Καθηλωτικός ο καθηγητής κ. Δημ. Τσελεγγίδης στη χθεσινή ομιλία του με θέμα «Δόγμα και ζωή, μία αδιάρρηκτη συνύπαρξη»
27 Νοεμβρίου 2016
Μέσα
στο κατάμεστο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Καλαμπάκας, πραγματοποιήθηκε
με μεγάλη επιτυχία το απόγευμα του Σαββάτου η εκδήλωση του Συλλόγου
ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ με θέμα: «Δόγμα και ζωή, μία αδιάρρηκτη συνύπαρξη»,
με ομιλητή τον Καθηγητή Δογματικής Θεολογίας του Α.Π.Θ. κ. Δημήτριο
Τσελεγγίδη.
Ο κ. Τσελεγγίδης είναι γνωστός και ιδιαίτερα δημοφιλής στους
εκκλησιαστικούς κύκλους και η παρουσία του στην πόλη μας αποτέλεσε
σημαντικό γεγονός για όλο τον νομό και προσέλκυσε πλήθος κόσμου, ιερέων,
μοναχών και πολλών παλαιών φοιτητών του από την περιοχή μας.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης
Τρικάλων, ο Δήμαρχος Καλαμπάκας, πολλοί Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί
Σύμβουλοι, εκπρόσωποι στρατιωτικών αρχών και φορέων, ανώτατοι δικαστικοί
και πολλοί άλλοι.
Ο ομιλητής συνεπήρε με το λόγο του και καθήλωσε πραγματικά το
ακροατήριο, το οποίο παρέμεινε επί αρκετές ώρες συμμετέχοντας ενεργά
στην συζήτηση που ακολούθησε. Ο λόγος του Καθηγητή ακέραιος, μεστός και
εμπειρικός, καρπός προσωπικών βιωμάτων, εξέπεμψε γνησιότητα και κέρδισε
τους ακροατές. Ο ίδιος, άλλωστε, θεωρεί τον εαυτό του ταπεινό διάκονο
της ορθόδοξης εμπειρικής παράδοσης της Εκκλησίας
μας, αποστασιοποιούμενος απόλυτα από την εκφορά ενός στείρου και ψυχρού
ακαδημαϊκού λόγου.
Ο κ. Καθηγητής ανέπτυξε με αδιάσειστα θεολογικά και εκκλησιολογικά
επιχειρήματα το θέμα του, καταδεικνύοντας την σχέση της ορθής πίστεως
και της ζωής του πιστού εντός της Εκκλησίας. Επικέντρωσε το λόγο του στο
επίμαχο, όσο και πολύ επίκαιρο, θέμα του Οικουμενισμού. Σημείωσε πως ο
εκκοσμικευμένος δυτικός τρόπος ζωής αποτελεί την κύρια αιτία κάθε
ετεροδοξίας, αλλά και της σύγχρονης παναίρεσης του Οικουμενιστικού
συγκρητισμού, αφού η εσφαλμένη ζωή είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει κάποτε
και στην εσφαλμένη πίστη.
Σημείωσε ότι η Εκκλησία μας, ως ασφαλές κριτήριο για έναν σταθερό
προσανατολισμό ορθής πίστεως και αγιοπνευματικής ζωής, έχει πάντοτε τους
χαρισματικούς φορείς της, τους αγίους, κληρικούς, μοναχούς ή ακόμα και
λαϊκούς, που πάντοτε και σε κάθε εποχή αναδεικνύει ο Θεός, για να
αποτελούν σημείο αναφοράς για όλους εμάς τους υπολοίπους πιστούς.
Αυτούς μας κάλεσε ο κ. Καθηγητής να ακολουθούμε, ώστε «επόμενοι τοις
αγίοις πατράσι» να είμαστε ασφαλείς και αισιόδοξοι ότι δεν κινδυνεύουμε,
για να προσορμιστούμε στη Βασιλεία του Θεού.
Στην συζήτηση που ακολούθησε κυριάρχησαν τα ερωτήματα αναφορικά με
την Σύνοδο της Κρήτης και τον οικουμενισμό. Στις απαντήσεις του ο κ.
Καθηγητής υπήρξε ιδιαίτερα κριτικός στις αποφάσεις της Συνόδου της
Κρήτης, η οποία όπως τόνισε δεν ήταν ούτε Αγία ούτε Μεγάλη, συγκροτήθηκε
με ένα πρωτόγνωρο τρόπο, χωρίς την συμμετοχή όλων των Επισκόπων και
χωρίς την παροχή δικαιώματος ψήφου σε όσους συμμετείχαν.
