Ἀμή ἐσύ ἐπειδή ἐγεννήθης ἀπό σάρκα μόνον, καί δέν ἐγνώρισες ἀκόμη τήν πνευματικήν γέννησιν, ὁποῦ γίνεται ἀπό τόν Ἅγιον Πνεῦμα, οὐδέ ἐγννήθης ἀπό αὐτό, οὐδέ ἔγινες καί ἐσύ Πνεῦμα. Λοιπόν πῶς ἠμπορεῖς νά ἐρευνᾷς τά βάθη τοῦ Θεοῦ; ἤ νά εἰπῶ καλλίτερα, πῶς δύνασαι νά βλέπῃς τόν Θεόν; βέβαια δέν δύνασαι· σύ ὁ ἴδιος, καί μή θέλωντας, ἀδελφέ, θέλει τό ὁμολογήσεις. Ἄς μή σᾶς ἀπατᾶ τινάς μέ μάταια, καί ἀπατηλά λόγια, λέγωντας, ὅτι δύναται τινάς νά καταλάβῃ τά Θεῖα Μυστήρια τῆς πίστεώς μας, χωρίς τό Ἅγιον Πνεῦμα ὁποῦ διδάσκει, καί φωτίζει· (βλέπε ἀβάπτιστους πού δέν ἔλαβαν τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τό Ἅγιον Χρῖσμα καί αἱρετικούς πού ἔχουν ἄκυρο βάπτισμα ἄρα οὔτε αὐτοί ἔλαβαν Ἅγιον Πνεῦμα κι ἐπιπλέον τό βλασφημοῦν) ἀλλά οὐδέ χωρίς πρατότητα καί ταπεινοφροσύνην δύναται τινάς νά γένῃ δοχεῖον τῶν χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος. (αὐτό ἀφορᾶ ὅλους μας).
- πρῶτον καλά καί ἀσάλευτα τό θεμέλιον τῆς πίστεως εἰς τά βάθη τῆς ψυχῆς μας·
- ἔπειτα νά κτίσωμεν τήν ἐσωτερική εὐσέβειαν τῆς ψυχῆς, καί νά τήν ὑψώσωμεν ὠσάν τεῖχος στερεόν μέ τά διάφορα εἴδη τῆς ἀρετῆς.
Καί ἔτσι, ἀφ’ οὗ τειχισθῇ ἡ ψυχή ἀπό ὅλα τά μέρη καί ἀφ’ οὗ πήξῃ, τρόπον τινά, καί στερεωθῇ ἡ ἀρετή ἐπάνω εἰς αὐτή, ὠσάν ἐπάνω εἰς ἕνα ἄσειστον θεμέλιον, τότε νά βάλωμεν καί τήν σκέπην αὐτῆς τῆς οἰκοδομῆς, ἡ οποία εἶναι γνῶσις τοῦ Θεοῦ, καί νά κατασκευάσωμεν ὁλόκληρον, καί τέλειον τόν οἶκον τοῦ Πνεύματος.