Μόλις κυκλοφόρησε, ἀπό τήν Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου τό νέο βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου
Ὅσιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης
(Ἀκολουθοῦν ἀποσπάσματα ἀπό τά Προλεγόμενα τοῦ συγγραφέα)
Ἡ ἄποψη ὅτι τό Ἅγιον Ὄρος ὑπῆρξε λειμώνας ἡσυχαστικῆς βιοτῆς μόνο κατά τόν 14ο αἰώνα, ἐποχή τῆς δογματικῆς θεμελίωσης τοῦ Ἡσυχασμοῦ, ἀνασκευάζεται πλήρως. Διότι ἄν καί οἱ ἱστορικές συνθῆκες κατά τούς ἑπόμενους πέντε αἰῶνες, λόγω τῆς τουρκικῆς κυριαρχίας, ὑπῆρξαν τραγικές γιά τόν Ἄθωνα, ὅμως δέν φαίνεται νά διέκοψαν τήν αἰώνια ἡσυχία του. Πάντα βρίσκονταν ἐρημοπολῖτες μοναχοί «ἐν σπηλαίοις καί ὄρεσι διαιτώμενοι», πού βίωναν καί μεταλαμπάδευαν στούς ἐπιγενομένους οἰκιστές τοῦ Ἄθωνα ἄσβεστη καί ἀνόθευτη τήν ἁγιορειτική ἡσυχαστική παράδοση. Ἕνας ἀπό τούς ἐργάτες τῆς νοερᾶς προσευχῆς, ἐραστής τῆς ἡσυχίας καί γνήσιος βλαστός τῆς ἁγιορειτικῆς ἐρήμου, εἶναι καί ὁ βιογραφούμενος ὅσιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης…
[…] Τήν πρώτη πανηγυρική Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Ἀκακίου συνέθεσε ὁ ὑποτακτικός καί βιογράφος του, ἱερομόναχος Ἰωνᾶς, στόν ὁποῖο θά ἀναφερθοῦμε στή συνέχεια[1]. Νεότερη Ἀκολουθία, καθώς ἐπίσης Χαιρετιστήριους Οἴκους καί Παρακλητικό Κανόνα συνέταξε τό 1978 ὁ μακαριστός ὑμνογράφος μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Τόν Παρακλητικό αὐτόν Κανόνα ἐπανεκδίδουμε στήν παρούσα ἔκδοση, συμβάλοντας στήν κάλυψη τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν πιστῶν πού θά θελήσουν νά ἐπικαλεστοῦν τίς πρεσβεῖες τοῦ Ὁσίου, διαμορφώνοντας ἔτσι μιά ἀμεσότερη καί ἐναργέστερη σχέση καί κοινωνία μαζί του.
[…] Ἡ ἁγιοτόκος καί ἱστορική ἱερά Καλύβη μας, πού παραδίδει στούς εὐσεβεῖς ἀναγνῶστες τήν ἔκδοση αὐτή, σεμνύνεται ἰδιαιτέρως γιά τόν βιογραφούμενο ὅσιο Ἀκάκιο, τόν καί πρῶτο κτίτορα τῆς Καλύβης, καθώς σ᾿ αὐτήν ἀσκήθηκε ἐπί πενῆντα ὁλόκληρα χρόνια.
Στό βιβλίο αὐτό ἐπανεκδίδουμε, σέ δική μας ἀπόδοση στή νεοελληνική γλώσσα, τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ὅπως αὐτός συντάχθηκε ἀπό τόν μαθητή του, παπα-Ἰωνᾶ Καυσοκαλυβίτη[2].
Ὁ παπα-Ἰωνᾶς συνέγραψε τόν Βίο κινούμενος ἀπό βαθύτατα αἰσθήματα θαυμασμοῦ, ἀγάπης, σεβασμοῦ καί τιμῆς πρός τόν Γέροντά του, ἀκτινοβολώντας στούς ἀναγνῶστες τήν βεβαιότητα ὅτι ἱστοροῦσε τή ζωή ἑνός Ἁγίου, τόν ὁποῖο τιμοῦσαν ὡς θεοφόρο ὅσο ἀκόμη ζοῦσε, τόσο τό ἁγιορείτικο περιβάλλον του ὅσο καί οἱ λοιποί χριστιανοί πού τόν εἶχαν γνωρίσει. Ἀξιοσημείωτες εἶναι οἱ πληροφορίες πού μᾶς δίνει ὁ Βίος γιά τήν ἵδρυση καί σύσταση τῆς Σκήτης τῶν Καυσοκαλυβίων, γιά τίς δυσκολίες πού εἶχαν νά ἀντιμετωπίσουν οἱ πρῶτοι σκητιῶτες Καυσοκαλυβῖτες καθώς καί γιά τίς ἱστορικές καί πνευματικές συνθῆκες τῆς ἐποχῆς. Τονίζουμε δέ ἰδιαίτερα ὅτι στό κείμενο συμπεριλαμβάνονται ἐκτενῆ συναξάρια καί τῶν τριῶν ἁγίων μαθητῶν τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ὁσιομαρτύρων Ρωμανοῦ, Νικοδήμου καί Παχωμίου, μιά πού ἡ ζωή τους εἶναι συνυφασμένη μέ ἐκείνη τοῦ ἁγίου Γέροντά τους.
Ὅπως κάθε συναξάρι, ἔτσι καί ὁ παρών Βίος τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, δέν εἶναι μόνο μία ἱερολόγος πραγματεία μέ θεοφορούμενα νοήματα. Γίνεται ἐφαλτήριο τοῦ πιστοῦ ἀναγνώστη γιά νέες πνευματικές ἀναβάσεις· προσάναμμα πού ὑποδαυλίζει τήν ψυχή στόν θεῖο ἔρωτα.
Ἡ ἀσκητική μορφή πού παρουσιάζεται μέσα ἀπό τίς σελίδες τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, μέ τήν αὐθεντικότητα τῆς ἁπλότητας καί τή γνησιότητα τοῦ ἀπαραχάρακτου μοναχικοῦ του βίου, ἐπαληθεύει διαρκῶς τό μυστήριο τῆς πίστεως καί ἐπιβεβαιώνει τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο μας, πιστοποιώντας τή δυνατότητα πού ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γιά κοινωνία μέ τόν Θεό καί μετοχή στήν αἰωνιότητα.
Ἡ ὑψηλή πνευματικότητα τοῦ βίου τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, πάντοτε δυναμογόνος, ζωντανή καί ζωτική, σπάει τό φράγμα τοῦ χρόνου, προσπερνάει τίς ἀσίγαστες ἱστορικές καταιγίδες καί τίς ἀνθρώπινες περιπέτειες, γιά νά κτυπήσει σάν πνευματικό ξυπνητήρι στό ἀνήσυχο, ὀμιχλῶδες καί ἀνταριασμένο «σήμερα».
Ἡ ἁγιασμένη πορεία τοῦ ὁσίου Ἀκακίου πρός συνάντησή του μέ τόν Χριστό, ἄς σηματοδοτήσει τό μέλλον μας καί ἄς μᾶς ἐμπνεύσει νά χρωματίσουμε τή ζωή μας ἀπό τόν «καλόν ἀγῶνα» στά χαρακώματα τῆς θείας ἀγάπης, πού εἶναι «ἀγάπη ἀχόρταγη», κατά τόν ὅσιο Σιλουανό τόν Ἀθωνίτη.
Γιά νά φθάσει ἀπό τό περιβόλι τῆς Παναγίας, τό Ἅγιον Ὄρος, στόν κῆπο τοῦ Θεοῦ, τόν Παράδεισο, ὁ ὅσιος Ἀκάκιος κινήθηκε ἀδιάκοπα, ἀπό τή νεότητά του, στή μυστική τροχιά τῆς θείας ἀγάπης μέ βαθιά πίστη, ὑπομονή, αὐταπάρνηση καί ταπείνωση, καθαρίζοντας ἔτσι τήν καρδιά του ἀπό τά νέφη τῶν παθῶν, πού κλείνουν τόν πνευματικό ὁρίζοντά μας καί μᾶς ἐμποδίζουν νά δοῦμε τόν Θεό.
Ὁ ὅσιος Ἀκάκιος ἔφθασε στόν ἐράσμιο τόπο, ὅπου ὅλοι μας ἔχουμε προσκληθεῖ νά κατοικήσουμε· τόν Παράδεισο, στήν κοινωνία μέ τόν Θεό. Ὁ τρόπος καί ὁ δρόμος τῆς θεώσεως καί τῆς σωτηρίας μας εἶναι αἰώνιος. Εἶναι ὁ δρόμος τῶν Ἁγίων. Ἄς τόν ἀκολουθήσουμε!
Πατάπιος μοναχός Καυσοκαλυβίτης
Γέρων τῆς Ἱερᾶς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου
Κεντρική διάθεση τοῦ βιβλίου: Ἐκδόσεις Σταμούλη, Ἀθήνα 210-5238305
[1] Ἱερά Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ἔκδ. Ἱ. Καλύβη Ἁγ. Ἀκακίου, Ἅγιον Ὄρος 2001.
[2] Τό πρωτότυπο κείμενο τοῦ Βίου, ἀπό ἰδιόγραφο κώδικα τοῦ παπα-Ἰωνᾶ (χειρόγραφο ἀρ. 2 τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου), ἐκδόθηκε γιά πρώτη φορά, στό βιβλίο μας: Παταπίου μοναχοῦ, Ἅγιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης. Ἀπό τό Περιβόλι τῆς Παναγίας στόν Κῆπο τοῦ Θεοῦ, Ἅγιον Ὄρος 2001.
