Επιμέλεια: Στρατής Ανδριώτης Περί του 14ου μ.Χ. αιώνος, ήρθε από την Καλαβρία ο Βαρλαάμ, κατηγορώντας τους Λατίνους, προσποιούμενος ότι συμφωνεί με τους Ορθοδόξους. Αρχικά, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς απέδειξε ότι ήταν δόλια η συμπεριφορά του, αναγκάζοντας τον υποκριτή Βαρλαάμ να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη, μετέπειτα και στην Θεσσαλονίκη, όπου βρήκε μερικούς απλοϊκούς μοναχούς και προσπαθούσε να τους διαβάλλει προφορικώς και γραπτώς, συκοφαντώντας και κατηγορώντας τους θεοσόφους Ορθοδόξους Πατέρες και Διδασκάλους ότι ήταν πλάνη η Διαβάστε Περισσότερα [...]

Νέα Μουδανιά 20 Απριλίου 2017 Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά. Στο υπ’ αριθμ. 2156 φύλλο της 10ης Μαρτίου τρέχοντος έτους του «Ορδοδόξου Τύπου» και ειδικότερα στο άρθρο του κ. Γεωργίου Καραλή διάβασα με έκπληξη ότι: «Αυτά που γράφει ο π. Σωφρόνιος σε κάποια σημεία δεν είναι ούτε ορθόδοξα, ούτε πατερικά. Έρχεται σε αντίθεση με τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπως για παράδειγμα με τον Γρηγόριο Παλαμά και τις πανορθόδοξες συνόδους της εποχής του, γράφοντας ότι ο Θεός είναι actus purus, καταλύοντας με αυτό τον τρόπο τον διαχωρισμό ουσίας και ενεργειών στον Θεό που είναι Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου Στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ πετύχει τὴν θέωση, ἐπειδὴ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἄκτιστος. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι μόνο οὐσία, ὅπως νομίζουν οἱ Δυτικοί, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐνέργεια. Ἐὰν ὁ Θεὸς ἦταν μόνο οὐσία, δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ ἑνωθοῦμε, νὰ κοινωνήσουμε μαζί Του, διότι ἡ οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι φοβερὴ καὶ ἀπρόσιτη στὸν ἄνθρωπο, κατὰ τὸ «οὐ γὰρ μὴ ἰδῆ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν Διαβάστε Περισσότερα [...]

Εποπτεία 67/1982, 369-93   Ο ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ, θέλοντας να τονίσει τη διαφορά ανάμεσα στη γνώση και τη μέθεξη, ισχυρίσθηκε σε μια πραγματεία του ότι όσοι υμνούν το Θεό με τη γνώση των ακτίστων ενεργειών του είναι απλώς ευσεβείς, ενω όσοι μετέχουν σ'αυτές τις ενέργειες γίνονται άναρχοι και ατελεύτητοι κατά χάρη. Στηρίζει αυτή την αισιόδοξη προοπτική κυρίως στο Μάξιμο τον Ομολογητή, του οποίου η θεολογία και φιλοσοφία κυριαρχεί στη σκέψη του, προ πάντων στη μέση περίοδο της συγγραφικής του δραστηριότητος, στα έτη 1340-1347. Όταν αργότερα χρειάσθηκε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Διαβάστε Περισσότερα [...]