυνάμεις και με ροπή προς την θεία τελειότητα, δεν ήταν δυνατό να τελειοποιηθεί μόνος του, χωρίς την παρουσία της Χάριτος. Αυτό ακριβώς υπήρξε το βασικό σφάλμα του που προκάλεσε την πτώση του, γιατί θέλησε μόνος του να βαδίσει προς την τελείωσή του, να μπει στα μυστήρια του κόσμου και της ζωής με τις δικές