Ο αθλητής αυτός της χριστιανικής πίστης, έζησε στα χρόνια των εικονομάχων. Η ευσέβεια και οι υπόλοιπες αρετές του, τον έφεραν στον επισκοπικό θρόνο της Απολλωνιάδος, πόλης της Βιθυνίας, που υπαγόταν στη Μητρόπολη Νικομήδειας. Ακριβής γνώστης των Αγίων Γραφών, διδάσκαλος και κήρυκας εύγλωττος και πρακτικότατος, διακρινόταν και για την άκρα αφιλοκέρδεια και τα φιλάνθρωπο έργα του.
Η θύελλα των εικονομάχων, ζήτησε να τον παρασύρει στο κίνημα της κατά των αγίων εικόνων. Για την άρνηση του καταδιώχθηκε, εξορίστηκε και υποβλήθηκε σε πολλές ταλαιπωρίες και κακουχίες. Ασθένησε όμως βαρεία και παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό, αφού αξιώθηκε να πάρει το τίμιο στεφάνι του ομολογητή και της παντοτινής μνήμης από μέρους της αγίας μας Εκκλησίας.