Την Κυριακή 16 Μαρτίου, Β’ Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Ορθοδοξία μας γιορτάζει τη Μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Είναι τόσο μεγάλος Άγιος, Ομολογητής, Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας που συγκαταλέγεται ως ο Τέταρτος Δεινότατος Θεολόγος μετά τους Τρείς Μεγίστους Φωστήρες Ιεράρχες!
Είναι ο Πατέρας της Ενάτης Οικουμενικής Συνόδου η οποία μαζί με η 8η Οικουμενική, το 879 επί Μεγάλου Φωτίου:
* Αποκρύπτονται και αποσιωπώνται συστηματικώς από τα Πανεπιστήμια Θεολογίας και από τους Οικουμενιστές Αρχιερείς μας οι οποίοι ενοχλούνται πολύ από τη σφοδρή αντιπαπική διδασκαλία και δράση του Μεγάλου Φωτίου και του Αγίου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
* Επιχειρούν διπλωματικά να υπερτονίσουν επί τούτου την διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου περί Ησυχασμού, περί κτιστών ενεργειών και κτιστής χάριτος, για να μας αποπροσανατολίσουν.
* Αποφεύγουν όπως ο Διάολος το λιβάνι να αναφερθούν στους ιστορικούς, δυναμικούς και θριαμβικούς Αντιπαπικούς του Αγώνες.
* Αποφεύγουν λίαν υπόπτως μετ’ άκρας Θεομπαιξίας οι αθεόφοβοι, να υπογραμμίσουν και να προωθήσουν ως σταθερή Αγιοπατερική Γραμμή το άκρως σημαντικότατο και καθοριστικότατο για την Ορθοδοξότητα και Αγιότητα αυτού του Παμμεγίστου, Ιερωτάτου Ανδρός, το γεγονός ότι, (το υπογραμμίζω):
ΔΙΕΚΟΨΕ την Μνημόνευση του Λατινόφρονος Πατριάρχου του και έκαμε ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ δίχως να φοβηθεί τις ενορχηστρωμένες, εμπαθείς και συκοφαντικές κατηγορίες οι οποίες μάλιστα εκσφενδονιζόνταν μαζικώς από παντού, ιδίως όπως λένε οι Συναξαριστές από το διεφθαρμένο ιερατείο και τους αθεολογήτους “θεολόγους” ότι δήθεν “τελούσε σχίσμα και δεν έκανε υπακοή στην προϊσταμένη του αρχή…”
Σας θυμίζει αυτό κάτι σήμερα…;;; Τί έχουν να πουν οι σύγχρονοι και συμβιβασμένοι πια, δήθεν “Αντι-Οικουμενιστές”;
– ΠΟΥ πάει η θέση τους και το οφίκιό τους;
– ΠΟΥ πάει η ψυχή τους;
– ΤΙ ΛΟΓΟ θα δώσουν στην Δευτέρα Παρουσία και Παγκοσμία Κρίση;
Ξέρω, θα μου πείτε, αυτό θα πουν:
“Ξέρεις, Κύριε… να, το αποφύγαμε για “λόγους… διακρίσεως”, το αρνηθήκαμε “προς αποφυγήν σχίσματος”, επικαλεστήκαμε “υπακοή στο Γέροντά μας” (λες κι’ είν’ αυτός ανώτερος από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά) και απλά περιμέναμε την Σύγκλιση μελλοντικής Συνόδου….” Καλημέρα κι΄έφεξε! Καλημέρα Λατινόφρονη Ελλάδα, καλώς ήλθες γύφτισσα μέρα, η φωτίσασα τους εσκοτισμένους και υποδουλωμένους στην Παναίρεση του Οικουμενισμού Πατριάρχες!
Εύχομαι πραγματικά να ΜΗΝ ακούσουν εν εκείνη τη ημέρα εκείνο το φρικτό και ανατριχιαστικό “ΑΠΕΛΘΕΤΕ απ’ ΕΜΟΥ οι κατηρραμένοι εις το ΠΥΡ το εξώτερον…!!!” Ειλικρινά, ΔΕΝ το εύχομαι, για κανέναν!
Δεν τους συμφέρει όμως τους σημερινούς Αρχιερείς να βγει στη φόρα η πικρή και αυτοκαταδικαστική αλήθεια για την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ του Αγίου Γρηγορίου διότι έτσι θα αποκαλυφθεί και η δική τους ενοχή, η συμπόρευση δηλαδή, η προώθηση και κοινωνία τους μετά των κοινωνούντων και μνημονευομένων τον Πάπα!
Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό! ΜΗ περνάει απαρατήρητο! Συνεπάγεται καθαίρεση και επαναφορά στις
τάξεις των λαϊκών!!! Αλλά είπαμε, δεν έχουμε υγιές, αληθινά Ορθόδοξο και Θεοκρατικό Συνοδικό Σύστημα! Σημείο των Καιρών!
Δεν τους κολακεύει η υποχρεωτική αυτή, Αγιοπατερική Στάση έναντι των Οικουμενιστών Αρχιερέων. Για σκεφθείτε το, κάποια πολύ απλή και Θεοφοβούμενη ψυχή με υγιές Ορθοδόξο φρόνημα, δίχως γνώσεις ιδιαίτερες και θεολογικά πτυχία, πολύ χαρακτηριστικά, εντυπωσιακά και ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΑ με ρώτησε:
– “Καλά, Νίκο, εφ’ όσον ο ΙΔΙΟΣ ο Μέγας Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ΔΙΕΚΟΨΕ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΕ, τότε ΓΙΑΤΙ, δεν το καταλαβαίνω, ΓΙΑΤΙ δεν τον ακολουθούν και δεν τον μιμούνται όλοι αυτοί οι κουραστικοί και βαρετοί Πανηγυρτζήδες που θα τελέσουν λαμπρές Λειτουργίες αύριο στη μνήμη του;
* ΔΕΝ έχουν συνείδηση;
* ΔΕΝ πιστέυουν στο Θεό, στην Γραφή και στους Αγίους Πατέρες;
* ΔΕΝ φοβούνται την ΚΟΛΑΣΗ; Έλεος πια, μα… ΤΟΣΗ ΠΟΛΥ ΔΕΙΛΙΑ;;;
Και έπειτα μου θύμισε το φρικτό χωρίο της Αποκαλύψεως που καταγράφει ιεραρχικά τα στάδια των κολασμένων και λέγει ότι ΠΡΩΤΟΙ-ΠΡΩΤΟΙ στην Λίμνη του Πυρός την καιομένη, τοποθετούνται ΟΙ ΔΕΙΛΟΙ και δεν είναι καθόλου “τυχαίο” αυτό… ΔΕΙΛΙΑ!!! (Αποκ. 21, 8).
Και του απήντησα:
– Η δειλία, αγαπητέ μου, σταύρωσε τον Χριστό, δεν θα “σταυρώσει” τους Αγίους Πατέρες και τους μιμητάς αυτών όπως τον Ομολογητή και άξιο μιμητή του Αγίου Γρηγορίου, τον π. Ευθύμιο, οποίος μάλιστα φέρει επ’ ώμων και ιερό παράσημο αδίκου ψευδοκαθαιρέσεως;
ΑΥΤΟΙ δε ΤΙ; Οι σιωπηλοί και σιγανοί, ΤΙ ΕΠΑΘΑΝ και ΤΙ ΥΠΕΦΕΡΑΝ για την Ορθοδοξία; ΠΟΣΟ διώχθηκαν και φυλακίστηκαν;
“Ασφαλέστατό μου σαλονάκι, πολυθρόνα μου “Recliner”, ωραίο, άνετο και ξεκουραστικό το εκκλησιαστικό σταυροπόδι, φέρτε μου ζαχαροκάλαμο, χαρτί και καλαμάρι, να γράψω ο καλαμαράς (αφού χωνέψω πρώτα τα βασιλικά, τηγανιτά μαριναρισμένα καλαμάρια και τις γιγαντογαρίδες, και τελειώσω και τη κλεψιμεϊκη μου Κουμανταρία) ας πάρω να γράψω και κάνα άρθρο, έτσι για να “μη χαλάμε τη πιάτσα”, μιας κι’ είναι ρε αδελφέ μου ο Χαρτοπόλεμος της μόδας!”
Τους σημερινούς αρχιερείς δεν τους τιμά το γεγονός ότι Άγιος Γρηγόριος πολεμήθηκε, συκοφαντήθηκε, αναθεματίστηκε, διώχθηκε, βασανίστηκε φρικτώς από τον Παπόφιλο Πατριάρχη Ιωάννη τον ΙΔ’ Καλέκα.
Το 1343 πετάχτηκε “σα βρωμερό σκυλί” στη φυλακή των Ανακτόρων με αισχρή αγιομάχα εντολή του Πατριάρχη και αισχρή συκοφάντηση των λοιπών συνευδοκούντων διεφθαρμένων Ιεραρχών και “θεολόγων” θολολόγων των ιδιωτικών οδών…
Το 1344 καταδικάστηκε σε “ακοινωνησία” (έμμεσο αφορισμό) και ύστατο ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟ από τον άθλιο Δεσποτοκρατικό οχετό οι οποίοι σήμερα αποφεύγουν να ομολογήσουν πως ο Άγιος αποτελεί:
Α) το πιό ασφαλές και δυναμικό πρότυπο της Αγιοπατερικής μας στάσεως έναντι των οικουμενιστών ηγετών μας, και
Β) Οριοθετεί ακριβέστατα τον δικό μας ορθό και υποχρεωτικό τρόπο αντιμετωπίσεως των Λατινοφρόνων Αρχιερέων και ετεροδόξων και
Γ) καθορίζει διαχρονικά και αλάνθαστα τον απαιτούμενο αδιαπραγμάτευτο, σκληρό και αυστηρό, χωρίς ψευτοευγένειες και φιλοφρονήσεις (ίδε πως κυριολεκτικά ετσάκιζε και αποστόμωνε τον Βαρλαάμ και Ακίνδυνο) αμείλικτο τρόπο και μικρότατο χρόνο διεκπεραιώσεως των ενωτικών διαλόγων, χωρίς υπερπαρατεταμένες γενεές δεκατέσσερις και “αισχρο-βλασφημο-κατάπτυστες” εγγραφές Μέλους, (ακούς εκεί… “μέλους”) σε Παγκόσμια Σατανοσύστατα Συμβούλια “εκκλησιών” (ΠΩΣ ανατριχιάζω κάθε φορά όταν γράφω, έστω και επαναληπτικά αυτόν τον αισχρότατο, βλασφημότατο Πληθυντικό!)…
Το περίεργο πάντως και αξιοπρόσεκτο είναι, ότι η Εκκλησία μας κατά τη διάρκεια ενός εντατικού, ασκητικού, προσωπικού υποτίθεται αγώνα εναντίον της αμαρτίας και των παθών, παρουσιάζει, διατυμπανίζει και προβάλλει περιχαρώς την πρώτη κιόλας και αρχική, Θριαμβευτική και Νικηφόρα Κυριακή της Ορθοδοξίας, την Επίσημη Ονομαστική Εορτή της Ορθοδοξίας μας, την Νίκη της Ορθοδοξίας έναντι των εχθρών της!
Τώρα, την δευτέρα Κυριακή, ξαναπροβάλλει τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, παρουσιάζει πάλι τον ορθό τρόπο πολέμου των αιρετικών ΗΓΕΤΩΝ, την Διακοπή Μνημονεύσεως και την Αποτείχιση, και κυρίως τη Νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον όχι μόνο των Παπικών, αλλά των υποδουλωμένων Ιεραρχών και προδοτών της Πίστεως!
Αυτές οι δύο Κυριακές δεν μιλούν για την ηθική, το πως δηλαδή να είμαστε “καλοί καθώς πρέπει Χριστιανοί” και να βοηθούμε σα “πρόσκοποι” καλοί, μια καϋμενούλα γιαγιά να περάσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου…
Δεν μιλούν για θηλυπρεπείς αγάπες και πλανεμένες Αγαπολογίες.
Αναφέρονται στην Αλήθεια, στο Δόγμα, στην Αίρεση και στην καταπολέμησή της. Καταγράφουν τα δεινά και τον πόλεμο που πέρασαν οι Άγιοι για την υπεράσπιση της Αληθείας. Σήμερα, οι άχαροι-χαροκαμμένοι-Οικουμενιστές τους αποκαλούν κοροϊδευτικά “αμήντορες”. Ας τους θυμίσουμε όμως πως ο “σχισματικός” Γρηγόριος είναι σήμερα ΑΓΙΟΣ και τιμάται παγκοσμίως, ευφροσύνως και υπερεξόχως διά την ΣΤΑΣΗ του ακριβώς έναντι των ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΩΝ στην Πίστη!
Εμείς οι εν Κυρίω Αποτειχισθέντες, δεν έχουμε τέτοια αξίωση ή βλέψη για αγιοκατάταξη, άπαγε!. Επίβλεψον Κύριε εξ’ ουρανού και ίδε την αμαρτωλότητα, μηδαμινότητα και αναξιότητα ημών… Αλλά τουλάχιστον τηρούμε ανόθευτη την Πίστη. Δεν θάβουμε το τάλαντο ούτε αναλωνόμαστε σε ηθικολογίες.
Καλά όλα αυτά, αλλά χωρίς την Αλήθεια, χωρίς την Ορθή Πίστη και Αποδεκτή Λατρεία, χωρίς την απαραίτητη Ομολογία και τον αναγκαιότατο Αντιαιρετικό Αγώνα, είν’ όλα μάταια, κοσμικά, ανθρωποκεντρικά.
Ο Χριστοκεντρικός Ορθόδοξος Πιστός:
* δεν συμβιβάζεται με τον κόσμο,
* δεν υποχωρεί στα της Πίστεως εν ονόματι μιας διαπολυπολιτισμικής αντιθέου ομονοίας και ψευδοδιαθρησκειακής, οικουμενιστικής ενώσεως,
* δεν επικαλείται “οικονομία” στα Δόγματα για να εφησυχάσει την συνείδησή του και να καταπνίξει τις τυρρανικές του τύψεις, για να καλύψει την καταπάτηση Κανόνων με αντορθόδοξα απαγορευμένα συλλείτουργα και τις ανεπίτρεπτες, ανευλόγητες συμπροσευχές,
* δεν διατείνεται αρρωστημένες υπακοές εις βάρος των εντολών του Κυρίου, ούτε θέτει γνώμες γερόντων υπεράνω εντολών των Αγίων Πατέρων και Διαχρονικών Ιερών Κανόνων.
Αυτό που ξεχωρίζει τον Ορθόδοξο Πιστό από κάθε άλλο αιρετικό, εντός και εκτός της Εκκλησίας, δεν είναι απλώς το Σύμβολο της Πίστεως, το “Πιστεύω!” Βλέπουμε σήμερα ακόμη και Σατανολάτρες, Μασόνους και Παπικούς να το απαγγέλουν! Το δέχονται κι’ οι Προτεστάντες.
Θυμάμαι που έβλεπα τον Αρχιμασώνο στην ΕΡΤ να “απαγγέλει” (ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ) το “Πιστεύω” σε αναμετάδοση Θείας Λειτουργίας… και σοκαριζόμουν στην αποκρουστική, σατανιστική αυτή “θέα”… και “Θεά” του Οικουμενισμού!
Σημασία έχει και προέχει η αποδοχή της ιστορικής συνεχείας του Συμβόλου:
1. το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, (που υποκριτικώς αναγινώσκεται),
2. τα Αναθέματα (που βλασφήμως και αντικανονικώς καταργήθηκαν)
3. η Διακοπή Μνημονέυσεως (για Ιερείς) και
4. η Αποτείχιση (για Ιερείς ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ),
5. η Στάση, η καταπολέμηση και η Απομάκρυνση των Αγίων Πατέρων από τους αιρετικους, (που σήμερα βαφτίζεται ως “σχίσμα”),
6. οι Βίοι, τα Συγγράματα και τα Βιώματα των Αγίων Πατέρων που ερμήνευσαν το Ευαγγέλιο όχι μόνο με λόγια αλλά με έργα, με διωγμούς, με φυλακίσεις και κατατρεγμούς, με καταδίκες και αφορισμούς, με βάσανα και θυσίες. Όλα χάριν της Αγίας Ορθοδοξίας, όχι χάριν μιας αρρωστημένης υπακοής προς τον Λατινόφρονα ηγούμενό τους.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Μέγας αυτός Πατέρας, τρεις φορές εξορίστηκε και πέθανε εν εξορία. Από ποιούς; Από ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ! Για αυτό και είπε τον φοβερότατο, τελευταίο σχεδόν λόγο:
“Δε φοβήθηκα τίποτε άλλο στη ζωή μου όσο τους Επισκόπους, πλην ελαχίστων!”
Τιμή ενός Αγίου σημαίνει μίμηση αυτού του Αγίου, της ζωής του και της διδασκαλίας του. Οι μοντέρνοι “πιστοί” θα κάνουν περίλαμπρες Θείες Λειτουργίες στη Μνήμη του Αγίου Γρηγορίου αλλά θα αρνηθούν να ακολουθήσουν το διαχρονικό παράδειγμά του, για να μην χαλάσουν τις καλές σχέσεις τους με την κοσμικοποιημένη φανφαρομανή ιεραρχία.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς δεν ασχολήθηκε μόνο με τις “ησυχαστικές έριδες” (μαλώματα), αυτά είναι στημένα φράγκικα παραμύθια. Ο Παπόφερτος και βλάσφημος Βαρλαάμ ο Καλαβρός και ο Επικίνδυνος Ακίνδυνος, στόχευαν στην υποδούλωση των Ορθοδόξων με το να διαφθείρουν σταδιακά τα Δόγματα, να αλλοιώσουν ύπουλα την Πίστη.
Η Γιορτή του Αγίου Γρηγορίου μιλά, δια-φημίζει και προωθεί την σθεναρή και ηρωϊκή αντίσταση των Ορθοδόξων ενάντια στις απανωτές προκλήσεις επιθέσεις των Παπικών, των Οικουμενιστών και των Συνευδοκούντων αυτών!
Εξαίρει την αντίσταση εναντίον των Λατινοφρόνων ξεπουλημένων ηγετών που απειλούν και διώκουν καθέ αντιστεκόμενο, κάθε Αποτειχιζόμενο και κάθε αποτολμούντα να κάνει Διακοπή Μνημονεύσεως λόγω αιρέσεως που κηρύσσεται δημοσίως, “γυμνή τη κεφαλή”. Τα αντίποινα σκληρά. “Δεύτε προς Με, εις το μαρτύριον” λέγει ο Χριστός. “Όσοι πιστοί…” λέγει ο Άγιος Γέρων Αυγουστίνος!
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κήρυξε υποχρεωτική Αποτείχιση και Διέκοψε το Μνημόσυνο του αιρετικού Πατριάρχου, και μάλιστα ΠΡΙΝ από Συνοδική Διαγνώμη!
Επίσης, τον ακολούθησαν οι πλείστοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί! Τον ακολούθησαν και οι Αγιορείτες! Περαιτέρω κήρυξε πως “όποιος ιερέας ή Λαϊκός κοινωνεί με τον Πατριάρχη δεν είναι Ορθόδοξος αλλά αιρετικός!” Όπως γίνεται σήμερα…
Και ο Πατριάρχης θίχτηκε και Αναθεμάτισε τον Άγιο Γρηγόριο! Δέστε το αβυσσαλέο ιστορικό κείμενο:
«Τον Παλαμάν και τους ομόφρονας αυτού, (μέχρις και ημών σήμερον)…τολμήσαντας ακανονίστως και ακρίτως αποκόψαι το μνημόσυνόν μου, τω από της ζωαρχικής και Αγίας Τριάδος δεσμώ καθυποβάλλομεν, καί τω αναθέματι παραπέμπομεν. Ιωάννης ελέω Θεού (μη χάσεις!) αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας Ρώμης (αδελφόδουλη της Ιταλοπαπικης Ρώμης) καί οικουμενικός Πατριάρχης» (P.G. 150, 863D).
* Πόσοι προδότες ιερείς και πουλημένοι θεολόγοι τότε, βγήκαν και κήρυξαν αρρωστημένη υπακοή στον Πατριάρχη, όπως κάνουν και πάλι σήμερα!
* Πόσοι περιφρονούν τους Αγίους Πατέρες και ατιμάζουν τη Μνήμη τους.
* Πόσοι αυτοαποκαλούνται “Μεταπατερικοί” διότι θεωρούν το μηδαμηνό, τρισάθλιο εαυτό τους καλύτερο, σοφώτερο και αγαπητικότερο από τους Πατέρες που κληρονόμησαν σε μας την διάσπαση, την διαίρεση.
Κι’ έρχονται τώρα οι Λαγνο-Οικουμενιστές να “διορθώσουν τα λάθη”, να επανορθώσουν τις αποτυχίες των πρώτων Πατέρων και να πετύχουν αυτό που απέτυχαν αυτοί, οι Αποτυχημένοι, την Ένωση και υποταγή στον Πάπα! Και σιγά σιγά το καταφέρνουν, “ημών κοιμωμένων…”
Και προσυπογράφει ο Άγιος Γρηγόριος:
“Όσοι είναι με την Εκκλησία του Χριστού, είναι με την (Ορθόδοξη) Αλήθεια. Και όσοι δεν είναι με την Αλήθεια, δεν είναι στην Εκκλησία του Χριστού, όσον κι’ εάν λένε χοντρά ψέματα και αποκαλούν τους εαυτούς τους και αναμεταξύ τους “ιερούς ποιμένες και Αρχιποιμένες”. Εμείς ΔΕΝ μάθαμε να προσδιορίζουμε την Ορθοδοξία σύμφωνα με πρόσωπα (και μάλιστα αιρετικά) αλλά με την Αλήθεια και την ακρίβεια σην Πίστη!” (Αναίρεσις γράμματος Ιγνατίου Αντιοχείας, ΕΠΕ 3, 606).
Τα ακούτε ιερείς της Μελβούρνης και ιερείς της γης;
Μη προσκυνάτε πρόσωπα, ΜΗ γίνεστε προσωπολάτρες. Ο Ηγούμενός σας (αν και ανύπαρκτος) μνημονεύει τον Βαρθολομαίο (σημερινό “Καλέκα”) ο οποίος μνημονεύει τον Αιρεσιάρχη Πάπα! Και σεις δεν έχετε πρόβλημα και κοινωνείτε μαζί του, να μη χαλάσετε τις σχέσεις σας, μη χάσετε τις θέσεις σας, την εύνοιαν και ευμένειαν Δεσπότου…
Ακούσατε και πάλιν τον Άγιο Γρηγόριο που εντέλεται αυστηρώς:
“Να αποφεύγετε τελείως τους αρχιερείς που δεν παραδέχονται τους Πατέρες! Να φεύγετε από αυτούς όπως τα φίδια! Διότι αυτά που μας δαγκώνουν μας θανατώνουν πρόσκαιρα ενώ αυτοί (οι Οικουμενιστές) χωρίζουν την ψυχή μας από το Θεό! Να τους αποφεύγετε με κάθε δύναμη και να καταφεύγετε σε αυτούς που συμφωνούν με τις Αγιοπατερικές Παραδόσεις! (ΕΠΕ, 10,356).
Κατά τα άλλα σας φταίει ο Πανταζής, και ως “σχισματικό” τον συκοφαντείτε. Και “κοκορεύεστε” πως πρόσωπο Θεού θα δείτε!
Κατά τα άλλα θα “γιορτάσετε” τον Άγιο Γρηγόριο και θα φιλήσετε τα πόδια των προσκυνημένων στον Πάπα. Σας φταίνε οι Αποτειχισμένοι. Στέκονται εμπόδιο στη φαύλη Δεσποτοκρατία και ξυπνούν την συνείδηση των Ορθοδόξων με:
• αντίσταση
• αντίδραση
• απομάκρυνση
• αποστασιοποίηση
• αγώνα και πόλεμο Θεϊκό που δεν έχει καμία σχέση με το “Τζιχάντ”, την τρομοκρατική επικράτηση του Ισλαμισμού διά της Βίας, αλλά
• τη βίωση διωγμών εκ των έσω,
• την πραγμάτωση του δεσποτοκρατικού ενδομαρτυρίου,
• την προστασία και διατήρηση της Ορθοδόξου Αγιοπατερικής Διδασκαλίας, και τέλος
• την διασφάλιση της Αγίας μας Ορθοδοξίας!
Ας με ελεήσει ο Προφητάναξ Δαυίδ, μία μικρή, επίκαιρη παράφραση:

“Ότι κρείσσων ημέρα μία εν ταις της Αποτειχίσεως αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας εν τω οικουμενιστικώ, λατινόφρονι ναώ Σου· εξελεξάμην παραρριπτείσθαι, αποτειχίζεσθαι εν τω οίκω του Θεού μου μάλλον ή οικείν με εν σκηνώμασιν Οικουμενιστών. Ότι έλεος και αλήθειαν και ομολογίαν αγαπά Κύριος ο Θεός, χάριν και δόξαν δώσει, τοις Αποτειχιζομένοις διά την δόξαν Αυτού, την αγάπην και την Αλήθειαν Αυτού! Γένοιτο!” (Ψαλμος 83, 11-12).
Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση στις 3/15/2014 09:10:00 μ.μ.