Οι άγιοι πατέρες, οι μοναχοί των πρώτων χριστιανικών χρόνων, γεμάτοι Άγιο Πνεύμα, είχαν λάβει πολλές αποκαλύψεις για τους μοναχούς των εσχάτων χρόνων και έκαναν διάφορες προφητείες. Μία από αυτές είναι και η παρακάτω.
– Κάποτε, ένας Αιγύπτιος μοναχός έπεσε σε έκσταση και είδε ένα παράξενο όραμα:
Είδε τρεις μοναχούς, να στέκωνται στην ακτή της θάλασσα. Και να, από την απέναντι ακτή ακούστηκε μια φωνή:
«Πάρετε φωτιά και ελάτε σε μένα!»
Αμέσως τότε οι δύο μοναχοί απέκτησαν πύρινα φτερά και πέταξαν γρήγορα στην άλλη όχθη. Μα ο τρίτος έμεινε εκεί που ήταν! Και άρχισε να κλαίει και να στενάζει. Τελικά εδόθησαν και σ’ αυτόν φτερά – όχι πύρινα – αλλά άλλα αδύναμα. Και έτσι πέταξε και αυτός στην αντίπερα όχθη, μα με πολύ κόπο.
Πολλές φορές κουραζόταν τόσο που κινδύνευε να πέσει και να πνιγεί. Εστέναζε πικρά. Πετούσε επάνω από την θάλασσα. Πότε ψηλά και πότε χαμηλά. Πότε κουραζόταν και έπεφτε στα νερά της θάλασσας. Πότε στέναζε και ξανασηκωνόταν. Και τελικά, μόλις που το κατόρθωσε να περάσει το πέλαγος εκείνο, εντελώς εξαντλημένος!
Από αυτούς, οι δύο πρώτοι συμβολίζουν τους μοναχούς των πρώτων χριστιανικών αιώνων, ενώ ο τρίτος τους μοναχούς των εσχάτων χρόνων, που θα είναι λίγοι σε αριθμό και φτωχοί σε προκοπή πνευματική. (Γεροντικόν Αββά Ιωάννου του Κολοβού, ιδ’).
από το βιβλίο: «Προσφορά στον σύγχρονο Μοναχισμό» του Αγίου Ιγνατίου Μπραντσιανίνωφ (Έκδοση Ι.Μ. Νικοπόλεως).