Οκτ 01

Η αφύπνιση της καρδιάς με τη μνήμη του θανάτου

  Αφιερωμένο σε όσους νομίζουμε ότι έχουμε καθαρθεί από τα πάθη μας «Γιά αυτό, αυτός που διά της επιμέλειας κατά την προσευχή καθορίζει την ενέργεια του νου και φωτίζεται μέτρια, ή με το φως της γνώσεως ή και με την νοερή έλλαμψη, αν θεωρήσει τον εαυτό του καθαρμένο, πλανάται εξαπατώντας τον εαυτό του και με την έπαρσή αυτή ανοίγει μεγάλη εναντίον του εαυτού του θύρα σε εκείνον που πάντοτε επιχειρεί να πλανά· αν όμως, γνωρίζοντας την καρδιακή του ακαθαρσία, δεν καταληφθή από έπαρση για την μέτρια εκείνη καθαρότητα, χρησιμοποιώντας Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 01

«Ἀπολαύοντες πάναγνε, τῶν σῶν δωρημάτων εὐχαριστήριον, ἀναμέλπομεν ἐφύμνιον»

Όλη η ζωή μας, αγαπητοί μου αδελφοί βρίσκεται συχνά-πυκνά , μέσα σε διάφορα προβλήματα, ο άνθρωπος ξεχνάει κάτι που θα πρέπει να είναι απαραίτητο και πρωταρχικό μέλημα στη ζωή του. Ξεχνάει να ευχαριστήσει την Υπεραγία Θεοτόκο και τους αγίους της εκκλησίας μας, όπως πολύ περισσότερο τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό τον οποίο συνεχώς παρακαλούμε συνήθως στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Εάν μετρήσουμε τον χρόνο που χρησιμοποιούμε για να παρακαλέσουμε τον Θεό και τον χρόνο που χρησιμοποιούμε για να ευχαριστήσουμε Αυτόν και τους αγίους, θα δούμε Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 01

Ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ αἰτία τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου

Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου Λέγουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο θεό. Δὲν θὰ μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νὰ πετύχει τὴν θέωση ἂν ὁ Θεὸς δὲν εἶχε σαρκωθεῖ. Στοὺς πρὸ Χριστοῦ χρόνους ἀνεφάνησαν πολλοὶ σοφοὶ καὶ ἐνάρετοι ἄνθρωποι. Γιὰ παράδειγμα, οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες εἶχαν φθάσει σὲ ἀρκετὰ ὑψηλὰ μέτρα φιλοσοφίας περὶ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ περὶ τοῦ Θεοῦ. Ἡ φιλοσοφία τους μάλιστα περιεῖχε σπέρματα ἀληθείας, τὸν λεγόμενο "σπερματικὸ λόγο". Ἦσαν ἄλλωστε πολὺ Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 01

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος Ὕμνοι Θείων Ἐρώτων

Ἐπιλογὴ - μετάφραση : Γ. Βαλσάμης   Εἰσαγωγικὸ σημείωμα Ὅ,τι ἀκοῦς στὶς θεῖες Γραφές Ὁ Ἀρραβώνας Αὐτό Μοναχός Ἀφήνεσαι κι ἀνατέλλεις Ἡ δόξα μὲ δαγκώνει Καθένας Ἕνας Ποιοῦ δάκρυσε ἡ καρδιά; Τροφὴ τῶν θηρίων Ποτὲ δὲν σταμάτησες Παλάτι ἐργάσου Στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ Γιὰ ὅλο τὸν κόσμο Δὲν στράφηκα πίσω Μ’ ἐγκατέλειψε Ἄν Σῶμα χωρὶς μάτια Nεκροί, ἀπ’ ὅλα ἔξω Ὅσοι δὲν θέλουν Ἄγνωστο Ἡ Πανδαισία Ἔφυγα μακριά Ἡ σπορά Μακαρισμοί Μήν ἔρθεις σὲ ἀπόγνωση   1. Εἰσαγωγικὸ σημείωμα Ο ΑΓΙΟΣ Διαβάστε Περισσότερα [...]
Οκτ 01

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ 80ος

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΗΚΟΣΤΟΣ α'. Ποία είναι η αληθινή γνώσις˙ και ότι η γνώσις του Θεού δεν προξενείται εις τους ενάρετους από μάθησιν, αμή από καθαριότητα ψυχής, και από την θείαν χάριν. β'. Ότι κακόν πράγμα είναι η κατάκρισις. γ'. Και έλεγχος εκείνων όπου νομίζουν, πως ιξεύρουν τα μυστήρια του Πνεύματος, χωρίς να έχουν την χάριν του Πνεύματος. δ'. Περί της αγιωσύνης του Πνεύματος. ε'. Τι λογής αγαθόν είναι η πίστης, ποίος είναι ο καρπός της, και πως αυξάνει, ς'. Ότι εκείνοι όπου έχουν τον θησαυρόν του Πνεύματος μέσα τους, Διαβάστε Περισσότερα [...]