Οἱ δαίμονες πολεμοῦν τοὺς σθεναροὺς ἀγωνιστές, ἐνῷ ἀδιαφοροῦν γιὰ τοὺς ἀμελεῖς. Ὅσοι ἀγωνίζονται, βρίσκουν συνεργὸ τὸ Θεὸ στοὺς πολέμους ποὺ παραχωροῦνται γιὰ τὸ πνευματικό τους συμφέρον…

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό
Ἕνας ἀδελφός, ποὺ πειραζόταν ἀπὸ τοὺς δαίμονες, πῆγε σὲ κάποιον γέροντα καὶ τοῦ φανέρωσε τοὺς πειρασμοὺς ποὺ δοκίμαζε. Κι ὁ γέροντας τοῦ λέει:
– Ἀδελφέ, νὰ μὴ σὲ φοβίζουν οἱ πειρασμοὶ ποὺ σοῦ συμβαίνουν, γιατὶ ὅσο βλέπουν οἱ ἐχθροὶ τὴν ψυχὴ ν᾿ ἀνεβαίνει καὶ νὰ ἑνώνεται μὲ τὸ Θεό, τόσο ὀργίζονται καὶ λιώνουν ἀπὸ τὸ φθόνο τους. Εἶναι, ἄλλωστε, ἀδύνατον νὰ μὴν παραβρίσκονται ὁ Θεὸς καὶ οἱ ἄγγελοί Του, ὅταν ὁ ἄνθρωπος πειράζεται καὶ ζητάει χέρι βοήθειας. Ἐσὺ λοιπὸν μὴ σταματᾷς νὰ σηκώνεις πάντα τὸ βλέμμα σου πρὸς Αὐτὸν καὶ νὰ ζητᾷς τὴ βοήθειά Του μὲ ταπείνωση, ἔχοντας συνάμα στὸ νοῦ σου, κατὰ τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, τὴν ἀκαταμάχητη δύναμη Ἐκείνου, τὴ δική μας ἀδυναμία καὶ τοῦ ἐχθροῦ μας τὴ σκληρότητα. Ἔτσι σύντομα θὰ σὲ βοηθήσει ὁ Θεός.
***
Ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν εἶπε γιὰ τὸν Ἀββᾶ Ἰωάννη τὸν Κολοβό, ὅτι παρακάλεσε τὸ Θεὸ καὶ ἔφυγαν ἀπὸ πάνω του τὰ πάθη, κι ἔτσι ἡσύχασε. Πῆγε λοιπὸν σ᾿ ἕνα γέροντα καὶ τοῦ εἶπε:
«Βλέπω τὸν ἑαυτό μου νὰ ἀναπαύεται (ψυχικά) καὶ νὰ μὴν ἔχει κανένα πόλεμο».
Καὶ ὁ γέροντας τοῦ λέει:
«Πήγαινε καὶ παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ σοῦ ἔρθει πάλι ὁ πόλεμος, γιατὶ μὲ τοὺς πολέμους προκόβει ἡ ψυχή».
Παρακάλεσε λοιπὸν (τὸ Θεὸ ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης νὰ ξαναγυρίσει ὁ πόλεμος), καὶ ποτὲ πιὰ δὲν προσευχήθηκε νὰ τοῦ φύγει, ἀλλὰ ἔλεγε: «Κύριε, δῶσε μου ὑπομονὴ στοὺς πολέμους».
***
Ἕνας γέροντας εἶπε:
– Ἂν μᾶς συγχωρεῖ ὁ Θεός, μολονότι κάνουμε τόσα κακά, μακροθυμώντας ἀπέναντί μας, δὲν θὰ μᾶς βοηθήσει, πολὺ περισσότερο, ἂν θελήσουμε νὰ κάνουμε τὰ καλά;

**http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/gerontikon/mikros_eyergetinos.htm#11.01***
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/08/blog-post_9543.html
Αναρτήθηκε από Στρατής Ανδριώτης