Περιλαμβάνει κείμενα κοινωνικά και θεολογικά που είναι εμποτισμένα στο πνεύμα της ορθόδοξης ανατολής και γράφηκαν κυρίως για να αντιμετωπίσουν τρέχουσες ποιμαντικές ανάγκες. Ολα τα κείμενα έχουν σκοπό να προβάλλουν την Ορθόδοξη Παράδοση και ζωη. Προσφέρουν θεολογικό λόγο και βοηθούν τον αναγνώστη να απαλλαγή από τις ποικίλες κακοδαιμονίες της ζωής.
Μελετώντας τα διάφορα κοινωνικά θέματα που άναλύει ο συγγραφέας θα διαπιστώση ο αναγνώστης ποια είναι η άποψη και η διδασκαλία της Εκκλησίας για τα ποικίλα προβλήματα που δημιουργούνται μέσα στην κοινωνία, διότι η Εκκλησία έχει την δύναμη να μεταμορφώνη τον άνθρωπο, τον κόσμο και την ζωη. Στο άρθρο Ανθρωπος από την σύλληψη υπογραμμίζεται ότι το έμβρυο έχει ψυχή από την στιγμη της συλλήψεώς του και είναι ανθρώπινη ύπαρξη που έχει δικαίωμα να ζήση και να φθάση από το κατ εἰκόνα στο καθ ὁμοίωσιν. Διαβάζοντας Ο γάμος προ και μετά την πτώση και Η σωτηρία στον γάμο παρατηρούμε ότι, όταν ο γάμος βρίσκεται στην ορθόδοξη εκκλησιαστική ατμόσφαιρα και εμπνέεται από αυτήν, είναι τρόπος θεραπείας και σωτηρίας του ανθρώπου. Μεσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ αγάμου και εγγάμου. Σκοπός του ανθρώπου δεν είναι απλώς ο γάμος, αλλά η πνευματική του τελείωση και η σωτηρία. Στα κείμενα Η θεολογική πλευρά του προβλήματος του AIDS και Ναρκωτικά και νέοι υπογραμμίζεται ότι τόσο τα ναρκωτικά, όσο και το AIDS φανερώνουν την απουσία νοήματος για την ζωη. Διατυπώνονται τα αίτια του προβλήματος και ποιές είναι οι κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε οι νέοι να βρίσκουν αγάπη και νόημα ζωής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαθέτει μια θεραπευτική αγωγή που θεραπεύει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Στο άρθρο Τα δικαιώματα των λαϊκών επισημαίνεται ότι οι λαϊκοί είναι χαρισματούχα μέλη του πληρώματος της Εκκλησίας, που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ενοριακής και εκκλησιαστικής ζωής ως «συνεργοί» των Ποιμένων της Εκκλησίας. Διαβάζοντας για την δικαιοσύνη στο ανάλογο άρθρο Η δικαιοσύνη υποστηρίζεται ότι έξω από την εν Χριστώ ζωη δεν υπάρχει αληθινή δικαιοσύνη. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ομιλούμε απλώς για την επικράτηση του ανθρωπίνου δικαίου, αλλά για την δικαιοσύνη του Θεού που είναι η αγάπη και η φιλανθρωπία.
Αξίζει ιδιαίτερα να προσεχθούν τα κείμενα Πλούσιοι και πτωχοί κατά τούς τρεις Ιεράρχας, ιδίως κατά τον Μεγα Βασίλειο και Εκκλησιαστική περιουσία και φιλανθρωπία τα οποία παρουσιάζουν την διδασκαλία των αγίων της Εκκλησίας και ιδιαίτερα των Τριών Ιεραρχῶν, οι οποίοι μίλησαν εναντίον της κοινωνικής αδικίας και της εκμεταλλεύσεως του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Η διδασκαλία τους δεν στρέφεται εναντίον των υλικών αγαθών, αλλά εναντίον των παθών και αποβλέπει στην μεταμόρφωση του προσώπου, που είναι η μεγαλύτερη κοινωνική προσφορά. Θα διαπιστώση ο αναγνώστης ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ φιλανθρωπικού και κοινωνικού έργου, όπως υπάρχει διαφορά μεταξύ προσώπου και ατόμου.
Με την μελέτη των άρθρων Το χάραγμα του θηρίου και η σφραγίδα του Αρνίου, Η σφραγίδα του Χριστού και Η ενέργεια του αντιχρίστου, ενημερώνεται ο αναγνώστης σχετικά με τα όσα λέγονται και γράφονται τον τελευταίο καιρό για τον αντίχριστο. Γινεται κατανοητό ότι ο αντίχριστος υπάρχει, ενεργεί, αλλά και έρχεται. Το χάραγμα δεν είναι απλώς μια εξωτερική σημείωση, αλλά εσωτερική αποδοχή και αναγνώριση του αντιχρίστου και η σφραγίδα του Αρνίου δεν είναι μόνο ένα εξωτερικό γεγονός, αλλά βίωση της μυστηριακής και ασκητικής ζωής, δηλαδή αναγνώριση και λατρεία του αληθινού Θεού.
Αλλα κείμενα που μπορεί να προσέξη ο αναγνώστης είναι: Ψυχραιμες εκτιμήσεις, Μεταγλώτιση των λατρευτικών κειμένων, Ο τελευταίος πειρασμός του Χριστού,Ορθόδοξη Ιεραποστολή, Οι Ελληνες αριστεροί και άλλα.
Τα Χριστολογικά κείμενα Η εναν-θρώπηση του Υιού και Λογου του Θεού και Η θεία Κενωση δείχνουν την μεγάλη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και την δυνατότητα σωτηρίας του ανθρώπου. Υποδεικνύεται η οδός της μετανοίας ως βασική προϋπόθεση ώστε να αντιμετωπίζουμε πνευματικά τις διάφορες δοκιμασίες της ζωής και να βιώνουμε σ ἕνα βαθμο την κένωση του Χριστού. Οπως γράφεται και στο άρθρο Σταυρός η καθέδρα της Ορθοδόξου Θεολογίας είναι ανάγκη να αναλάβουμε τον Σταυρό της μετανοίας για να γίνουμε κατοικητήρια του παναγίου Πνεύματος, αληθινά πρόσωπα με ήθος θυσιαστικό.
Τι ακριβώς είναι η φαντασία και ποια η θέση της για την μεταμόρφωση του ανθρώπου και την πορεία του προς την θέωση μελετούμε στο κείμενο Φανταστικό, φαντασία, φάντασμα. Συμφωνα με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, για να φθάση ο νους του ανθρώπου στην θεωρία του Θεού, πρέπει να απαλλαγή τελείως από κάθε εικόνα, έστω και καλή. Στα κείμενα Ο λόγος του Θεού και Ο σύγχρονος άνθρωπος και ο λόγος του Θεού αναλύονται οι δύο σημασίες του «λόγου του Θεού» μέσα στην Αγία Γραφή· ότι, δηλαδή, α) ο λόγος του Θεού είναι θεία ενέργεια που δεν απευθύνεται στην λογική, αλλά γεννιέται στην καθαρή καρδιά του ανθρώπου και β) ο λόγος του Θεού είναι η δια της διδασκαλίας μετάδοση της εμπειρίας και της Αποκαλύψεως.
Την διδασκαλία περί του αγίου Πνεύματος αναλύει το κείμενο Το Αγιον Πνεύμα κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας. Παρουσιάζεται η σχέση του Αγίου Πνεύματος με τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Γινεται λόγος για τα «κοινά και ακοινώνητα» που υπάρχουν στην Αγία Τριάδα και για την ενέργεια του αγίου Πνεύματος στην Παλαιά Διαθήκη εν σχέσει με την ενέργειά Του κατά την Πεντηκοστή. Επίσης στο κείμενο Αγιον Πνεύμα και Λατίνοι διατυπώνεται η διδασκαλία των αγίων Πατέρων και η αντίθεσή τους προς την αιρετική και κακόδοξη διδασκαλία των Λατίνων. Γίνεται λόγος για την Ουνία και πως με ύπουλο τρόπο επιδιώκει την αλλοίωση της Ορθοδοξίας. Τονίζεται η σωτηριολογική σημασία που έχουν τα δόγματα μέσα στην Εκκλησία και η στενή σύνδεσή τους με την πρακτική και κοινωνική ζωη. Είναι βασικό να γνωρίζουμε ότι τα δόγματα δεν χωρίζονται από την πνευματική εμπειρία και ζωη. Στο άρθρο Το δόγμα της Αγίας Τριάδος στην ζωη μας επισημαίνεται ότι ιδιαίτερα στις ημέρες που ζούμε απαιτείται να συνδέεται η πρακτική ζωη, με το κήρυγμα αλλά και με τα δόγματα.
Από την μελέτη των « Ανατολικών κειμένων» γίνεται κατανοητό ότι η Εκκλησία έχει την δυνατότητα να θεραπεύση όλες τις πληγές της σύγχρονης κοινωνίας διότι με την θεανθρώπινη παιδεία που διαθέτει μπορεί να προσφέρη ουσιαστικές λύσεις και να σώση τον άνθρωπο. Στην διδασκαλία των αγίων Πατέρων δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ θεολογίας και ζωής. Οπως γράφεται και στο κείμενο Ορθόδοξη Παράδοση, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη που μπορεί να σώση τον κόσμο, διότι έξω από τον Θεάνθρωπο δεν υπάρχει σωτηρία.