Πειρασμοί λέγονται γιατί πειράζουν και συγχρόνως μας διδάσκουν πείρα. Οι πειρασμοί είναι το αποτέλεσμα της προδοσίας μας, επειδή αρνηθήκαμε να μείνουμε εκεί πού μάς έβαλε ό Θεός. Όλες οι αντιξοότητες, οι δυσκολίες, τα εμπόδια και τα σκάνδαλα στη ζωή μας λέγονται πειρασμοί, γιατί πειράζουν και εμποδίζουν την ελευθερία και την ειρήνη μας . Αν όμως γίνουμε προσεκτικοί κερδίζουμε από την παρουσία τους. Οι πειρασμοί είναι δύο ειδών. Φυσικοί και επίκτητοι. Φυσικοί είναι όσοι προέρχονται από τις αλλαγές του φυσικού μας περιβάλλοντος. Αυτό γίνεται είτε από την πρόνοια του δημιουργού είτε από τους εξουσιαστές της κοινωνίας. Επίκτητοι είναι όσοι προέρχονται από την είσοδο του παραλόγου στη σκέψη μας και στις πράξεις μας Όλων αυτών αιτία είναι η δική μας αποστασία, που δημιούργησε επανάσταση σε τρεις τομείς. Κατά του δημιουργού, κατά του εαυτού μας και κατά της φύσεως. Η πολύπλευρη αυτή επανάσταση ανέτρεψε την προγραμματισμένη αρμονία και εισήγαγε τη φθορά, την οδύνη και τέλος το θάνατο! Η φιλάνθρωπη του Θεού οικονομία επενέβη πάλι ευεργετικά και μας παραχώρησε τη μετάνοια, που μας επιτρέπει την αποθεραπεία και την επικερδή συναλλαγή. Αν ομολογούμε τη δική μας ενοχή και με καρτερία και υπομονή αντιμετωπίζουμε τα «συμβαίνοντα», ως ποινή δικαιοσύνης από την πλευρά του προνοητή Θεού, τα μεταβάλλουμε σε επωφελή. «Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι και κατηύθυνε τα διαβήματα μου» (Ψαλμ. 39,1) και «ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται» (Ματθ. 10,22). Αν συνειδητοποιήσουμε το μυστήριο τής «συναλλαγής», μιμούμαστε τον Κύριο μας, που απέδειξε με το παράδειγμά του ότι η υπομονή, στα ποικίλα θλιβερά της ζωής, τα μεταβάλλει σε επωφελή μέτρα σωτηρίας. «Διά πολλών θλίψεων δει υμάς εισελθείν εις την ζωήν» (Πράξ. 14,22)· «πολλαί αι θλίψεις των δικαίων» (Ψαλμ. 33,20)· «ει εμέ έδιωξαν και υμάς διώξουσιν» (Ίω. 15,20)· «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν» (Ματθ. 7,14). Και το πιό σαφές απ’ όλα: «και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ εστί μου άξιος» (Ματθ. 10,38). Από τα χωρία της Γραφής που παραθέσαμε, πληροφορούμαστε ότι οι πειρασμοί είναι απαραίτητο στοιχείο στη ζωή μας και αναγκαιότατο μέσο αποκαταστάσεως και σωτηρίας.
(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Συζητήσεις στον Άθωνα», Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 13)
Πειρασμοί λέγονται γιατί πειράζουν και συγχρόνως μας διδάσκουν πείρα. Οι πειρασμοί είναι το αποτέλεσμα της προδοσίας μας, επειδή αρνηθήκαμε να μείνουμε εκεί πού μάς έβαλε ό Θεός. Όλες οι αντιξοότητες, οι δυσκολίες, τα εμπόδια και τα σκάνδαλα στη ζωή μας λέγονται πειρασμοί, γιατί πειράζουν και εμποδίζουν την ελευθερία και την ειρήνη μας . Αν όμως γίνουμε προσεκτικοί κερδίζουμε από την παρουσία τους. Οι πειρασμοί είναι δύο ειδών. Φυσικοί και επίκτητοι. Φυσικοί είναι όσοι προέρχονται από τις αλλαγές του φυσικού μας περιβάλλοντος. Αυτό γίνεται είτε από την πρόνοια του δημιουργού είτε από τους εξουσιαστές της κοινωνίας. Επίκτητοι είναι όσοι προέρχονται από την είσοδο του παραλόγου στη σκέψη μας και στις πράξεις μας Όλων αυτών αιτία είναι η δική μας αποστασία, που δημιούργησε επανάσταση σε τρεις τομείς. Κατά του δημιουργού, κατά του εαυτού μας και κατά της φύσεως. Η πολύπλευρη αυτή επανάσταση ανέτρεψε την προγραμματισμένη αρμονία και εισήγαγε τη φθορά, την οδύνη και τέλος το θάνατο! Η φιλάνθρωπη του Θεού οικονομία επενέβη πάλι ευεργετικά και μας παραχώρησε τη μετάνοια, που μας επιτρέπει την αποθεραπεία και την επικερδή συναλλαγή. Αν ομολογούμε τη δική μας ενοχή και με καρτερία και υπομονή αντιμετωπίζουμε τα «συμβαίνοντα», ως ποινή δικαιοσύνης από την πλευρά του προνοητή Θεού, τα μεταβάλλουμε σε επωφελή. «Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι και κατηύθυνε τα διαβήματα μου» (Ψαλμ. 39,1) και «ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται» (Ματθ. 10,22). Αν συνειδητοποιήσουμε το μυστήριο τής «συναλλαγής», μιμούμαστε τον Κύριο μας, που απέδειξε με το παράδειγμά του ότι η υπομονή, στα ποικίλα θλιβερά της ζωής, τα μεταβάλλει σε επωφελή μέτρα σωτηρίας. «Διά πολλών θλίψεων δει υμάς εισελθείν εις την ζωήν» (Πράξ. 14,22)· «πολλαί αι θλίψεις των δικαίων» (Ψαλμ. 33,20)· «ει εμέ έδιωξαν και υμάς διώξουσιν» (Ίω. 15,20)· «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν» (Ματθ. 7,14). Και το πιό σαφές απ’ όλα: «και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ εστί μου άξιος» (Ματθ. 10,38). Από τα χωρία της Γραφής που παραθέσαμε, πληροφορούμαστε ότι οι πειρασμοί είναι απαραίτητο στοιχείο στη ζωή μας και αναγκαιότατο μέσο αποκαταστάσεως και σωτηρίας.
(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Συζητήσεις στον Άθωνα», Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 13)
