Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης Κύριε Εἰρηναίε, Ἀγαπητοί μου Πατέρες, Πενθηφόρε λαέ τοῦ Θεοῦ, Χριστός Ανέστη! Αὐτήν τήν πανίερη ὥρα τῆς ἐξοδίου Ἀκολουθίας τοῦ μακαριστοῦ ἀδελφοῦ καί πολυφιλήτου συλλειτουργοῦ πατρός Κωνσταντίνου, τοῦ ἐπί δεκαετίες Ἐφημερίου αὐτῆς τῆς ζωντανῆς Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικῶν Γλυφάδας, συμπροσεύχομαι μαζί σας ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἐκπροσωπώντας συνάμα καί τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριο Βαρθολοµαῖο, ὁ ὁποῖος Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ανήσυχο πνεύμα. Μικρός θέλει να γίνει αστρονόμος, για να μελετήσει το θαύμα της δημιουργίας. Τελικά εισχώρησε στο θαύμα της αγάπης του Δημιουργού του. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπουδάζει Οικονομικά και Θεολογία στην Αθήνα. Δεν αρκείται όμως στην εγκεφαλική γνώση αλλά αναζητά την εμπειρία στη σχέση με τον Χριστό. Όλες τις γνώσεις τις εντάσσει σ’ αυτή την σχέση. Λαχταράει να διακονήσει τον πονεμένο άνθρωπο… και αξιώνεται της Ιεροσύνης ! Λαμπρύνει το ράσο! Τον διακρίνει βαθιά γνώση της Ορθόδοξης Πατερικής παράδοσης. Γι’ αυτό Διαβάστε Περισσότερα [...]

Οι ‘Αγιοι φεύγουνε σιωπηλά και αναστάσιμα Δεν έχει λόγο ο λόγος να αρθρώνεται, ούτε ο λογισμός να ορθώνεται. Μπροστά στην αγιότητα είναι πιο ταιριαστή η σιωπή και η θύμηση της εμπειρίας πρέπει να γίνει προσευχή. Μα καθώς απόψε μαζεύτηκαν οι αγαπημένοι σου για να σε ξενυχτήσουν χύθηκαν οι αναμνήσεις και επίμονα επιδίωξαν να μπούνε στο χαρτί. Στην Παναγίτσα όλοι μας είχαμε πατέρα, και σε περιτριγυρίζαμε όπως οι μέλισσες το λουλούδι, εκείνο το μέλι κυνηγώντας που είχε ο λόγος σου. Στην αυλή σου ανασάναμε Χριστό αχόρταγα, και σε είδαμε Διαβάστε Περισσότερα [...]

            Πατέρας Κωσταντινος Μεγαλείο πνευματικού αναστήματος Έζησε πατερικά ως τα πάντα έχων και μηδέν κατέχων Σπίτι ; δεν νοιάστηκε ποτέ Χρήματα δεν κράτησε ποτέ Κράτησε μόνο το φως Γεμησε τη ζωή μας με φως Χριστού Σε Παρακαλώ μη μας λησμονάς Μακάρι να αξιωθώ να σ Άνταμωσω Διαβάστε Περισσότερα [...]

Στην ευθύνη του φυσικου πατέρα πέρασε ένας άγιος και έκανε τα παιδιά μας αγγέλους που τον αποχαιρετουσαν. Του φιλουσαν το χεράκι του, το Άγιο του μέτωπο, το θείο του σκήνωμα, με τα υγρά σμαραγδια των ματιών τους να λάμπουν πράσινα, γαλάζια, χρυσά, υπερκοσμια και ουράνια και να του γράφουν μικρά παιδιά "ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΠΑΤΕΡΑ". Ένιωσα σαν να έβλεπα αγγέλους να δοξάζουν τον Κύριο. Έβλεπα στο βίντεο του Μανώλη τα παιδιά να περιτριγυρίζουν τον πατέρα σαν πουλιά με εκείνη την ικανοποίηση έκδηλη στο βλέμμα τους και μονολογουσα: "πατέρα, πατέρα, πατερούλη Διαβάστε Περισσότερα [...]