Καλότυχος εκείνος που γνωρίζει την κατάστασην του και ταπεινώνεται. Κακότυχος εκεινος που δε γνωρίζει και περιφανευεται.

Η ανθρώπινη φύση υπόκειται σε πάθη στο φθόνο, μίσος, θυμό, ζηλοτυπία κι άλλα πάθη.
Καλότυχος εκείνος που το κατάλαβε. Αυτός ο άνθρωπος θα έχει καλές ημέρες, διότι εμείς δε πιστεύουμε στο ριζικό και στη τύχη όπως το λένε. Πως? Διότι πάντοτε ταπεινώνεται και όπως κι αν του έρθει το πράγμα εις το Θεόν το ρίχνει κι ότι κι αν ακούσει κι ότι κι αν δεί πάντοτε στο αγαθό και στο καλό το γυρίζει και αναπαυεται.
Αντιθέτως εκεινος που δε γνώρισε τη κατάσταση του είναι κακότυχος, διότι είναι περίφανος και ότι κι αν του συμβεί, ολα στο πονηρό τα παίρνει, αυτός ο άνθρωπος θα εχει κακες ημέρες διότι ποτέ του δεν αναπαυεται. Εξετάζει τα σφαλματα των άλλων, είναι έτοιμος να κατακρίνει να κατηγορήσει, κι όλα αυτά διότι δεν αισθάνεται την ασθένειαν του, αλλά νομίζει οτι εκείνος δεν σφάλλει.

Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι: σαρκικοί, ψυχικοί και πνευματικοί.
Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά την αναπαυση, αγαπά τους επαίνους, δε θέλει να του κόψουν το θέλημα του, υπερασπιζεται τον εαυτό του και ζητεί όσα ειναι προς αναπαυση του.
Ο ψυχικός πάλι δε θέλει να αδικήσει,αλλά ούτε και να τον αδικήσουν. Δε κατηγορεί αλλά δεν θέλει και να τον κατηγορήσουν, εαν το συμβεί μια αδικία δεν ομιλει δε, αλλά θλίβεται και λυπάται πως του το έκαναν.
Ο πνευματικος αν αδικηθει χαίρεται, αν του κόψουν το θέλημα του ευφραινεται κι ότι κι αν του συμβει θεωρεί τον εαυτό του υπαιτιο.

Όσιος Άνθιμος της Χίου