Το Σπήλαιο, στο όποιο τον 14ο αι. είχε ασκηθεί ο άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης, έμελλε να γίνει το μοναχικό του στάδιο για την κατάκτηση των αρετών. Κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, με μεγάλες δυσκολίες διαβιώσεως και με υπερβολική άσκηση, είλκυσε τη Χάρη του Θεού, που τον αντάμει­ψε με πολλές αρετές και χαρίσματα. Η διορατικότητα του Γέροντα Ακακίου γίνεται γνωστή τόσο στο Άγιον Όρος όσο κι έξω από αυτό. Πολλοί (ανάμεσα τους ο Πα­τριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος και ο Ρώσος περιηγητής Βασίλειος Μπάρσκι) είναι αυτοί που φθάνουν στο ασκηταριό του για να τον συμβουλευτούν. Και όλοι φεύγουν πνευματικά ενισχυμένοι τόσο από την αγία του ζωή όσο κι από τη διδασκαλία του.
Με τον καιρό, αρκετοί ασκητές μοναχοί, συγκεντρώθηκαν γύρω από τον όσιο Γέρο­ντα Ακάκιο, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις αγιοπνευματικές του εμπειρίες και κάνοντας υπακοή. Η οργάνωση της μοναστικής αυτής κοινότητας σε Σκήτη από τον άγιο Ακάκιο ανάγεται στα 1700. Ένα θαύμα που έκανε ο όσιος Γέροντας (έβγαλε άγιασμα στην άνυδρη γη των Καυσοκαλυβίων), έδωσε νέα ώθηση στην ακμή της Σκήτης, που αφιερώθηκε από τον ιδρυτή της στην Αγία Τριάδα και έτσι σύντομα κτίζεται το πρώτο Κυριακό της Σκήτης.
Ο όσιος Ακάκιος, πλήρης ημερών παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Κύριο, που τόσο πολύ πόθησε από μικρό παιδί, σε ηλικία 100 ετών, την Κυριακή των Μυροφόρων στις 12 Απριλίου 1730.
Ή μνήμη του Οσίου τιμάται στις 12 Απρι­λίου. Στη γενέτειρά του, στο χωριό Άγιος  Ακάκιος, η μνήμη του τιμάται την Πέμπτη  της Διακαινησίμου με πανηγυρική Θεία Λειτουργία και λιτάνευση των ιερών του λειψάνων έως το Σπήλαιο που αποτέλεσε το  πρώτο του ασκηταριό. Επίσης, στη Σκήτη  των Καυσοκαλυβίων οι Μοναχοί τιμούν το  άγιο Ακάκιο την Κυριακή των Μυροφόρων  καθώς και την πρώτη Κυριακή κάθε Οκτωβρίου μαζί με τους υπόλοιπους 7 αγίους των  Καυσοκαλυβίων.