Είναι άκρως εντυπωσιακό το πώς ο Θεός από ψηλά ειρωνεύεται και εμπαίζει την δικαιοσύνη , τις βουλές και την αξιοκρατία των ανθρώπων ακόμη και των ευ(β)λαβών.

Και ενώ όσοι (κλήρος και λαός) αποδοκίμαζαν τον χθές εορταζόμενο Άγιο Γαβριήλ ως επικηρυγμένο και τον περιφρονούσαν ,σαν τρίχα στο φαί τους, ,απαγορεύοντάς του ακόμη και να λειτουργεί και να κοινωνάει επί 35 ολόκληρα χρόνια ,οι ίδιοι ύστερα από λίγο με την δυναμική παρέμβαση του Θεού με σημεία και θαύματα, τον ανακήρυξαν Άγιο (2012)της Εκκλησίας.
Αλλά ας διαβάσουμε τι λέει ο Γεωργιανός π.Γεώργιος Μπασιλάντζε(+2013) γι’αυτόν τον αδικημένο Άγιο Γαβριήλ:

«Ο π.Γαβριήλ ήταν Άγιος και τότε που οι Ιερείς στη Γεωργία δεν τον κοινωνούσαν,κατάλαβες;Εκείνος ήταν και περέμεινε Ιερέας και τον καιρό που τον έπαυσαν από τα καθήκοντα του Ιερέα. Κατάλαβες; Πότε πρέπει να ξυπνήσετε; Δεν πρέπει οι διωγμοί του π. Γαβριήλ να διεγείρουν τη σκέψη και να ξυπνήσουν πνευμα­τικά τον γεωργιανό λαό; Στ” αλήθεια, δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω; Σε ποια κατάσταση ήμασταν και ακόμη είμαστε: Τον Γαβριήλ, αυτόν τον αληθινό πνευματικό, τον μεγάλο άγιο στη Γεωργία, δεν τον κοι­νωνούσαν. Και ποιοι; Οι ίδιοι Γεωργιανοί ιερείς! Ή μήπως από Γεωργιανούς δεσπότες δεν του είχε απαγορευτεί να τελεί τα καθήκοντα του; Χρειάζεται πολλή σοφία; Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους! Τι συνέβαινε; Δεν αντιλαμβάνονταν τον Γαβριήλ ή δεν τον άντεχαν: Αν πουν πως δεν τον καταλάβαιναν, εγώ θα σας πω το εξής: Αν ένας επίσκοπος ή ιερέας δεν αντιλαμβάνεται με τα μάτια του πνεύ­ματος και της ψυχής την παρουσία του αγίου αλλά αρκείται στην εξωτερική του συμπεριφορά, δεν μπορεί να υπολογίζεται αυτός ο ιερέας ως πνευματικός πατέρας. Γιατί δεν βλέπει πνευματικά. Τέ­τοιοι ιερείς δεν μπορούν να ανεβάσουν τον αμαρτωλό στη Βασιλεία των Ουρανών, γιατί αυτοί εδώ στη γη δεν διακρίνουν τον φορέα της αγιοπνευματικής χάριτος. Γι» αυτό σε κανέναν ιερέα δεν χωρά κα­μιά δικαιολογία!

Οι πιστοί, για να διαπιστώσουν την αγιότητα του π. Γαβριήλ, έψαχναν πολύ καιρό στα βιβλία αν μπορούσε ο άγιος να πίνει κρα­σί και να μεθάει. Αλλά δεν έβρισκαν απάντηση στα βιβλία. Ήταν μπερδεμένοι. Ρωτούσαν κι εμένα. Με την καρδιά τους αισθάνο­νταν ότι ο Γαβριήλ ήταν ένας μεγάλος άγιος αλλά συγκρούονταν με άλλες ακρότητες του. Ο Γαβριήλ μεθούσε. Και αφού δεν είχαν καταλάβει την πραγματική χάρη του αγίου, και αυτό που έβλε­παν παρέμενε ανεξήγητο, ήταν πολύ μπερδεμένοι. Σήμερα ο πι­στός ψάχνει τον άγιο με τα βιβλία. Λυτό όμως είναι πολύ δύσκο­λο. Τον άγιο θα τον βρείτε με την καρδιά και με την ψυχή! Ας πού­με, τώρα, ότι πολλοί τον αναγνώρισαν. Αλλά πριν τον δίωκαν. Για­τί δεν ήταν ακριβώς στο δικό τους πνεύμα. Διότι οι ιερείς που εί­χαν συλληφθεί από το κομουνιστικό κόμμα και φοβούνταν την Κα Γκε Μπε πιο πολύ από τον Θεό, δεν έφεραν μέσα τους βέβαια το αληθινό πνεύμα!»

(Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ –Νάνα Μερκβιλάτζε, σελ. 375.
Ι.Ν.Αγ.Γεωργίου Μακρυγιάννη-Ακρόπολη)