Την Κυριακή 16 Ιουνίου 2013 κοιμήθηκε ο π.Ιουστίνος Πίρβου, ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους στάρετς. Ο π.Ιουστίνος, Ρουμάνος στην καταγωγή ,γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1919.Το 1936 έγινε μοναχός στην μονή Durau.
Κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο διώχτηκε και φυλακίστηκε αρκετές φορές από 1948-1964.Από το 1966-1975 έμεινε στην μονή Secu και από το 1975-1991 ήταν πνευματικός της Μονής Bistrita .Ο π. Ιουστίνος εξέτισε 12ετή ποινή στις φυλακές του αθεϊστικού καθεστώτος.
Το φθινόπωρο του 1991, ο ίδιος έθεσε το θεμέλιο λίθο της ανδρικής Μονής Petru Voda , και το 1999 άρχισε την κατασκευή της γυναικείας Μονής Maple .
Ήταν γνωστός για την αυστηρή πιστότητά του στην Ορθόδοξη Παράδοση και για το γεγονός ότι περίπου 1500 μοναχοί προέρχονται από το πετραχήλι του. Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι που πήγαιναν να εξομολογηθούν, να συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Παρά την ηλικία του και τα σοβαρά προβλήματα υγείας που είχε συνέχιζε να δέχεται κόσμο καθημερινά απ΄ το πρωί μέχρι το βράδυ. Οι πιστοί κατασκήνωναν στο μοναστήρι από την προηγούμενη μέρα, προκειμένου από το πρωί να μπουν στην σειρά σ΄ ένα στενό διάδρομο της μονής έτσι ώστε μέχρι το βράδυ να δουν τον γέροντα.
Σαν ελάχιστο φόρος τιμή στο σεβαστό Γέροντα αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο,που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ.το 2012.
———————————————————————————————-
Αυτό το απόφθεγμα δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να το πει… επειδή και σε έναν εν ζωή άγιο (όπως θεωρείται ο π. Ιουστίνος Πίρβου από την πλειοψηφία όσων τον γνώρισαν) κόστισαν 4 χρόνια φυλακή μαζι με τα 12 χρόνια που είχε κάνει μετά τον πόλεμο.
Στα 90 του χρόνια συνεχίζει να είναι ένα παράδειγμα αντοχής- φυσικής και ψυχικής – στη “χιονοστιβάδα” των ανθρώπων που στέκονται μέρα-νύχτα στην πόρτα του κελιού του στη Μονή Πέτρου – Βόντα – Νεάμτς, με τα προβλήματα και τις στενοχώριες τους και τους οποίους ο γέροντας δέχεται στο κελάκι του, ακουμπώντας το ασκητικό του σώμα σ’ ένα καναπεδάκι όπου στέκεται για πολλές ώρες.
Σε υποδέχεται με ένα βλέμμα γαλάζιο, ζεστό αλλά και διεισδυτικό. Πότε δεν κουράζεται ν’ ακούει τον πόνο των χιλιάδων ανθρώπων που τον επισκέπτονται! Δε σου έρχεται να πιστέψεις πως ένας άνθρωπος που έμεινε στις κομμουνιστικές φυλακές 16 χρόνια, σε κελιά παγωμένα, πεινασμένος, χτυπημένος και φριχτά βασανισμένος ψυχικά και σωματικά, αντέχει στα 90 του χρόνια το άλλο «βασανιστήριο» αυτό του πόνου των ανθρώπων που έρχονται σ’ αυτόν για βοήθεια. Αλλά αυτό δεν εκπλήσσει επειδή:
«Όσοι φυλακίσθηκαν (σ.σ. στις κομμουνιστικές φυλακές) όσοι υποφέρουν και υπέφεραν είναι πιο δεικτικοί στα θαύματα, στο να καταλάβουν το θαύμα της ζωής. Τον άνθρωπο που είναι “έτοιμος” δεν τον τρομάζει ο θάνατος, ούτε φτάνει στην ώρα της Κρίσεως με το σακί αδειανό» (π. Ιουστίνος Πίρβου).
Και ο γέροντας τους ακούει με υπομονή όλους, βάζει το χέρι του στο κεφάλι τους και η παρηγοριά που προσφέρει δεν είναι μικρό πράγμα. Πολλοί ομολογούν ότι δέχτηκαν το Χριστό μετά από την πρώτη συνάντηση μαζί του. Μετά τη πρωινή Θ. Λειτουργία στην πόρτα τον περιμένουν όχι μόνο γέροι, γυναίκες, μοναχοί και μοναχές αλλά και πολλοί νέοι. Για τους νέους λέγει ο π. Ιουστίνος: «Οι νέοι θα τον βρουν το Θεό και θα βρουν και αυτούς που έζησαν εν πνεύματι και αληθεία αν ψάξουν, αν θελήσουν οπωσδήποτε να ζήσουν και αυτοί εν Αληθεία, μια ζωή με αξίες, καθαρή και άξια να πάει στην αιωνιότητα. Ο λόγος που πρέπει ν’ ακούγεται στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι: πίσω στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και των Αγίων που εδόξασε ο Θεός με αγία λείψανα. Αυτοί είναι τα μοντέλα της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Επίσης ο π. Ιουστίνος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας:
«Τώρα ο διωγμός της Εκκλησίας έχει άλλη μορφή. Οι εχθροί έρχονται με τα “ανθρώπινα δικαιώματα”, με την “ελευθερία συνειδήσεως” όπου κρύβεται η μεγάλη ανηθικότητα. Στόχος είναι η διάλυση του έθνους του οποίου οι αξίες είναι ακριβώς η ταυτότητά μας στον κόσμο. Εάν δε μετανοήσουμε και δε γονατίσουμε δε θα καταφέρουμε τίποτα. Εάν όμως προσευχηθούμε με ζήλο, ο Θεός θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε όλες τις δοκιμασίες: την παγκοσμιοποίηση, τον οικουμενισμό και ποιος ξέρει ποια άλλα. ΟΛΑ ΘΑ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ».
πηγή-περιοδικό LUMEA MONAHILOR
