Πατριάρχες, Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς, μοναχοί, ἀσκητές, κυρίως, ἀλλά καί μάρτυρες συγκαταλέγονται μεταξύ τῶν Ἁγίων Ἁγιορειτῶν Πατέρων.  Τό Ἅγιον Ὄρος ἐκτός ἀπό ἐργαστήριο ἁγιότητος, ἀποτελεῖ καί μοναδικό ἀνά τόν κόσμο θησαυροφυλάκειο πνευματικῶν θησαυρῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως εἶναι τά ἅγια καί ἱερά Λείψανα τῶν Ἀγίων καί οἱ ἅγιες καί θαυματουργές εἰκόνες τῶν Ἁγίων καί κυρίως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ἐφόρου τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Τόπου. Τέλος, ἀποτελεῖ καί ζωντανό μουσεῖο ἐκπληκτικῶν ἔργων τῆς ἐκκλησιαστικῆς τέχνης (εἰκονογραφίας, ἀρχιτεκτονικῆς καί μουσικῆς). Πάνω, ὅμως, καί πέρα ἀπό ὅλα τά ἀνωτέρω τό Ἅγιον Ὄρος ἀνεδείχθη διά μέσου τῶν αἰώνων ἀκρόπολις τῆς Ὀρθοδοξίας καί προπύργιο διαφυλάξεως ἀκαινοτομήτου τῆς παραδοθείσης Πίστεως διά τῆς ὁμολογίας καί ἐφαρμογῆς τῆς ὁποίας κάθε πιστός ἄνθρωπος, χάριτι Θείᾳ, σώζεται.  Στό Ἅγιον Ὄρος διαφυλάχθηκε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ κατά τό παρελθόν ἡ Ὀρθόδοξος Πίστη καί ὁ ἡσυχαστικός τρόπος ζωῆς καί ἀσκήσεως, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν πεμπτουσία τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως. 


Ἐνῶ, ὅμως, ὅλα αὐτά συνέβαιναν ὡς κανόνας κατά τό παρελθόν, μέ κάποιες, βεβαίως, θλιβερές ἐξαιρέσεις παροδικοῦ καί περιορισμένου χαρακτῆρος, σήμερα τό Ἅγιον Ὄρος περνᾶ μία βαθειά πνευματική κρίση καί ἀλλοίωση.  Διατρέχει ἕναν μεγάλο κίνδυνο.  Ἀπό Ἀκρόπολη τῆς Ὀρθοδοξίας καί ζωντανό ἐργαστήριο ἁγιότητος, κινδυνεύει νά μετατραπεῖ σέ μουσειακό χῶρο ὅπου φυλάσσονται μέν ἱστορικοί θησαυροί τῆς Ὀρθοδοξίας ἀλλά δέν ὁμολογεῖται πλέον ἐν τοῖς πράγμασι ἡ πατρώα Εὐσέβεια, οὔτε ἀκολουθεῖται ὁ ἡσυχαστικός τρόπος ζωής καί ἀσκήσεως κατά τήν γνησία ἁγιορειτική παράδοση. Μέ τά χρήματα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως (μέχρι πότε, ὅμως, χωρίς ἀνταλλάγματα;…) συντηροῦνται θαυμάσια τά μοναστηριακά κτίρια καί κειμήλια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά σταδιακῶς ὑποχωρεῖ αἰσθητά ἀπό τήν ἁγιορειτική πραγματικότητα ἡ ἀνεκτίμητη ἡσυχαστική καί ὁμολογιακή ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας Παράδοσή του.  Μέ ἀποτέλεσμα σήμερα πού ἡ αἴρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δηλαδή τῆς προδοσίας τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τήν ἐξίσωσή της μέ τίς διάφορες αἱρέσεις καί τήν ἄρνηση τῆς μοναδικότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς τῆς Μίας, Ἀγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἔχει διαβρώσει σχεδόν τά πάντα, τό Ἄγιον Ὄρος νά ἀνέχεται καί νά στηρίζει προκλητικῶς τόν οὐνίτη Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, συνειδητό θιασώτη τῆς παναιρέσεως καί ἡγέτη τῆς προσπαθείας ἑνώσεως μέ τόν ἀμετανόητο Παπισμό.

		Συμπροσευχόμενος μετά Παπικῶν ἐν Ἰταλίᾳ

Συμπροσευχόμενος μετά Ἁγιορειτῶν ἐν Ἀγίῳ Ὄρει

Μνημονεύει ἀντικανονικῶς (ἐφ’ ὅσον εἶναι ἀκοινώνητος καί ἀσεβής-βλάσφημος) τό ὄνομά του, ἀποδέχεται σιωπηρῶς τίς καθημερινές πλέον φιλοαιρετικές καί ἀντορθόδοξες ἐνέργειές του καί συμμετέχει εὐκαίρως ἀκαίρως διά ἐκπροσώπων του στό ὅλο σύστημα ἀμνηστεύσεως καί παγιώσεως ὡς πρακτικῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐκ τῶν 20 κυριάρχων Μονῶν τοῦ Ἀγίου Ὄρους μόνο μία, ἡ ἡρωϊκή Μονή Ἐσφιγμένου, ἔχει διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου Κων/λεως. Ἐξαιτίας δέ αὐτοῦ διώκεται ἀπηνῶς καί ἀπανθρώπως ὄχι μόνον ὐπό τοῦ οὐνίτου Πατριάρχου, ἀλλά καί ὑπό τῶν διαγκωνιζομένων γιά νά τύχουν τῆς εὐνοίας του ὑπολοίπων φιλοπατριαρχικῶν ἁγιορειτῶν. Εἶναι ἀπογοητευτικό ὅταν ὁ κ. Βαρθολομαῖος μετά ἀπό προκλητικές συμπροσευχές καί ἀσεβεῖς «ὁμολογίες» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλά καί τοῦ πανθρησκειακοῦ συγκριτισμοῦ μεταβαίνει στό Ὄρος, ὡς οικεῖος Ἐπίσκοπός του, οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖτες νά τόν ρένουν μέ ἄνθη κυριολεκτικῶς, ἀλλά καί μεταφορικῶς, μέ τά ἐμμετικῶς κολακευτικά πρός τόν ἀτιμάζοντα τόν ἱερόν θεσμόν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως λόγια τους. Μέχρι καί ὕμνους συνθέτουν οἱ σύγχρονοι Ἀγιορεῖτες (Σιμωνοπετρῖτες) στόν κ. Βαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος δέν δίστασε νά χαρακτηρίσει ἐπισήμως τούς σθεναρῶς καταπολεμήσαντες τήν παπική αἵρεση ἁγίους, ὅπως πολλοί Ἅγιοι ἁγιορεῖτες  Πατέρες, ὡς θύματα τοῦ διαβόλου! Δυστυχῶς, οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖτες Πατέρες πέραν τῶν ἀλλοιώσεων τίς ὁποῖες ἐπέφεραν καί ἐφαρμόζουν στά τοῦ μοναστικοῦ καί ἡσυχαστικοῦ βίου των ἀπομακρυνόμενοι τῆς ἀσκητικῆς ἁγιορειτικῆς παραδόσεως, μειοδοτοῦν πλέον ἐμφανέστατα καί σταθερῶς στά ζητήματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Αὐτό ὡς σημεῖο τῶν καιρῶν τῆς ἀποστασίας στά ὁποῖα ζοῦμε ζημιώνει τά μέγιστα καί ἀποπροσανατολίζει τόν εὐσεβῆ καί ἐνδιαφερόμενο γιά τήν σωτηρία του πιστό λαό. Γι’ αὐτό καί δέν ἐξαιρεῖται, οὔτε θά ἐξαιρεθεῖ καί ὁ ἱερός τόπος τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας ἀπό φοβερά δεινά πού ἐπακολουθοῦν, ὅπως συμβαίνει σέ ὁλόκληρη τήν πατρίδα μας, τέτοιες μεγάλες προδοσίες. Εἴθε λίαν συντόμως οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖτες νά στραφοῦν ὀπίσω στό παράδειγμα τῶν ἁγίων πατέρων τους, οἱ ὁποῖοι δέν δίστασαν καί τή ζωή τους νά θυσιάσουν γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς ἅπαξ παραδοθείσης τοῖς ἁγίοις Πίστεως, ἐνώπιον παρομοίων περιπτώσεων αὐτῆς τοῦ οὐνίτου Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὅπως συνέβη ἐπί τοῦ ἑνωτικοῦ Πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου. Μή λησμονῶμεν ὅτι οἱ μετ’ ἐκείνου δεχθέντες νά συλλειτουργήσουν κατέληξαν, ὡς ἀσυγχώρητοι, ἄλυωτοι καί τυμπανιαῖοι μέχρι σήμερον! Ἡ ἐπικειμένη κατά τό προσεχές Φθινόπωρο ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ κ. Βαρθολομαίου στό Ἄγιον Ὄρος μετά τίς τόσες καἰ τόσο προκλητικές καί σαφέστατες, πλήν, ὅμως, ἀσεβέστατες ἐνέργειες καί αἱρετικές ὁμολογίες του, γυμνῆ τῆ κεφαλῆ, (τελευταίως) σέ Ρώμη, Μιλάνο καί Μολδαβία θά κρίνουν γιά ἄλλη μιά φορά τήν στάση τῶν ὑποδεχθησομένων αὐτόν Ἁγιορειτῶν, κατά πόσον φυλάσσουν Θερμοπύλες ἤ παρέδωσαν ἀμαχητί τόν ἱερό Τόπο στά σχέδια τοῦ σιωνιστοπροβλήτου Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ ἀντιχρίστου Παπισμοῦ. Ἐκείνου, τοῦ τελευταίου, ὁ ὁποῖος ἔκαψε, ἔπνιξε, ἀπηγχόνισε καί ἐθανάτωσε μέ μαρτυρικό τρόπο τούς ἁγίους ἐνδόξους γνησίως Ἁγιορείτας ὁμολογητάς Πατέρας των. Ὀψόμεθα!

Τά κατά Βαρθολομαῖον “θύματα τοῦ διαβόλου”! Οἱ ὑπό Λατινοφρόνων θανατωθέντες Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες!