«Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν;…» (Πράξ. 1,11)
Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή, ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου. Ποιό εἶνε τὸ ἱστορικὸ τῆς ἡμέρας; Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ, νὰ μὲ καταλάβουν ὅλοι, νὰ μὴν εἶνε τὸ κήρυγμα «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» (Ματθ. 3,3).
* * *
Πέρασαν σαράντα μέρες ἀφ᾽ ὅτου ὁ Κύριός μας ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Ἐμφανίστηκε σὲ πολλούς. Οἱ μαθηταὶ τὸν εἶδαν νὰ τοὺς εὐλογῇ, τὸν ἄκουσαν, τὸν ψηλάφησαν. Κι αὐτὸς ἀκόμα ὁ Θωμᾶς ἀναγκάστηκε νὰ πῇ «Ὁ Κύριός Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιούν
15
Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, Ζωή χωρίς ανάταση;
«Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν;…» (Πράξ. 1,11)
Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή, ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου. Ποιό εἶνε τὸ ἱστορικὸ τῆς ἡμέρας; Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ, νὰ μὲ καταλάβουν ὅλοι, νὰ μὴν εἶνε τὸ κήρυγμα «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» (Ματθ. 3,3).
* * *
Πέρασαν σαράντα μέρες ἀφ᾽ ὅτου ὁ Κύριός μας ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Ἐμφανίστηκε σὲ πολλούς. Οἱ μαθηταὶ τὸν εἶδαν νὰ τοὺς εὐλογῇ, τὸν ἄκουσαν, τὸν ψηλάφησαν. Κι αὐτὸς ἀκόμα ὁ Θωμᾶς ἀναγκάστηκε νὰ πῇ «Ὁ Κύριός Διαβάστε Περισσότερα [...]
Εἶνε ἀξία ἐπαίνου ἡ προθυμία σας, ἀγαπητοί μου, νὰ ἀκοῦτε ὀρθόδοξο διδασκαλία. Μὰ ποιός θὰ εἶνε ὁ διδάσκαλός σας; Σήμερα διδάσκαλος δὲν θὰ εἶμαι οὔτε ἐγὼ ὁ μικρὸς οὔτε κάποιος ἐκ τῶν μεγάλων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Σήμερα διδάσκαλος ὅλων μας θὰ γίνῃ ὁ τυφλὸς τοῦ εὐαγγελίου. Ἕνας ἄνθρωπος μὲ σβησμένα μάτια, ἀγράμματος, ποὺ δὲν φοίτησε σὲ σχολὲς καὶ πανεπιστήμια. Ἀλλὰ «τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ» (Α΄ Κορ. 1,27). Ὁ τυφλὸς ἐπαίτης γίνεται διδάσκαλος στοὺς σοφοὺς τοῦ κόσμου καὶ πρὸ τῆς
«Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ…» (Πράξ. 11,19)
Κυριακὴ Σαμαρείτιδος (Πράξ. 11,19-30)
Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωὴ ζητοῦν ἕνα πρᾶγμα· τὴν εὐτυχία. Ἐν τούτοις ἡ εὐτυχία εἶνε πουλὶ ἄπιαστο. Τὸ κυνηγοῦν, μὰ δὲν πιάνεται.
Ἂς πᾶμε νὰ ρωτήσουμε κάθε ἄνθρωπο, εἶνε εὐτυχής; Μπαίνω σὲ μιὰ καλύβα κι ἀκούω· «Πεινῶ…». Μπαίνω στὰ μεγάλα σπίτια μὲ τὶς ἀνέσεις, κι ἀκούω ἕναν ἄρρωστο νὰ μοῦ λέῃ· «Πουλῶ τὸ παλάτι, δός μου τὴν ὑγειά μου. Προτιμῶ νὰ κατοικῶ σὲ τσαντίρι, παρὰ νὰ πάσχω ἀπ᾿ αὐτὴ
Εορτή, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ μεγάλη, τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου καὶ τῆς ἁγίας Ἑλένης. Τὴν ἑορτάζουμε ὄχι μόνο ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ ἄλλοι ὀρθόδοξοι λαοί. Στὴν Ὀρθοδοξία χιλιάδες εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ φέρουν τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων αὐτῶν· μικροὶ τοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ μεγάλοι ἄρχοντες, πρίγκιπες καὶ βασιλεῖς τοῦ Βυζαντίου, ἀπ᾽ τοὺς ὁποίους ἐνδοξότερος εἶνε ὁ Κωνσταντῖνος ΙΑ΄ ὁ Παλαιολόγος, ποὺ ἔπεσε μαχόμενος ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ ἱεροῦ καθήκοντος.
Τὸ ἐπίθετο Μέγας δίδεται ἀπὸ τὴν ἱστορία σὲ πρόσωπα ἐξαίρετα, σὲ μεγάλες φυσιογνωμίες
ΘΑ ῥίψω, ἀγαπητοί μου, ἕνα λακωνικὸ σύνθημα. Καὶ θὰ παρακαλέσω ὅλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, νὰ τὸ προσέξετε καὶ ν’ ἀνταποκριθῆτε σ’ αὐτό. Τὸ σύνθημα εἶνε· Φανῆτε ἥρωες! Διότι ζοῦμε σὲ χαλεποὺς καιρούς. Φανῆτε ἥρωες! Κι ὅταν λέγω ἥρωες τί ἐννοῶ;
Ἄλλη γλῶσσα ἔχει ὁ κόσμος, ἄλλη ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί· ἄλλο τὸ λεξιλόγιο τοῦ κόσμου, ἄλλο τὸ λεξιλόγιο τοῦ Θεοῦ. Ἥρωας στὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ὡπλισμένος ἀγωνίζεται μὲ γενναιότητα, ὑπερασπίζει τὴν πατρίδα, νικᾷ καὶ θριαμβεύει, καὶ ἡ πατρὶς εὐγνωμονοῦσα