Γιατί πρέπει να γίνει το τέλος του κόσμου και η ανακαίνιση της δημιουργίας;
Οι Άγιοι πατέρες λέγουν ότι για τέσσαρες αιτίες πρέπει να γίνει το τέλος του κόσμου και της Μελλούσης Κρίσεως.
Για να φανερωθεί η δικαιοσύνη του Θεού.
Για να φανερωθεί η αδικία των ανθρώπων, ενώπιον των εντολών του Θεού.
Για να τιμωρηθεί η αμαρτία και η ανομία του κόσμου.
Για να αμειφθούν τα καλά έργα των δικαίων.

Τι πρέπει να γνωρίσουμε για τον αριθμό 666 για τον οποίον ομιλεί ο απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης στο 13,18 κεφάλαιο της Αποκαλύψεως;
Ο αριθμός 666, είναι ένας αριθμός συμβολικός και αποκαλυπτικός τον οποίο μεταφράζει ως εξής ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. Το πρώτο νούμερο συμβολίζει την παράλογη επιθυμία, δηλαδή την αχαλίνωτη εξάπλωση της ακολασίας και παντός σαρκικού πάθους, κατά τον έσχατο αιώνα.
Το δεύτερο νούμερο συμβολίζει άλλα φοβερά πάθη, όπως την ασυγκράτητη Οργή, η οποία θα κυριαρχήσει στο κόσμο, κατά τους έσχατους καιρούς. Δηλαδή την έξαψη της μέχρι εγκλήματος κακίας, τον άνευ ευσπλαχνίας και αιτία φόνο αθώων ανθρώπων , όπως τρομοκρατία, έκτρωσης κλπ.
Το τρίτο νούμερο συμβολίζει αλλά αποκαλυπτικά πάθη όπως την παράλογη φαντασία με την οποία εξαπατάτε η ανθρωπότητα στους έσχατους καιρούς.
Οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να ζήσουν χωρίς της αυταπάτη του λογικού, γιατί με αυτό το τρόπο ο διάβολος εισχωρεί ευκολότερα και ανεπαίσθητα στην καρδιά του ανθρώπου. Πριν το τέλος του κόσμου οι άνθρωποι δεν θα έχουν στην καρδιά τους την πνευματική αίσθηση. Δεν θα έχουν ζήλο πλέον για την εκκλησία, την προσευχή, την ανάγνωση ψυχωφελών βιβλίων, την νηστεία, την εκτέλεση καλών έργων.
Επειδή η καρδιά τους θα είναι έρημη από κάθε ιερό και όσιο, θα ζουν μόνο με τις υλικές αισθήσεις, με τους επαίνους του κόσμου, για το θεαθήναι στους άλλους, με εγωιστική φαντασία. Όπως το λέγει ο προφήτης Ησαΐας «Εισήλθε ο θάνατος ταις θυρίσι δηλαδή τις αισθήσεις ημών». Αυτοί που θα απομακρυνθούν από την αληθινοί στο Χριστό πίστη θα λάβουν στο μέτωπο και στα χέρια τους, δηλαδή στο νου, στην θέληση, στην σκέψη και στα έργα τους το σημείων των τριών ομοίων αριθμών το 666, δηλαδή τα πάθη που συμβολίζονται με αυτά.
Θα αιχμαλωτισθούν και στα τρία μέρη της ψυχής από τον σατανά, στο νου , στην θέληση, στην καρδιά.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα κάνουν με το χέρι τους και την καρδιά τους το σημείο της νίκης και σωτηρίας, τον ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ.
Ενώ οι καλοί χριστιανοί θα τιμούν τον Τίμιο Σταυρό, θα διώκονται και θα μισούνται από όλα τα έθνη χάριν του ονόματος; Του Χριστού. Αλλά ο «υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται».
Ο Σοφός Σολομών λέγει ότι η ανομία θα ερημώσει όλη την γη και θα ανατρέψει το θρόνο των δυναστών. Συνεπώς όχι τα όπλα θα ερημώσουν τις ψυχές των ανθρώπων και ολόκληρο τον κόσμο, αλλά η αμαρτία.
Ενώ ο ΆΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ λέει ότι από την κοιλία θα αρχίσει ο αντίχριστος να πολεμά τους ανθρώπους, δηλαδή με την πείνα.
Άλλοι θείοι Πατέρες λέγουν, ότι στην Μέλλουσα Κρίση, θα ηχήσουν οι σάλπιγγες των αγγελικών ταγμάτων, τα οποια έχουν τεθεί ως φύλακες των Χωρών και των διαφόρων τόπων του κόσμου, που θα είναι αναρίθμητες, για να καλέσουν τους λαούς σε Κρίση, όπως λέει ο προφήτης Δαβίδ «Κληθήσεται ο ουρανός ενώ και η γη κάτω (δηλαδή, οι άγιοι του παραδείσου και οι ψυχές των αμαρτωλών από την κόλαση) του επιλέγειν τον λαόν αυτού».
Και τόσο δυνατά και φοβερά θα κτυπήσουν οι σάλπιγγες, ώστε θα τρομοκρατήσουν τους ευρισκόμενους στον Άδη και στον παράδεισο, ώστε να εξέλθουν για την Μέλλουσα Κρίση.
Ενώ ο τόπος της έσχατης Κρίσης θα γίνει, λέγουν οι Άγιοι Πατέρες, στον αέρα πάνω από την Ιερουσαλήμ. Όπου σταυρώθηκε ο Σωτήρ για την σωτηρία του κόσμου, ώστε όλοι «όψονται όν εξεκέντησαν».
Τότε θα φανερωθεί στον ουρανό το σημείο του Υιού του άνθρωπου, δηλαδή ο Τίμιος Σταυρός κα τότε «κόψονται πάσαι οι φυλαί της γής» γιατί δεν πίστεψαν στον Χριστό.

Με το τέλος του κόσμου θα γίνει καταστροφή του σύμπαντος ή μόνο ανακαίνιση αυτού;
Δεν θα καταστραφεί τελείως ο υλικός κόσμος, δηλαδή ολόκληρο το σύμπαν, αλλά μόνο θα ανακαινισθεί κατά τον λόγο του προφήτη Δαβίδ, ο οποίος λέγει «Εξαποστέλλεις το Πνεύμα Σου και κτισθήσονται και ανακαινιείς το πρόσωπο της γής». (ψαλμός.103,31) και (Β ΠΕΤΡΟΥ. 3,13). Γι΄ αυτό οι Άγιοι Πατέρες αποφάνθηκαν ότι, «Οποίος θα πει στο τέλος του κόσμου θα καταστραφεί ολόκληρο το σύμπαν, δηλαδή η δημιουργία του κόσμου, να αναθεματίζεται».
Πόσες αποκαταστάσεις και ανακαινίσεις του κόσμου γνωρίζει η Εκκλησία του Χριστού;
Η ορθόδοξη εκκλησία αναγνωρίζει τρεις αποκαταστάσεις. Πρώτη είναι η δημιουργία του κόσμου σε έξι μέρες.
Δεύτερη ανακαίνιση του κόσμου είναι η εξαγορά του ανθρωπίνου γένους με την επί του Σταυρού θυσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ενώ η Τρίτη αποκατάσταση που θα είναι γενική σε όλο τον κόσμο , θα γίνει στην συντέλεια των αιώνων, όταν ο θεός θα φτιάξει καινούργιο ουρανό και γη (Β Πέτρος. 3,7 και Αποκ. 21,1).

Τι πρέπει να γνωρίζουμε εμείς για την Ανάσταση του Χριστού;
Η Ανάσταση του Χριστού είναι το θεμέλιο της σωτηρίας και της πίστεως μας. Αυτή είναι ο στέφανος του Άγιου Ευαγγελίου, γιατί χωρίς την Ανάσταση δεν υπάρχει ανάσταση ούτε ζωή, ούτε αναγέννησις και σωτηρία του κόσμου.
Η Ανάσταση του Χριστού προλέγεται από τους προφήτες από τον Ίδιο σε πολλά χωρία του Ιερού Ευαγγελίου και ήταν αναγκαία για την συγχώρεση των αμαρτιών (Α. ΚΟΡ.15,17) και για την ενίσχυση της πίστεως (Α ΚΟΡ. 15,17 και Α ΠΕΤΡ. 1,21).

Βάσει ποιου νόμου θα κριθούν όλες οι φυλές της γης;

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης λέει ότι βάσει τεσσάρων νόμων θα κριθούν οι άνθρωποι κατά το φοβερό εκείνο δικαστήριο.
Α). Όσοι έζησαν από τον Αδάμ μέχρι της παραδόσεως του νόμου στο όρος Σινά, θα κριθούν από τον Χριστό με βάσει τον νόμο της συνειδήσεως, που δόθηκε στον άνθρωπο από την γέννηση του, και ονομάσθηκε ηθικός νόμος της φύσεως.
Β). Ο δεύτερος νόμος με τον οποίο θα κριθούν οι προ Χριστού άνθρωποι και όλοι όσοι δεν γνώρισαν τον Χριστό, είναι ο νόμος των κτισμάτων ολοκλήρου της δημιουργίας, η οποια είναι πάντοτε ενώπιον μας και μας λέει ότι τα πάντα κατασκευάσθηκαν τόσο θαυμαστά από ένα αόρατο και παντοδύναμο Νου, τον Θεό.
Ο ορατός κόσμος λέει ο Μέγας Βασίλειος είναι το σχολείο των λογικών ψυχών, είναι το άγραφο βιβλίο των ανθρώπων.
Γ). Ο τρίτος νόμος, κατά τον οποίον θα κριθούν μόνο οι εβραίοι, είναι ο γραπτός νόμος του Μωυσέως, ο οποίος δόθηκε σ’αυτόν στο όρος Σινά.
Δ) Ο τέταρτος νόμος της Χάριτος η του Ευαγγελίου, δοσμένος σε εμάς από τον Χριστό, βάσει του οποίου θα κριθούν όλοι οι χριστιανικοί λαοί.
Εάν κάποιος αρνηθεί το χριστιανικό Βάπτισμα γίνεται αποστάτης και δεν συγχωρείται στον αιώνα, ενώ στην Μέλλουσα Κρίση θα τιμωρηθεί σκληρότερα από ένα ειδωλολάτρη, ο οποίος δεν γνώρισε τον Χριστό. Οι Άγιοι Πατέρες λέγουν ότι οι ειδωλολάτρες δεν θα μπορέσουν να έλθουν εύκολα στην πίστη του Χριστού, γιατι δεν γνώρισαν τον Θεό.
Επίσης λέγουν ότι όσοι αμάρτησαν απέναντι του νόμου της Χάριτος σαν χριστιανοί, βαρύτερα και σκληρότερα θα παιδευτούν από τους ειδωλολάτρες εκείνους που έσφαλαν κατά τον φυσικό νόμο.

Γιατί εξετάζονται στην Μέλλουσα Κρίση μόνο τα έργα της ελεημοσύνης και όχι τα άλλα έργα, όπως λέγει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο;

Να μην λέμε ότι στην έσχατη κρίση δεν θα κριθούμε και για τα αλλά έργα. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου που λέει «Λέγω γαρ υμίν ότι εάν μη περισσεύει η δικαιοσύνη υμών πλείων των γραμματέων και φαρισαίων, ου μη εισέλθητε εις στην βασιλεία των ουρανών»(Ματθ. 5,20).
Να θυμόμαστε ότι η βασιλεία των ουρανών είναι για τους πτωχούς κατά το πνεύμα(Ματθ.5,3) και αυτών που διώκονται για την δικαιοσύνη του θεού(Ματθ.5,10)
Να σκεπτόμαστε ότι μόνο όσοι φτάσουν στην ακακία και καθαρότητα των νηπίων θα εισέλθουν στην βασιλεία του Θεού(Ματθ.18,3 και 19,4)
Μην ξεχνάμε ότι «δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλεία των ουρανών»(Πραξ.14,22).
Ενώ ο άγιος Απόστολος Παύλος λέγει «ΟΥΤΕ ΠΛΕΟΝΕΚΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΛΕΠΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΜΕΘΥΣΟΙ, ΟΥ ΛΟΙΔΟΡΟΙ, ΟΥΧ ΑΡΠΑΓΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΘΕΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΣΙΝ (Α ΚΟΡ.6,10).
Και αλλού λέει «ΜΗΝ ΠΛΑΝΑΣΘΕ . ΟΥΤΕ ΠΟΡΝΟΙ, ΟΥΤΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΑΙ, ΟΥΤΕ ΜΟΙΧΟΙ, ΟΥΤΕ ΜΑΛΑΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΘΕΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΣΙ).
Ενώ στην προς Εφεσίους υποστηρίζει τα ίδια πράγματα λέγοντας «ΤΟΥΤΟ ΓΑΡ ΕΣΤΕ ΓΙΝΩΣΚΟΝΤΕΣ, ΟΤΙ ΠΑΣ ΠΟΡΝΟΣ Η ΑΚΑΘΑΡΤΟΣ Η ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΣ, ΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗΣ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΝ ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ».
Ενώ στην Αποκάλυψη αναφέρεται «ΤΟΙΣ ΔΕ ΔΕΙΛΟΙΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΟΙΣ ΚΑΙ ΕΒΔΕΛΥΓΜΕΝΟΙΣ ΚΑΙ ΦΟΝΕΥΣΙ ΚΑΙ ΠΟΡΝΟΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΙΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΑΙΣ ΚΑΙ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΨΕΥΔΕΣΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗ ΚΑΙΟΜΕΝΗ, ΕΝ ΠΥΡΙ ΚΑΙ ΘΕΙΩ, Ο ΕΣΤΙΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ» (ΑΠΟΚΛ.21,15).
Και ο Κύριος λέγει ΄τι «ΠΑΝ ΡΗΜΑ ΑΡΓΟΝ Ο ΕΑΝ ΛΑΛΗΣΩΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΑΠΟΔΩΣΟΥΣΙ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΛΟΓΟΝ ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΕΩΣ» (ΜΑΤΘ.12,36).
Έτσι λοιπόν, για όλα τα καλά και κακά έργα θα εξετασθούμε στην Μέλλουσα Κρίση.
Και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος , όταν αναφέρει ότι θα κριθούμε βάσει των έξι έργων της ελεημοσύνης(Ματθ.25,34-35), να εννοούμε ότι η ελεημοσύνη είναι μια από τις θυγατέρες της αγάπης, όπως λέγει και ο Απόστολος Παύλος ότι « Η αγάπη…..χρηστεύεται»(Κολ3,14) να σκεφτόμαστε ότι με την αγάπη προς τον θεό και τον συνάνθρωπο, πηγάζουν όλα τα αγαθά έργα και ότι όποιος έχει τελεία αγάπη εκείνος έφτασε στο πλήρωμα του Νόμου(Ρωμ.13,8-10).
Γιατί στην ψυχή του έχει περισσότερο τα καλά έργα από τα οποία ουδέποτε εκπίπτει(Α Κορ.13,8).
Επειδή η αγάπη περιέχει όλα τα καλά έργα.
Γι’ αυτό θα ρωτήσει ο Κύριος στην Κρίση μόνο για την ελεημοσύνη, γιατί ο ελεήμων είναι πηγή της αγάπης προς τον Θεό και τους ανθρώπους και εργάτης όλων των αγαθών έργων.

Πόσα είναι τα είδη της χριστιανικής ελεημοσύνης;
Η χριστιανική ελεημοσύνη είναι δυο ειδών, σωματική δηλ. υλική και πνευματική. Και οι δυο αυτές ελεημοσύνες πηγάζουν από την αγάπη για το Θεό και τον πλησίον.

Ποια είναι τα σπουδαιότερα έργα της υλικής ελεημοσύνης;

Είναι αυτά, που ανέφερε ο Κύριος στην παραβολή της Μελλούσης Κρίσεως(Ματθ.25,34-35), και συγκεκριμένα.
Να τρέφουμε τους πεινασμένους, να ποτίζουμε τους διψασμένους, να ντύνουμε τους γυμνούς, να κάνουμε επισκέψεις στους ασθενείς και φυλακισμένους, να αναπαύουμε τους ξένους και λυπημένους κλπ.

Ποια είναι τα έργα της πνευματικής ελεημοσύνης;
Να επαναφέρουμε στην αληθινή πίστη τους άπιστους και αιρετικούς. Να οδηγούμε στην μετάνοια τους αμαρτωλούς και απομακρυσμένους από το Θεό. Να διδάσκουμε το αγαθό στους αμαθείς, να παρηγορούμε και να συμβουλεύουμε τους απελπισμένους, τους λυπημένους, τους ασθενείς. Να προσευχόμαστε για τους συνανθρώπους μας, δηλαδή για κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη, να συγχωρούμε αυτούς που μας έφταιξαν και μας εκδικήθηκαν και να μην ανταποδίδουμε το κακό(Ματθ.5,44-48).

Η προσευχή για τον πλησίον είναι ένα καθήκον ή έργο ελεημοσύνης;
Είναι και τα δύο. Γιατί όλα τα καλά έργα είναι ένα καθήκον των χριστιανών ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων. Η προσευχή για τον πλησίον είναι μια απόδειξη της χριστιανικής μας αγάπης(Β. Κορ.9,14) και ένα πνευματικό καθήκον κάθε μέλους της ορθόδοξης εκκλησίας του Χριστού.(Εφες.6,18).
Όπως και να εξετάσουμε το πράγμα, είμαστε υποχρεωμένοι να βοηθάμε τον πλησίον μας με την προσευχή, με τον λόγο, με την συμβουλή, την τροφή, τα χρήματα και όποιο τρόπο μπορούμε και υπάρχει ανάγκη.

Πως μπορεί να κάνει ελεημοσύνη ο φτωχός που δεν έχει να δώσει ελεημοσύνη η χρήματα;

Εάν κάποιος είναι φτωχός και δεν έχει να δώσει στον έχοντα ανάγκη, αυτός είναι απαλλαγμένος της υλικής ελεημοσύνης, γιατί εάν δεν έχουμε δεν θα μας ζητηθεί λέγει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Ενώ πνευματική ελεημοσύνη, μπορεί οποιασδήποτε και υποχρεούται να κάνει για το πλησίον. Δηλαδή να προσευχόμαστε για τους πονεμένους ανθρώπους, να τους παρακινούμε να πηγαίνουν στην εκκλησία κλπ.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες αιτίες των αμαρτιών στο κόσμο;

Οι μεγαλύτερες αιτίες που οδηγούν τους περισσοτέρους χριστιανούς στην απώλεια είναι «Το κρασί και γενικώς τα ποτά, οι γυναίκες, ο πλούτος, η απιστία στο Θεό και η τέλεια υγεία του σώματος, όπως λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος (λόγος 5). Εάν αποφύγουμε αυτές τις αιτίες με την βοήθεια του Θεού, θα λυτρωθούμε από τις αμαρτίες και τον θάνατο.

Ο αιώνας μας διακρίνεται για μια γενική αδυναμία της πίστεως στον Χριστό κα της χριστιανικής ζωής. Ποιος είναι ο αρχικός λόγος της αδυναμίας της πίστεως μας σε αυτό τον κόσμο;

Ο πρώτος λόγος της αδυναμίας της πίστεως μας είναι ένας. Η αύξηση της ανομίας στους ανθρώπους.
Η πίστη ελαττώθηκε λόγω κυρίως των παρακάτω αμαρτιών.
Από την υπερηφάνεια, την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην λογική τους, από την οποια γεννιούνται οι αιρέσεις, η παρακοή στο λόγο του Ευαγγελίου και στους ποιμένες της Εκκλησίας, η αποξένωσης των χριστιανών από την Εκκλησία, η έλλειψη ενάρετων ποιμένων, η μέθη η ασωτία κ.λ.π.
Αυτή την αλήθεια μας την λέει ο ίδιος ο Κύριος, όταν λέει «Και δια το πληθυνθήναι την ανομία ψυγήσεται η αγάπη των πολλών» (ΜΑΤΘ. 24,12).
Οι χριστιανοί που διασπάσθηκαν οριστικά από την Εκκλησία εναντιώνονται στα ορθόδοξα και αποστολικά δόγματα της πίστεως μας και δημιούργησαν μια πλανεμένη περί πίστεως διδασκαλία, αυτοί ονομάζονται αιρετικοί. Οι αιρέσεις στην Εκκλησία υπήρχαν και από την αρχή ακόμη της κηρύξεως του Ευαγγελίου στο κόσμο και θα υπάρχουν μέχρι την συντέλεια των αιώνων. Με αυτές είναι τόσο ριζωμένη η απιστία των ανθρώπων, όσο και ένα δυνατό αποκαλυπτικό στοιχείο.