Δεν περιορίζεται η Χάρη του Θεού σε έναν γεωγραφικό χώρο. Και το Άγιο Όρος δεν είναι ένας χώρος γεωγραφικός, ούτε ένας τόπος, αλλά ένας τρόπος ζωής.
Μπορεί να ζεις γεωγραφικά στο Άγιο Όρος αλλά με κοσμικό τρόπο και ο νους σου να είναι στον κόσμο και η ζωή σου και η νοοτροπία σου να είναι κοσμική.
Και μπορεί να ζεις στον κόσμο αλλά η καρδιά σου και ο νους σου να είναι στο Άγιο Όρος, να είναι στο Θεό, να είναι στην προσευχή. Και αυτό να είναι πραγματικά ο μεγάλος θησαυρός σου που σε κάνει να είσαι ο ίδιος Άγιο Όρος!
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο Πανιερώτατος τόνισε με έμφαση:
“Άγιον Όρος είναι ο κόσμος όλος. Όλος ο κόσμος καλείται να γίνει Άγιον Όρος. Και ο καθένας μας καλούμαστε να γίνουμε Άγιον Όρος, με την έννοια ότι να γίνουμε τόπος όπου ο Θεός θα εμφανίσει τον εαυτό του και θα τελεσιουργηθεί μέσα στην ψυχή μας το μεγάλο μυστήριο της παρουσίας του Θεού.”
Τελικά τι είναι το Άγιο Όρος, αναρωτήθηκε; Είναι ένας χώρος γεωγραφικός, όπου κατοικούν άνθρωποι οι οποίοι επέλεξαν στη ζωή τους να αγαπήσουν τον Θεό εξ’ ολοκλήρου. Να αφιερώσουν τον εαυτό τους σε αυτήν την αγάπη του Θεού, απερίσπαστοι από τα κοσμικά πράγματα, μακριά από τους θορύβους του κόσμου και να μπουν μέσα στο μεγάλο αγώνα της μετάνοιας.

Η μετάνοια είναι το κατεξοχήν κήρυγμα του Αγίου Όρους
Εμβαθύνοντας ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, είπε ότι η μετάνοια είναι το κατεξοχήν κήρυγμα του Αγίου Όρους, επειδή η μετάνοια είναι και το κατεξοχήν κήρυγμα του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας. Αυτό το έργο της μετανοίας είναι ένα έργο ατέλειωτο, ένα έργο το οποίο αρχίζει ο άνθρωπος αλλά δεν το τελειώνει ποτέ. Και για ποιό λόγο; Γιατί μετάνοια δεν σημαίνει απλώς την μεταμέλεια για τα λάθη μας και τις αμαρτίες μας. Μετάνοια σημαίνει αυτό το οποίο λέει και εννοεί αυτή η πανέμορφη ελληνική λέξη. Μεταβολή του νου μας, αλλαγή του μυαλού μας, αλλαγή νοοτροπίας, που αυτό είναι το σημαντικότερο. Να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε, αξιολογούμε και αξιοποιούμε τα πράγματα που είναι γύρω μας.

Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός και Μητροπολίτης Λεμεσού
Γνωρίσαμε στο Περιβόλι της Παναγίας ανθρώπους οι οποίοι εφύλαξαν με πολύ ακρίβεια τη συνείδηση τους απέναντι στους αδελφούς τους. Και στα απλά πράγματα αγωνιζόμενοι αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν και τα πολύ μεγάλα. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αρχίσει από τα μεγάλα αλλά αρχίζει από τα μικρά. Από το να μάθουμε να ανεχόμαστε τον αδερφό μας, το να ζούμε ως ένα σώμα, ένας άνθρωπος.
Η κοινοβιακή ζωή των μοναστηριών του Αγίου Όρους και όλων των κοινοβίων μονών της Ορθοδοξίας σε όλη την Εκκλησία μας, μας διδάσκει ακριβώς αυτό το μεγάλο μυστικό. Να γίνουμε ένα σώμα όπως ο Θεός είναι τρία πρόσωπα αλλά μία θεότητα, έτσι και ο άνθρωπος είναι πολλά πρόσωπα αλλά ένας άνθρωπος. Και καλούμαστε να φύγουμε από τον εγωισμό μας και τον ατομισμό μας και να ενωθούμε με τον αδελφό μας και να γίνουμε ένα μαζί με αυτόν.”

Τα μοναδικά εργόχειρα από τις Ιερές Μονές, τα Κελλιά και τις Σκήτες του Αγίου όρους μπορείτε να τα βρείτε στο ηλεκτρονικό κατάστημα της Έκθεσης Προϊόντων Αγίου Όρους
http://www.artionrate.com/index.php/eshop
Μπορεί κάποιος να διερωτηθεί ότι στο Άγιο Όρος υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για την αγιότητα. Εμείς που είμαστε στον κόσμο τι μπορούμε να πούμε, πως μπορούμε εμείς να φτάσουμε σε μέτρα τέτοια πνευματικά; Ο ομιλητής απαντά ότι δεν υστερεί ο κόσμος σε αφορμές πνευματικών αγώνων. Ίσως μάλιστα και στον κόσμο υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες, γιατί στα μοναστήρια το περιβάλλον είναι άγιο και ενάρετο και οι αδελφοί κατά κανόνα είναι ενάρετοι άνθρωποι και προσεκτικοί στη συμπεριφορά τους και στις συνομιλίες τους. Δε θα μας μιλήσουν άσχημα, δε θα μας βρίσουν, δε θα μας αδικήσουν, δε θα μας εξευτελίσουν.
Ταπείνωση
Ακολούθως αναφέρθηκε σε μία ρήση του γέροντα Παϊσίου, ο οποίος έλεγε ότι προϋπόθεση της πνευματικής ζωής είναι η ταπείνωση. Και τι σημαίνει αυτό, αναρωτήθηκε ο Πανιερώτατος; Σημαίνει ότι ο Θεός θα επιτρέψει μέσα στους νόμους τους πνευματικούς που εκείνος γνωρίζει, μέσα στην πάνσοφο αυτή δική Του αγάπη και πατρική πρόνοια, να σηκώσει λίγο τη Χάρη Του από τον αδελφό μας και ο αδελφός να μας στενοχωρήσει, να μας θλίψει, να μας πιέσει, να μας φέρει σε μια δυσκολία.

Άγιος Παΐσιος – έγχρωμη λιθογραφία φτιαγμένοι από μοναχούς της Ιεράς Καλύβης του Αγίου Γεωργίου στο Άγιο Όρος
http://www.artionrate.com/index.php/eshop/agiografies/idiaiteres-lithografies/geron-paisios-1-detail
Ποια είναι η ευκαιρία του ανθρώπου που αγωνίζεται; Είναι να αξιοποιήσει πνευματικά αυτό το γεγονός. Να μην το χρησιμοποιήσει για να γίνει χειρότερος από τον αδελφό που έχει μια δυσκολία. Να μην αντιδράσει, αλλά να αντιτάξει καλούς λογισμούς, να θυμηθεί και ο ίδιος πόσες φορές κατέκρινε αδελφούς του και τους λύπησε και πως καθημερινά λυπεί τον Θεό – Πατέρα του και αδικεί την ψυχή του. Και με αυτό τον τρόπο να πολεμήσει την ανθρώπινη του αντίδραση και να λειτουργήσει μέσα του θεραπευτικά αυτό το γεγονός.
Τόπος -Τρόπος
Το Άγιο Όρος είναι ο χώρος που μας διδάσκει την άσκηση, τη μεγάλη άσκηση για την αγάπη του Χριστού. Κι ο μοναχισμός είναι αυτός ο ευλογημένος χώρος της Εκκλησίας όπου οι άνθρωποι ελεύθερα, αβίαστα, εξ’ οικείας προελεύσεως, χωρίς καμία απολύτως πίεση αποφασίζουν να βαδίσουν το δρόμο αυτό, προκειμένου απερίσπαστα να αγωνιστούν για την αγάπη του Θεού.
Και καταλήγει:
Η κοσμική σοφία και σύνεση είναι ευλογία όταν ταυτιστεί με την ακακία του Χριστού και την εν Χριστώ νηπιότητα, που σημαίνει ο άνθρωπος να γίνει καθαρός από τα πάθη του, όπως ένα μικρό παιδάκι. Και ότι τελικά αυτά τα νήπια, όχι τα ηλικιακά νήπια, αλλά εκείνα τα άκακα νήπια που είναι γύρω μας, που εμείς μπορεί να μην τα λογαριάζουμε, αυτά τα άκακα νήπια του Χριστού που βάδισαν τον δρόμο του Ευαγγελίου, όπου κι αν βρέθηκαν, επειδή αγάπησαν τον Χριστό και τον έβαλαν στην καρδιά τους και επειδή φύλαξαν τον τρόπο του τόπου του Αγίου Όρους, δηλαδή να αγαπήσεις τον Θεό με όλη σου την καρδιά, γι’ αυτό ο Κύριος μας απεκάλυψε ότι σε αυτά τα εν Χριστώ νήπια χάρισε τα μυστικά της Βασιλείας του Θεού.”

Πηγή: Συνοδοιπορία